ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เกาะซาฮาลิน"
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
||
บรรทัด 26: | บรรทัด 26: | ||
| timezone1 = [[UTC+11:00]] ([[MAGT]]) |
| timezone1 = [[UTC+11:00]] ([[MAGT]]) |
||
}} |
}} |
||
'''ซาฮาลิน''' ({{lang-ru|Сахали́н|r=Sakhalín|p=səxɐˈlʲin}}) เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดในประเทศรัสเซีย<ref>{{Cite web|url=https://www.cnn.com/travel/article/sakhalin-russia/index.html|title=Russia's Far East opens up to visitors|first=Miquel |last=Ros|date=2019-01-02|website=CNN Travel|language=en|access-date=2019-01-06}}</ref> ตั้งอยู่ทางเหนือของ[[หมู่เกาะญี่ปุ่น]] และอยู่ภายใต้หน่วยองค์ประกอบ[[แคว้นซาฮาลิน]] เกาะซาฮาลินอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งอยู่ระหว่าง[[ทะเลโอคอตสค์]]ทางตะวันออก และ[[ทะเลญี่ปุ่น]]ทางตะวันตก เกาะนี้ตั้งอยู่ใกล้[[ดินแดนฮาบารอฟสค์]] และอยู่ทางเหนือของ[[เกาะฮกไกโด]] มีประชากรเกือบ 500,000 คน ส่วนใหญ่เป็น[[ชาวรัสเซีย]] [[คนพื้นเมือง|ชนพื้นเมือง]]บนเกาะนี้ได้แก่ [[ชาวไอนุ|ไอนุ]], [[ชาวโอโรก|โอโรก]] และ[[ชาวนิฟค์|นิฟค์]] ซึ่งปัจจุบันมีจำนวนน้อยมาก<ref>{{cite web|url=http://museum.sakh.com/eng/10.shtml |title=The Sakhalin Regional Museum: The Indigenous Peoples |publisher=Sakh.com |access-date=June 16, 2010 |url-status=dead |archive-url=https://web.archive.org/web/20090317085144/http://museum.sakh.com/eng/10.shtml |archive-date=March 17, 2009 }}</ref> |
|||
'''เกาะซาฮาลิน''' ({{lang-ru|Сахали́н|r=Sakhalín|p=səxɐˈlʲin}}) เป็น[[เกาะ]]ทางตะวันตกเฉียงเหนือของ[[มหาสมุทรแปซิฟิก]] ตั้งอยู่ระหว่างละติจูด 45° 50’ และ 54° 24' เหนือ โดยตั้งอยู่เหนือ[[จังหวัดฮกไกโด|เกาะฮกไกโด]]ของ[[ญี่ปุ่น]]เพียงเล็กน้อย เกาะซาฮาลินเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของ[[รัสเซีย]]และครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของ[[แคว้นซาฮาลิน]] |
|||
ชื่อของเกาะมีที่มาจากศัพท์[[ภาษาแมนจู]]ว่า ''Sahaliyan'' (ᠰᠠᡥᠠᠯᡳᠶᠠᠨ) ซาฮาลินเคยเป็นส่วนหนึ่งของจีนในสมัย[[ราชวงศ์ชิง]] แม้ว่าจะมีการผ่อนคลายต่อควบคุมของจีนในบางครั้ง<ref name="Territory7">{{cite book|last1=Gan|first1=Chunsong|title=A Concise Reader of Chinese Culture|year=2019|url=https://books.google.com/books?id=RR2nDwAAQBAJ&q=tang+dynasty+Sakhalin+&pg=PA24|page=24|isbn=9789811388675}}</ref><ref name="Territory8">{{cite book|last1=Westad|first1=Odd|title=Restless Empire: China and the World Since 1750|year=2012|url=https://books.google.com/books?id=uL8NoXZtyxMC&q=sakhalin|page=11|isbn=9780465029365}}</ref> Sภายหลังทั้งรัสเซียและญี่ปุ่นอ้างสิทธิเกาะซาฮาลินในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึง 20 บางครั้งข้อพิพาทนี้นำไปสู่ความขัดแย้งทางทหารและการแบ่งแยกเกาะระหว่างสองอำนาจ ใน ค.ศ. 1875 ญี่ปุ่นยกเลิกการอ้างสิทธิเกาะนี้เพื่อแลกกับ[[หมู่เกาะคูริล]]ตอนเหนือ จากนั้นใน ค.ศ. 1905 หลัง[[สงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น]] เกาะนี้ถูกแบ่งเป็นสองส่วน โดย[[ซาฮาลินใต้]]ยกเป็นของญี่ปุ่น ฝ่ายรัสเซียถือครองทั้งเกาะนับตั้งแต่เข้ายึดครองพื้นที่ของญี่ปุ่นในช่วงวันสุดท้ายของ[[สงครามโลกครั้งที่สอง]]ใน ค.ศ. 1945 และยึดหมู่เกาะคูริลทั้งหมด ทางญี่ปุ่นไม่ได้อ้างสิทธิเกาะซาฮาลิน แม้ว่าจะยังคง[[กรณีพิพาทหมู่เกาะคูริล|อ้างสิทธิหมู่เกาะคูริลตอนใต้]] ชาวไอนุส่วนใหญ่ในซาฮาลินย้ายมาจากเกาะฮกไกโด ซึ่งอยู่ทางใต้ของ[[ช่องแคบลาเปรูซ]] {{convert|43|km|0}} หลังพลเมืองชาวญี่ปุ่นย้ายออกจากเกาะใน ค.ศ. 1949<ref>{{cite book |title=The Shaman's Coat: A Native History of Siberia |last=Reid |first=Anna |year=2003 |publisher=Walker & Company |location=New York |isbn=0-8027-1399-8 |pages=[https://archive.org/details/shamanscoatnativ00reid/page/148 148–150] |url=https://archive.org/details/shamanscoatnativ00reid/page/148 |url-access=registration }}</ref> |
|||
ใน ค.ศ. 1905 เกาะซาฮาลินถูกแบ่งเป็นสองส่วน คือเหนือและใต้ โดยเกาะซาฮาลินใต้นั้นถูกยึดครองโดย[[จักรวรรดิญี่ปุ่น]] ซึ่งในปี [[ค.ศ. 1907]] ญี่ปุ่นได้จัดตั้ง[[จังหวัดคาราฟูโตะ]] ขึ้นบนเกาะซาฮาลินใต้ โดยมีเมืองเอกคือ ''โอโตมาริ'' ในปี [[ค.ศ. 1945]] ภายหลังญี่ปุ่นพ่ายแพ้[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] เกาะซาฮาลินทั้งหมดจึงตกเป็นของ[[สหภาพโซเวียต]] และเป็นของรัสเซียในปัจจุบัน |
|||
==ชื่อ== |
|||
เกาะซาฮาลินเป็นที่อยู่ของกลุ่มชาติพันธุ์ท้องถิ่นหลายกลุ่ม กลุ่มที่สำคัญและเป็นที่รู้จักทั่วไปคือ[[ชาวไอนุ]] ซึ่งปัจจุบันชาวไอนุส่วนใหญ่ได้ย้ายไปอยู่ใน[[เกาะฮกไกโด]] หลังจากที่ญี่ปุ่นต้องสูญเสียเกาะซาฮาลินให้กับโซเวียต |
|||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:06, 16 มีนาคม 2566
ภูมิศาสตร์ | |
---|---|
ที่ตั้ง | รัสเซียตะวันออกไกล,[1] มหาสมุทรแปซิฟิกตอนเหนือ |
พิกัด | 51°N 143°E / 51°N 143°E |
พื้นที่ | 72,492 ตารางกิโลเมตร (27,989 ตารางไมล์)[2] |
อันดับพื้นที่ | ที่ 23 |
ระดับสูงสุด | 1,609 ม. (5279 ฟุต) |
จุดสูงสุด | เขาโลปาติน |
การปกครอง | |
รัสเซีย[1] | |
หน่วยองค์ประกอบ | แคว้นซาฮาลิน |
เมืองใหญ่สุด | ยุจโน-ซาฮาลินสค์ (ประชากร 174,203 คน) |
ประชากรศาสตร์ | |
ประชากร | 489,638 (2019) |
ความหนาแน่น | 6/กม.2 (16/ตารางไมล์) |
กลุ่มชาติพันธุ์ | ส่วนใหญ่เป็นชาวรัสเซีย บางส่วนเป็นชาวนิฟค์, ชาวโอโรก และชาวเกาหลี |
ข้อมูลอื่น ๆ | |
เขตเวลา |
ซาฮาลิน (รัสเซีย: Сахали́н) เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดในประเทศรัสเซีย[3] ตั้งอยู่ทางเหนือของหมู่เกาะญี่ปุ่น และอยู่ภายใต้หน่วยองค์ประกอบแคว้นซาฮาลิน เกาะซาฮาลินอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งอยู่ระหว่างทะเลโอคอตสค์ทางตะวันออก และทะเลญี่ปุ่นทางตะวันตก เกาะนี้ตั้งอยู่ใกล้ดินแดนฮาบารอฟสค์ และอยู่ทางเหนือของเกาะฮกไกโด มีประชากรเกือบ 500,000 คน ส่วนใหญ่เป็นชาวรัสเซีย ชนพื้นเมืองบนเกาะนี้ได้แก่ ไอนุ, โอโรก และนิฟค์ ซึ่งปัจจุบันมีจำนวนน้อยมาก[4]
ชื่อของเกาะมีที่มาจากศัพท์ภาษาแมนจูว่า Sahaliyan (ᠰᠠᡥᠠᠯᡳᠶᠠᠨ) ซาฮาลินเคยเป็นส่วนหนึ่งของจีนในสมัยราชวงศ์ชิง แม้ว่าจะมีการผ่อนคลายต่อควบคุมของจีนในบางครั้ง[5][6] Sภายหลังทั้งรัสเซียและญี่ปุ่นอ้างสิทธิเกาะซาฮาลินในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึง 20 บางครั้งข้อพิพาทนี้นำไปสู่ความขัดแย้งทางทหารและการแบ่งแยกเกาะระหว่างสองอำนาจ ใน ค.ศ. 1875 ญี่ปุ่นยกเลิกการอ้างสิทธิเกาะนี้เพื่อแลกกับหมู่เกาะคูริลตอนเหนือ จากนั้นใน ค.ศ. 1905 หลังสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น เกาะนี้ถูกแบ่งเป็นสองส่วน โดยซาฮาลินใต้ยกเป็นของญี่ปุ่น ฝ่ายรัสเซียถือครองทั้งเกาะนับตั้งแต่เข้ายึดครองพื้นที่ของญี่ปุ่นในช่วงวันสุดท้ายของสงครามโลกครั้งที่สองใน ค.ศ. 1945 และยึดหมู่เกาะคูริลทั้งหมด ทางญี่ปุ่นไม่ได้อ้างสิทธิเกาะซาฮาลิน แม้ว่าจะยังคงอ้างสิทธิหมู่เกาะคูริลตอนใต้ ชาวไอนุส่วนใหญ่ในซาฮาลินย้ายมาจากเกาะฮกไกโด ซึ่งอยู่ทางใต้ของช่องแคบลาเปรูซ 43 กิโลเมตร (27 ไมล์) หลังพลเมืองชาวญี่ปุ่นย้ายออกจากเกาะใน ค.ศ. 1949[7]
ชื่อ
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 "Sakhalin Island | island, Russia". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "Islands by Land Area". Island Directory. United Nations Environment Program. February 18, 1998. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 20, 2018. สืบค้นเมื่อ June 16, 2010.
- ↑ Ros, Miquel (2019-01-02). "Russia's Far East opens up to visitors". CNN Travel (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-01-06.
- ↑ "The Sakhalin Regional Museum: The Indigenous Peoples". Sakh.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 17, 2009. สืบค้นเมื่อ June 16, 2010.
- ↑ Gan, Chunsong (2019). A Concise Reader of Chinese Culture. p. 24. ISBN 9789811388675.
- ↑ Westad, Odd (2012). Restless Empire: China and the World Since 1750. p. 11. ISBN 9780465029365.
- ↑ Reid, Anna (2003). The Shaman's Coat: A Native History of Siberia. New York: Walker & Company. pp. 148–150. ISBN 0-8027-1399-8.