นิวกินีตะวันตก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เขตนิวกินีตะวันตก

นิวกินีตะวันตก เป็นส่วนครึ่งตะวันตกของเกาะนิวกินี ในปี พ.ศ. 2549 ในทางสากลเรียกเขตนี้ว่าจังหวัดปาปัว เป็นจังหวัดในความปกครองของประเทศอินโดนีเซีย เมื่อก่อนนี้เขตนี้มีชื่อว่า เนเธอร์แลนด์นิวกินี (จนกระทั่ง พ.ศ. 2505), อีรียันตะวันตก (พ.ศ. 2505 - พ.ศ. 2516), และ อีรียันจายา (พ.ศ. 2516 - พ.ศ. 2543) เมืองสำคัญของเขตคือจายาปูรา