ผู้วินิจฉัย 12
| ผู้วินิจฉัย 12 | |
|---|---|
 หน้าของหนังสือผู้วินิจฉัยในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008) | |
| หนังสือ | หนังสือผู้วินิจฉัย |
| ภาคในคัมภีร์ฮีบรู | เนวีอีม |
| ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู | 2 |
| หมวดหมู่ | ผู้เผยพระวจนะยุคต้น |
| ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์ | พันธสัญญาเดิม (สัตตบรรณ) |
| ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์ | 7 |
ผู้วินิจฉัย 12 (อังกฤษ: Judges 12) เป็นบทที่ 12 ของหนังสือผู้วินิจฉัยในพันธสัญญาเดิมหรือคัมภีร์ฮีบรู[1] ตามธรรมเนียมของศาสนายูดาห์เชื่อว่าหนังสือผู้วินิจฉัยเขียนโดยผู้เผยพระวจนะซามูเอล[2][3] แต่นักวิชาการสมัยใหม่มองว่าหนังสือผู้วินิจฉัยเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์สายเฉลยธรรมบัญญัติซึ่งครอบคลุมเรื่องราวตั้งแต่หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติถึงหนังสือพงศ์กษัตริย์ฉบับที่ 2 เชื่อว่าเขียนโดย เขียนโดยผู้เขียนศาสนายาห์เวห์ผู้รักชาติและศรัทธาในสมัยของโยสิยาห์กษัตริย์ยูดาห์นักปฏิรูปในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล[3][4] บทที่ 10 ของหนังสือผู้วินิจฉัยบันทึกถึงกิจกรรมของผู้วินิจฉัยเยฟธาห์, อิบซาน, เอโลน และอับโดน[5] อยู่ในส่วนที่ประกอบด้วยวินิจฉัย 6:1 ถึง 16:31[6]
ต้นฉบับ[แก้]
บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 15 วรรค
พยานต้นฉบับ[แก้]
บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895), ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)[7]
สำเนาต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; A; ศตวรรษที่ 5)[8][a]
วิเคราะห์[แก้]
การศึกษาด้านภาษาศาสตร์โดยชิสโฮล์มเผยให้เห็นว่าเนื้อหาส่วนกลางของหนังสือผู้วินิจฉัย (ผู้วินิจฉัย 3:7–16:31) สามารถแบ่งได้เป็น 2 ช่วงตาม 6 คำสร้อยที่กล่าวว่าชาวอิสราเอลทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์:[10]
ช่วงที่ 1
- A 3:7 ויעשו בני ישראל את הרע בעיני יהוה
- คนอิสราเอลทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์[11]
- B 3:12 ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה
- และคนอิสราเอลทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์อีก
- B 4:1 ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה
- คนอิสราเอลก็ทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์อีก
ช่วงที่ 2
- A 6:1 ויעשו בני ישראל הרע בעיני יהוה
- แล้วคนอิสราเอลก็ทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์
- B 10:6 ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה
- คนอิสราเอลก็ทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์อีก
- B 13:1 ויספו בני ישראל לעשות הרע בעיני יהוה
- คนอิสราเอลได้ทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรพระยาห์เวห์อีก
นอกจากนี้จากหลักฐานทางภาษา คำกริยาที่ใช้อธิบายการที่พระเจ้าทรงตอบสนองต่อบาปของชาวอิสราเอลก็มีรูปแบบซ้ำ ๆ และสามารถจัดกลุ่มให้เข้ากับการแบ่งส่วนข้างต้น:[12]
ช่วงที่ 1
- 3:8 וימכרם, "ทรงขายพวกเขา," จากรากศัพท์ מָכַר, makar
- 3:12 ויחזק, "ทรงเสริมกำลัง" จากรากศัพท์ חָזַק, khazaq
- 4:2 וימכרם, "ทรงขายพวกเขา" จากรากศัพท์ מָכַר, makar
ช่วงที่ 2
- 6:1 ויתנם, "ทรงมอบพวกเขาไว้" จากรากศัพท์ נָתַן, nathan
- 10:7 וימכרם, "ทรงขายพวกเขาไว้" จากรากศัพท์ מָכַר, makar
- 13:1 ויתנם, "ทรงมอบพวกเขาไว้" จากรากศัพท์ נָתַן, nathan
บทนี้เป็นเรื่องราวของเยฟธาห์ ซึ่งแบ่งได้เป็น 5 ตอน แต่ละตอนมีบทสนทนาระหว่างบุคคลที่แตกต่างกันดังต่อไปนี้:[13][14]
| ตอน | วรรค | บทสนทนาระหว่าง | วรรค |
|---|---|---|---|
| A. | 10:6–16 | อิสราเอลกับพระยาห์เวห์ | 10–15 |
| B. ชาวอัมโมนเข้าคุกคาม | 10:17–11:11 | พวกผู้ใหญ่กับเยฟธาห์ | 5–11 |
| C. | 11:12–28 | เยฟธาห์และกษัตริย์ชาวอัมโมน | 12–28 |
| B'. ชาวอัมโมนถูกปราบ | 11:29–40 | เยฟธาห์และบุตรหญิง | 34–38 |
| A'. | 12:1–7 | เยฟธาห์และชาวเอฟราอิม | 1–4a |
เยฟธาห์และคนเอฟราอิม (12:1–7)[แก้]
ส่วนนี้ประกอบด้วยตอนที่ 5 (ตอนสุดท้าย) ของเรื่องเล่าเกี่ยวกับเยฟธาห์[13][14] เรื่องราวมีลักษณะเช่นเดียวกับเรื่องราวของกิเดโอนในผู้วินิจฉัย 8:1–3 คือคนเอฟราอิมต่อว่าเยฟธาห์ที่พวกตนไม่ได้ถูกเรียกให้ร่วมในการรบ (เพื่อที่พวกตนจะได้ของริบด้วย) แต่ครั้งนี้จบลงด้วยสงครามกลางเมือง เมื่อเยฟธาห์รวมคนกิเลอาดเป็นหนึ่งเดียวและกลายเป็นฝ่ายได้เปรียบ[5] คนกิเลอาดใช้การออกเสียงคำภาษาฮีบรูว่า "ชิบโบเลท" ในการแยกแยะคนเอฟราอิม เพื่อจะสังหารคนเอฟราอิมได้[15]
อิบซาน (12:8–10)[แก้]
อิบซานได้ขึ้นเป็นผู้วินิจฉัยของอิสราเอลต่อจากเยฟธาห์เป็นเวลา 7 ปี ท่านมีบุตรชาย 30 คนและบุตรหญิง 30 คน เมื่อท่านเสียชีวิตได้ถูกฝังที่เมืองบ้านเกิดคือ "เบธเลเฮม" ซึ่งไม่มีการตามด้วยความว่า "ของเอฟราธาห์" หรือ "ของยูดาห์" จึงน่าจะเป็นเบธเลเฮมในอาณาเขตของเผ่าเศบูลุน (โยชูวา 19:15).[16]
เอโลน (12:11–12)[แก้]
เอโลนได้ขึ้นเป็นผู้วินิจฉัยคนที่ 10 ต่อจากอิบซาน มีบันทึกเกี่ยวกับเอโลนน้อยมาก ไม่มีประวัติใด ๆ ของท่านนอกจากว่าท่านมาจากเผ่าเศบูลุน เอโลนวินิจฉัยอิสราเอลเป็นเวลา 10 ปี เมื่อท่านเสียชีวิตได้ถูกฝังในอัยยาโลนในอาณาเขตของเผ่าเศบูลุน[17]
อับโดน (12:13–15)[แก้]
อับโดนบุตรฮิลเลลชาวปิราโธนแห่งเผ่าเอฟราอิมได้ขึ้นเป็นผู้วินิจฉัยถัดจากเอโลน อับโดนมีบุตรชาย 40 คนและหลานชาย 30 คน ท่านวินิจฉัยอิสราเอลเป็นเวลา 8 ปี ฟื้นฟูความสงบเรียบร้อยในพื้นที่ตอนกลางของอิสราเอลภายหลังสงครามกลางเมืองที่เกี่ยวข้องกับเยฟธาห์และคนกิเลอาด[18]
ดูเพิ่ม[แก้]
หมายเหตุ[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Halley 1965, p. 173.
- ↑ Talmud, Baba Bathra 14b-15a)
- ↑ 3.0 3.1 Gilad, Elon. Who Really Wrote the Biblical Books of Kings and the Prophets? Haaretz, June 25, 2015. Summary: The paean to King Josiah and exalted descriptions of the ancient Israelite empires beg the thought that he and his scribes lie behind the Deuteronomistic History.
- ↑ Niditch 2007, p. 177.
- ↑ 5.0 5.1 Niditch 2007, p. 185.
- ↑ Chisholm 2009, pp. 251–252.
- ↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
- ↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
- ↑ This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
- ↑ Chisholm 2009, p. 251.
- ↑ Judges 3:7 Hebrew Text Analysis. Biblehub
- ↑ Chisholm 2009, p. 252.
- ↑ 13.0 13.1 Webb 2012, p. 302.
- ↑ 14.0 14.1 Younger 2002, p. 241.
- ↑ Richard Hess; Daniel I. Block; Dale W. Manor (12 January 2016). Joshua, Judges, and Ruth. Zondervan. p. 352. ISBN 978-0-310-52759-6.
- ↑ Hirsch, Emil G.; Seligsohn, M. "Ibzan". Jewish Encyclopedia. 1906.
- ↑ Jastrow, Morris, Jr.; Mendelsohn, Charles J.; Barton, George A. "Elon". Jewish Encyclopedia. 1906.
- ↑ McCurdy, J. Frederic. "Abdon". Jewish Encyclopedia. 1906.
บรรณานุกรม[แก้]
- Chisholm, Robert B. Jr. (2009). "The Chronology of the Book of Judges: A Linguistic Clue to Solving a Pesky Problem" (PDF). Journal of the Evangelical Theological Society. 52 (2): 247–55. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-11-08. สืบค้นเมื่อ 2024-03-07.
- Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-528881-0.
- Halley, Henry H. (1965). Halley's Bible Handbook: an abbreviated Bible commentary (24th (revised) ed.). Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-25720-4.
- Hayes, Christine (2015). Introduction to the Bible. Yale University Press. ISBN 978-0-300-18827-1.
- Niditch, Susan (2007). "10. Judges". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 176–191. ISBN 978-0-19-927718-6. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
- Webb, Barry G. (2012). The Book of Judges. New International Commentary on the Old Testament. Eerdmans Publishing Company. ISBN 978-0-8028-2628-2.
- Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.
- Younger, K. Lawson (2002). Judges and Ruth. The NIV Application Commentary. Zondervan. ISBN 978-0-310-20636-1.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- คำแปลในศาสนายูดาห์:
- Shoftim - Judges - Chapter 12 (Judaica Press). Hebrew text and English translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
- คำแปลในศาสนาคริสต์:
- Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
- Judges chapter 12. Bible Gateway
- ผู้วินิจฉัย 12. YouVersion