ข้ามไปเนื้อหา

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สาธารณรัฐประชาชน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Narutzy (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 109,727 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Supakit prem (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 3,191 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 3: บรรทัด 3:
'''สาธารณรัฐประชาชน''' ({{lang-en|People's Republic}}) คือคำที่ใช้เรียกประเทศที่ปกครองด้วยระบอบ[[สาธารณรัฐ]] เดิมคำนี้มีที่มาจาก[[ลัทธิอิงสามัญชน]] (populism) แต่ภายหลังการสถาปนา[[สหภาพโซเวียต]] คำนี้ก็ถูกใช้เรียกประเทศที่ปกครองด้วยระบอบ[[คอมมิวนิสต์]] อย่างไรก็ตาม คำว่า "สาธารณรัฐประชาชน" ไม่ได้จำกัดเฉพาะประเทศคอมมิวนิสต์เท่านั้น แต่ยังใช้ได้กับประเทศที่มีประวัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับประชาชน
'''สาธารณรัฐประชาชน''' ({{lang-en|People's Republic}}) คือคำที่ใช้เรียกประเทศที่ปกครองด้วยระบอบ[[สาธารณรัฐ]] เดิมคำนี้มีที่มาจาก[[ลัทธิอิงสามัญชน]] (populism) แต่ภายหลังการสถาปนา[[สหภาพโซเวียต]] คำนี้ก็ถูกใช้เรียกประเทศที่ปกครองด้วยระบอบ[[คอมมิวนิสต์]] อย่างไรก็ตาม คำว่า "สาธารณรัฐประชาชน" ไม่ได้จำกัดเฉพาะประเทศคอมมิวนิสต์เท่านั้น แต่ยังใช้ได้กับประเทศที่มีประวัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับประชาชน


== สาธารณรัฐประชาชนที่เป็นลัทธิมากซ์–เลนิน ==
== ปัจจุบัน ==
{{สังคมนิยม}}
=== [[ลัทธิมากซ์]]-[[ลัทธิเลนิน|เลนิน]] ===
บรรดาสาธารณรัฐประชาชนแห่งแรกคือกลุ่มสาธารณรัฐที่ก่อตัวขึ้นภายหลัง[[การปฏิวัติรัสเซีย]] โดยเริ่มจาก[[ยูเครน]]ที่ประกาศตนเป็นสาธารณรัฐประชาชนในระยะเวลาสั้น ๆ ใน ค.ศ. 1917<ref>{{cite book|title=How Ukraine Became a Market Economy and Democracy|url=https://books.google.com/books?id=C8C3xuqd6aMC|first=Anders|last=Åslund|publisher=Peterson Institute|year=2009|isbn=9780881325461|page=12}}</ref> ตามด้วย[[รัฐข่านคิวา]]<ref>{{cite book|title=Miniature Empires: A Historical Dictionary of the Newly Independent States|url=https://books.google.com/books?id=jwNeAgAAQBAJ|first=James|last=Minahan|publisher=Routledge|year=2013|isbn=9781135940102|page=296}}</ref> และ[[เอมิเรตบูฆอรอ]]<ref>{{cite book|title=Power, Networks and Violent Conflict in Central Asia: A Comparison of Tajikistan and Uzbekistan|url=https://books.google.com/books?id=vv7pAwAAQBAJ|first=Idil|last=Tunçer-Kılavuz|publisher=Routledge|year=2014|isbn=9781317805113|series=Routledge advances in Central Asian studies|volume=5|page=53}}</ref> ซึ่งทั้งสองเป็นดินแดนที่แยกตัวออกมาจากอดีต[[จักรวรรดิรัสเซีย]]ที่ประกาศตนเป็นสาธารณรัฐประชาชนใน ค.ศ. 1920 ต่อมาใน ค.ศ. 1921 รัฐในอารักขา[[ตูวา]]ของรัสเซียก็ประกาศตนเป็นสาธารณรัฐประชาชนเช่นกัน<ref>{{cite book|title=Mongolic Elements in Tuvan|url=https://books.google.com/books?id=zddhapKVdHMC|first=Bayarma|last=Khabtagaeva|publisher=Otto Harrassowitz Verlag|year=2009|isbn=9783447060950|series=Turcologica Series|volume=81|page=21}}</ref> อีกทั้งประเทศเพื่อนบ้านอย่าง[[มองโกเลีย]]ได้กลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนใน ค.ศ. 1924<ref>{{cite book|title=Peoples of Eastern Asia|volume=8: Mongolia–Nepal|url=https://books.google.com/books?id=QXWjAmmZ5kMC|publisher=Marshall Cavendish|year=2004|first1=Fiona|last1=Macdonald|first2=Gillian|last2=Stacey|first3=Philip|last3=Steele|isbn=9780761475477|page=413}}</ref> หลังการยุติลงของ[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] พัฒนาการในทฤษฎีแห่ง[[ลัทธิมากซ์–เลนิน]]นำไปสู่การปรากฏขึ้นของแนวคิดประชาธิปไตยประชาชน ซึ่งเป็นแนวคิดที่เอื้อให้เกิดเส้นทางสู่[[สังคมนิยม]]ผ่านประชาธิปไตยแบบหลาย[[ชนชั้นทางสังคม|ชนชั้น]]หรือ[[ระบบหลายพรรค|หลายพรรค]] ประเทศซึ่งสามารถมาถึงแนวคิดนี้ได้ในระดับปานกลางจะถูกเรียกว่าสาธารณรัฐประชาชน<ref>{{cite book|title=Communism and Its Collapse|url=https://books.google.com/books?id=6XGFAgAAQBAJ|last=White|first=Stephen|publisher=Routledge|year=2002|isbn=9781134694235|page=13}}</ref> รัฐในทวีปยุโรปที่กลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนในช่วงเวลานี้ได้แก่ [[แอลเบเนีย]]<ref>{{cite book|title=Democratisation and Institutional Reform in Albania|url=https://books.google.com/books?id=l5FODwAAQBAJ|first=Elvin|last=Gjevori|publisher=Springer|year=2018|isbn=9783319730714|page=21}}</ref> [[บัลแกเรีย]]<ref>{{cite book|title=Bulgaria in British Foreign Policy, 1943–1949|url=https://books.google.com/books?id=iCw2DgAAQBAJ|first=Marietta|last=Stankova|publisher=Anthem Press|year=2014|series=Anthem Series on Russian, East European and Eurasian Studies|isbn=9781783082353|page=148}}</ref> [[เชโกสโลวาเกีย]]<ref>{{cite book|title=Cabinets in Eastern Europe|doi=10.1057/9781403905215_6|publisher=Palgrave Macmillan|editor-first1=Jean|editor-last1=Blondel|editor-first2=Ferdinand|editor-last2=Müller-Rommel|first1=Ferdinand|last1=Müller-Rommel|first2=Zdenka|last2=Mansfeldová|chapter=Chapter 5: Czech Republic|year=2001|isbn=978-1-349-41148-1|page=62}}</ref> [[ฮังการี]]<ref>{{cite book|title=Labour Law in Hungary|url=https://books.google.com/books?id=L1Ra6WYtqsgC|first=József|last=Hajdú|publisher=Kluwer Law International|year=2011|isbn=9789041137920|page=27}}{{Dead link|date=January 2023 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref> [[โปแลนด์]]<ref>{{cite book|title=Legal Reform in Post-Communist Europe: The View from Within|url=https://books.google.com/books?id=LAiYFR0MPXgC|first1=Stanisław|last1=Frankowski|first2=Paul B.|last2=Stephan|publisher=Martinus Nijhoff|year=1995|isbn=9780792332183|page=23}}</ref> [[โรมาเนีย]]<ref>{{cite book|title=NATO and Eastern Europe After 2000: Strategic Interactions with Poland, the Czech Republic, Romania, and Bulgaria|url=https://books.google.com/books?id=PE_D8ZewHKQC|first=Laure|last=Paquette|publisher=Nova|year=2001|isbn=9781560729693|page=55}}</ref> และ[[ยูโกสลาเวีย]]<ref>{{cite book|title=Yugoslavia as History: Twice There Was a Country|url=https://books.google.com/books?id=AZ1x7gvwx_8C|first=John R.|last=Lampe|publisher=Cambridge University Press|year=2000|isbn=9780521774017|page=233}}</ref> ในทวีปเอเชีย ได้แก่ [[จีน]]ที่กลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนภายหลัง[[การปฏิวัติคอมมิวนิสต์จีน]]<ref>{{cite web|title=The Chinese Revolution of 1949|url=https://history.state.gov/milestones/1945-1952/chinese-rev|website=Office of the Historian, Bureau of Public Affairs|publisher=United States Department of State}}</ref> และ[[เกาหลีเหนือ]]ที่เป็นสาธารณรัฐประชาชนด้วย<ref>{{cite book|title=North Korea: The Politics of Regime Survival|url=https://books.google.com/books?id=-EHfBQAAQBAJ|first1=Young Whan|last1=Kihl|first2=Hong Nack|last2=Kim|publisher=Routledge|year=2014|isbn=9781317463764|page=8}}</ref>
⚫
* {{flagicon|China}} [[สาธารณรัฐประชาชนจีน]]
⚫
* {{flagicon|Laos}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว]]
⚫
* {{flagicon|North Korea}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี]]


หลายประเทศที่กล่าวข้างต้นมักเรียกตนเองว่า "[[รัฐสังคมนิยม]]" ตามรัฐธรรมนูญ ในช่วงทศวรรษ 1960 โรมาเนียและยูโกสลาเวียเลิกใช้คำว่า "ประชาชน" ในชื่ออย่างเป็นทางการ และแทนที่ด้วยคำว่า "สังคมนิยม" ซึ่งเป็นการเน้นย้ำถึงการพัฒนาทางการเมืองที่กำลังดำเนินอยู่ เชโกสโลวาเกียยังเพิ่มคำว่า ''สังคมนิยม'' เข้าไปในชื่อด้วย หลังกลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนใน ค.ศ. 1948 แต่ประเทศก็ไม่ได้ใช้คำนี้เป็นชื่ออย่างเป็นทางการแต่อย่างใด<ref>{{cite book|title=The Routledge Companion to Central and Eastern Europe Since 1919|url=https://books.google.com/books?id=vut9AgAAQBAJ|first=Adrian|last=Webb|publisher=Routledge|year=2008|series=Routledge Companions to History|isbn= 9781134065219|pages=80, 88}}</ref> แอลเบเนียใช้ทั้งสองคำนี้เป็นชื่ออย่างเป็นทางการตั้งแต่ ค.ศ. 1976 จนถึง ค.ศ. 1991<ref>{{cite book|title=Heads of State and Government|url=https://books.google.com/books?id=M0YfDgAAQBAJ|edition=2nd|first=John V|last=Da Graça|year=2000|publisher=St. Martin's Press|isbn=978-1-56159-269-2|page=56}}</ref> ในบางครั้งประเทศตะวันตกจะเรียกประเทศเหล่านี้ว่าเป็น "[[ประเทศคอมมิวนิสต์]]” อย่างไรก็ตาม ไม่มีประเทศใดที่มองตนในลักษณะนั้น เนื่องจากว่า[[ลัทธิคอมมิวนิสต์]]เป็นระดับการพัฒนาทางการเมืองที่ประเทศตนยังไปไม่ถึง<ref name="The Economics of Socialism after World War Two: 1945-1990">{{cite book|last=Wilczynski|first=J.|title=The Economics of Socialism after World War Two: 1945-1990|publisher=Aldine Transaction|date=2008|isbn=978-0202362281|pages=21|quote=Contrary to Western usage, these countries describe themselves as 'Socialist' (not 'Communist'). The second stage (Marx's 'higher phase'), or 'Communism' is to be marked by an age of plenty, distribution according to needs (not work), the absence of money and the market mechanism, the disappearance of the last vestiges of capitalism and the ultimate 'whithering away' of the State.}}</ref><ref>{{cite book|last=Steele|first=David Ramsay|title=From Marx to Mises: Post Capitalist Society and the Challenge of Economic Calculation|publisher=Open Court|date=September 1999|isbn=978-0875484495|page=45|quote=Among Western journalists the term 'Communist' came to refer exclusively to regimes and movements associated with the Communist International and its offspring: regimes which insisted that they were not communist but socialist, and movements which were barely communist in any sense at all.}}</ref><ref>{{cite book|last=Rosser|first=Mariana V. and J Barkley Jr.|title=Comparative Economics in a Transforming World Economy|url=https://archive.org/details/comparativeecono00jrjb|url-access=limited|publisher=MIT Press|date=23 July 2003|isbn=978-0262182348|pages=[https://archive.org/details/comparativeecono00jrjb/page/n25 14]|quote=Ironically, the ideological father of communism, Karl Marx, claimed that communism entailed the withering away of the state. The dictatorship of the proletariat was to be a strictly temporary phenomenon. Well aware of this, the Soviet Communists never claimed to have achieved communism, always labeling their own system socialist rather than communist and viewing their system as in transition to communism.}}</ref><ref name="Williams 1983 289">{{cite book|last=Williams|first=Raymond|title=Keywords: A Vocabulary of Culture and Society|edition=revised|publisher=Oxford University Press|year=1983|isbn=978-0-19-520469-8|page=[https://archive.org/details/keywordsvocabula00willrich/page/289 289]|chapter=Socialism|quote=The decisive distinction between socialist and communist, as in one sense these terms are now ordinarily used, came with the renaming, in 1918, of the Russian Social-Democratic Labour Party (Bolsheviks) as the All-Russian Communist Party (Bolsheviks). From that time on, a distinction of socialist from communist, often with supporting definitions such as social democrat or democratic socialist, became widely current, although it is significant that all communist parties, in line with earlier usage, continued to describe themselves as socialist and dedicated to socialism.|chapter-url-access=registration|chapter-url=https://archive.org/details/keywordsvocabula00willrich/page/289}}</ref> โดยคำที่มักถูกใช้โดยประเทศคอมมิวนิสต์ส่วนใหญ่ได้แก่ รัฐประชาธิปไตย-ชาตินิยม รัฐประชาธิปไตยประชาชน รัฐสังคมนิยมตะวันออก และรัฐแรงงานและชาวนา<ref>{{cite book|last1=Nation|first1=R. Craig|title=Black Earth, Red Star: A History of Soviet Security Policy, 1917-1991|date=1992|publisher=Cornell University Press|isbn=978-0801480072|pages=85–6|url=https://books.google.com/books?id=WK18-OoR0pIC&pg=PA85|access-date=19 December 2014}}</ref> อีกทั้ง[[พรรคคอมมิวนิสต์]]ในประเทศเหล่านี้ก็ปกครองร่วมกับพรรคหัวก้าวหน้าอื่น ๆ<ref>{{cite book|title=Europe Since 1945: A Concise History|url=https://books.google.com/books?id=YjpdDwAAQBAJ|first=J. Robert|last=Wegs|publisher=Macmillan International Higher Education|year=1996|isbn=9781349140527|pages=28–29}}</ref>
⚫
=== ไม่เป็นลัทธิมากซ์-เลนิน ===

ในช่วงยุคหลังการล่าอาณานิคม อดีตอาณานิคมของยุโรปจำนวนหนึ่งที่ได้รับเอกราชและรับเอาแนวคิดมากซ์–เลนินก็ใช้ชื่อสาธารณรัฐประชาชนเช่นกัน ได้แก่ [[แองโกลา]]<ref>{{cite web|title=Popular Movement for the Liberation of Angola|url=https://www.britannica.com/topic/Popular-Movement-for-the-Liberation-of-Angola|website=Encyclopaedia Britannica}}</ref> [[เบนิน]] [[สาธารณรัฐคองโก|คองโก-บราซาวีล]]<ref>{{cite book|title=Marxism's Retreat from Africa|url=https://books.google.com/books?id=QVehCAAAQBAJ|first=Arnold|last=Hughes|publisher=Routledge|year=2015|isbn=9781317482369|pages=10–11}}</ref> [[เอธิโอเปีย]]<ref>{{cite book|title=Historical Dictionary of Ethiopia|url=https://books.google.com/books?id=WU92d6sB8JAC|first1=David H.|last1=Shinn|first2=Thomas P.|last2=Ofcansky|publisher=Scarecrow Press|year=2013|isbn=9780810874572|page=105}}</ref> [[กัมพูชา]]<ref>{{cite book|title=Ethnic Groups of Cambodia|isbn=9781633232327|url=https://books.google.com/books?id=8TkjBgAAQBAJ|first=Joachim|last=Schliesinger|publisher=Booksmango|year=2015|volume=1: Introduction and Overview|page=75}}</ref> [[ลาว]]<ref>{{cite book|title=Global Geopolitical Flashpoints: An Atlas of Conflict|url=https://books.google.com/books?id=3mC2AgAAQBAJ|first=Ewan W.|last=Anderson|publisher=Routledge|year=2014|isbn=9781135940942|page=194}}</ref> [[โมซัมบิก]]<ref>{{cite book|first=Jozef|last=Wilczynski|title=An Encyclopedic Dictionary of Marxism, Socialism and Communism|url=https://books.google.com/books?id=WFddDwAAQBAJ|publisher=Macmillan International Higher Education|year=1981|isbn=9781349058068|page=318}}</ref> และ[[ประเทศเยเมนใต้|เยเมนใต้]]<ref>{{cite book|title=Communism in History and Theory: Asia, Africa, and the Americas|url=https://books.google.com/books?id=K5Bxd7sq9KcC|first=Donald F.|last=Busky|publisher=Greenwood Publishing Group|year=2002|isbn=9780275977337|page=73}}</ref> หลัง[[การปฏิวัติ ค.ศ. 1989]] สาธารณรัฐประชาชนในยุโรปกลางและตะวันออก (แอลเบเนีย<ref>{{cite book|title=Europe Review 2003/04: The Economic and Business Report|url=https://books.google.com/books?id=Hwi0s3I5jLEC|publisher=Kogan Page Publishers|year=2003|isbn=9780749440671|series=World of Information|page=3}}</ref> บัลแกเรีย<ref>{{cite book|title=Bulgaria: The Uneven Transition|url=https://books.google.com/books?id=_Gck5ta_DUsC|first=Vesselin|last=Dimitrov|publisher=Routledge|year=2013|isbn=9781135136772|series=Postcommunist States and Nations|page=ix}}</ref> ฮังการี<ref>{{cite book|title=Language and State: An Inquiry Into the Progress of Civilization|url=https://books.google.com/books?id=OW7MDgAAQBAJ|first=Xing|last=Yup|publisher=Rowman & Littlefield|year=2017|isbn=9780761869047|page=138}}</ref> และโปแลนด์)<ref name="PWN_historia">{{cite encyclopedia|language=pl|contribution-url=http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=4575043|contribution=Polska. Historia|title=Internetowa encyklopedia PWN|trans-title=PWN Internet Encyklopedia|access-date=11 July 2005|archive-url=https://web.archive.org/web/20061001084717/http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=4575043|archive-date=1 October 2006|title-link=Internetowa encyklopedia PWN}}</ref> รวมทั้ง[[มองโกเลีย]]<ref>{{cite book|title=Collaborative Nationalism: The Politics of Friendship on China's Mongolian Frontier|url=https://books.google.com/books?id=sQLiMYUk-nIC|first=Uradyn E.|last=Bulag|publisher=Rowman & Littlefield Publishers|year=2010|isbn=9781442204331|page=65}}</ref> เลิกใช้คำว่า "ประชาชน" ในชื่ออย่างเป็นทางการ เนื่องจากมองว่ามีความเกี่ยวข้องกับรัฐบาลคอมมิวนิสต์ในอดีต และได้นำระบอบ[[ประชาธิปไตยแบบเสรีนิยม]]มาใช้ในระบบรัฐบาล<ref>{{cite journal|journal=Journal of Democracy|title=Explaining Eastern Europe: The Crisis of Liberalism|date=July 2018|first=Jacques|last=Rupnik|volume=29|issue=3|pages=24–38|publisher=National Endowment for Democracy and Johns Hopkins University Press|url=https://www.journalofdemocracy.org/article/explaining-eastern-europe-crisis-liberalism|doi=10.1353/jod.2018.0042|s2cid=158078514}}</ref> ในช่วงเวลาเดียวกัน อดีตอาณานิคมของยุโรปส่วนใหญ่ที่ใช้ชื่อสาธารณรัฐประชาชนก็เลิกใช้เช่นกัน ส่วนหนึ่งเพราะการเปลี่ยนอุดมการณ์จากมากซ์–เลนินไปสู่[[สังคมนิยมประชาธิปไตย]]หรือ[[ประชาธิปไตยสังคมนิยม]]<ref>{{cite book|last=Sargent|first=Lyman Tower|year=2008|title=Contemporary Political Ideologies: A Comparative Analysis|url=https://archive.org/details/contemporarypoli00sarg_989|url-access=limited|edition=14th|publisher=Wadsworth Publishing|page=[https://archive.org/details/contemporarypoli00sarg_989/page/n135 117]|isbn=9780495569398|quote=Because many communists now call themselves democratic socialists, it is sometimes difficult to know what a political label really means. As a result, social democratic has become a common new label for democratic socialist political parties.}}</ref><ref>{{cite book|last=Lamb|first=Peter|year=2015|title=Historical Dictionary of Socialism|edition=3rd|publisher=Rowman & Littlefield|page=415|isbn=9781442258266|quote=In the 1990s, following the collapse of the communist regimes in Eastern Europe and the breakup of the Soviet Union, social democracy was adopted by some of the old communist parties. Hence, parties such as the Czech Social Democratic Party, the Bulgarian Social Democrats, the Estonian Social Democratic Party, and the Romanian Social Democratic Party, among others, achieved varying degrees of electoral success. Similar processes took place in Africa as the old communist parties were transformed into social democratic ones, even though they retained their traditional titles [...].}}</ref>

=== รายชื่อสาธารณรัฐประชาชนที่เป็นลัทธิมากซ์–เลนิน ===
ประเทศคอมมิวนิสต์ในปัจจุบันที่ยังคงใช้คำว่า "สาธารณรัฐประชาชน" ในชื่ออย่างเป็นทางการมีดังนี้
⚫
* {{flagicon|China}} [[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] (ตั้งแต่ ค.ศ. 1949)
⚫
* {{flagicon|Laos}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว]] (ตั้งแต่ ค.ศ. 1975)

ประเทศคอมมิวนิสต์ในอดีต:
* {{flagicon|Albania|1946}} [[สาธารณรัฐประชาชนแอลเบเนีย]] (ค.ศ. 1946–1976) และ[[สาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนแอลเบเนีย]] (ค.ศ. 1976–1992)
* {{flagicon|Angola}} [[สาธารณรัฐประชาชนแองโกลา]] (ค.ศ. 1975–1992)
* {{flagicon|Benin|1975}} [[สาธารณรัฐประชาชนเบนิน]] (ค.ศ. 1975–1990)
* {{flagicon image|Flag of the Bukharan People's Soviet Republic.svg}} [[สาธารณรัฐประชาชนโซเวียตบูฆอรอ]] (ค.ศ. 1920–1925)
* {{flagicon|Bulgaria|1971}} [[สาธารณรัฐประชาชนบัลแกเรีย]] (ค.ศ. 1946–1990)
* {{flagicon|Congo|1970}} [[สาธารณรัฐประชาชนคองโก]] (ค.ศ. 1969–1992)
* {{flagicon|Ethiopia|1987}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเอธิโอเปีย]] (ค.ศ. 1987–1991)
* {{flagicon|Hungary}} [[สาธารณรัฐประชาชนฮังการี]] (ค.ศ. 1949–1989)
* {{flagicon|Cambodia|1979}} [[สาธารณรัฐประชามานิตกัมพูชา]] (ค.ศ. 1979–1989)
* {{flagicon image|Flag of Khiva 1920-1923.svg}} [[สาธารณรัฐประชาชนโซเวียตโคเรซม์]] (ค.ศ. 1920–1925)
* {{flagicon|North Korea}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี]] (ค.ศ. 1948–1992/ค.ศ. 2009){{efn|แม้ว่าในปัจจุบันรัฐบาลจะมีอุดมการณ์แบบ "[[ชูเช]]" โดยเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายที่ออกโดย[[คิม อิล-ซ็อง]] ซึ่งเป็นฝ่ายตรงข้ามกับ[[ลัทธิมากซ์–เลนิน]] แต่ยังคงถือว่าเป็น[[รัฐสังคมนิยม]] ใน ค.ศ. 1992 ตาม[[รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี]]ได้ละทิ้งอุดมการณ์มากซ์–เลนินทั้งหมดและแทนที่ด้วยอุดมการณ์ชูเช<ref>{{cite journal|url=http://ir.lawnet.fordham.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1934&context=ilj|title=The Constitution of North Korea: Its Changes and Implications|last=Dae-Kyu|first=Yoon|date=January 2003|journal=Fordham International Law Journal|volume=27|issue=4|pages=1289–1305|access-date=17 February 2020}}</ref> ใน ค.ศ. 2009 รัฐธรรมนูญได้รับการแก้ไขอย่างเงียบ ๆ ซึ่งเป็นการแก้ไขที่ละทิ้งอุดมการณ์มากซ์–เลนินและคอมมิวนิสต์ทั้งหมด<ref>{{cite web|url=http://leonidpetrov.wordpress.com/2009/10/12/dprk-has-quietly-amended-its-constitution/|title=DPRK has quietly amended its Constitution|last=Petrov|first=Leonid|work=Leonid Petrov's Korea Vision|publisher=Blogger|date=11 October 2009|access-date=17 February 2020}}</ref> อย่างไรก็ตาม หนังสือ ''North Korea: A Country Study'' ของโรเบิร์ต แอล. วอร์เดน ได้กล่าวว่า ลัทธิมากซ์–เลนินในเกาหลีเหนือนั้นถูกละทิ้งทันที หลังการเริ่มต้น[[การล้มล้างอิทธิพลของสตาลิน|ล้มล้างอิทธิพลของสตาลิน]]ในสหภาพโซเวียต และถูกแทนที่โดยชูเชตั้งแต่ราว ค.ศ. 1974 เป็นต้นมา<ref>{{cite book|last=Worden|first=Robert L.|year=2008|url=http://cdn.loc.gov/master/frd/frdcstdy/no/northkoreacountr00word/northkoreacountr00word.pdf|title=North Korea: A Country Study|edition=5th|location=Washington, D. C.|publisher=Library of Congress|page=206|isbn=978-0-8444-1188-0}}</ref>}}
* {{flagicon|Mongolia|1945}} [[สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย]] (ค.ศ. 1924–1992)
* {{flagicon|Mozambique|1975}} [[สาธารณรัฐประชาชนโมซัมบิก]] (ค.ศ. 1975–1990)
* {{flagicon|Poland}} [[สาธารณรัฐประชาชนโปแลนด์]] (ค.ศ. 1944/ค.ศ. 1947–1989)
* {{flagicon|Romania|1952}} [[สาธารณรัฐประชาชนโรมาเนีย]] (ค.ศ. 1947–1965)
* {{flag|Tuvan People's Republic}} (ค.ศ. 1921–1944)
* {{flagicon image|Flag of Ukrainian People's Republic of the Soviets.svg}} [[สาธารณรัฐประชาชนยูเครนแห่งโซเวียต]] (ค.ศ. 1917–1918) (รวมกับ[[สาธารณรัฐโซเวียตยูเครน]])
⚫
* {{flagicon|South Yemen}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเยเมน]] (ค.ศ. 1967–1990)
* {{flagicon|YUG}} [[สหพันธ์สาธารณรัฐประชาชนยูโกสลาเวีย]] (ค.ศ. 1945–1963)

อย่างไรก็ตาม ยังมีชื่ออื่น ๆ ที่ใช้ในประเทศสังคมนิยมต่าง ๆ ได้แก่ "[[สาธารณรัฐประชาธิปไตย]]" ([[สาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมนี]] [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยโซมาลี]] และ[[สหพันธ์ประชาธิปไตยยูโกสลาเวีย]]ที่ดำรงอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1943-1946) และ "[[สาธารณรัฐสังคมนิยม]]" ([[สาธารณรัฐสังคมนิยมเชโกสโลวัก]]และ[[สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม]])

⚫
== สาธารณรัฐประชาชนที่ไม่เป็นลัทธิมากซ์–เลนิน ==
* {{flagicon|Algeria}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรีย]]
* {{flagicon|Algeria}} [[สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรีย]]
* {{flagicon|Bangladesh}} [[สาธารณรัฐประชาชนบังกลาเทศ]]
* {{flagicon|Bangladesh}} [[สาธารณรัฐประชาชนบังกลาเทศ]]
บรรทัด 17: บรรทัด 47:
== ดูเพิ่ม ==
== ดูเพิ่ม ==
* [[สาธารณรัฐประชาธิปไตย]]
* [[สาธารณรัฐประชาธิปไตย]]

== หมายเหตุ ==
{{รายการหมายเหตุ}}

== อ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง}}


[[หมวดหมู่:รัฐคอมมิวนิสต์|*]]
[[หมวดหมู่:รัฐคอมมิวนิสต์|*]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:05, 25 กุมภาพันธ์ 2566

สาธารณรัฐประชาชน:
  ปัจจุบัน
  อดีต

สาธารณรัฐประชาชน (อังกฤษ: People's Republic) คือคำที่ใช้เรียกประเทศที่ปกครองด้วยระบอบสาธารณรัฐ เดิมคำนี้มีที่มาจากลัทธิอิงสามัญชน (populism) แต่ภายหลังการสถาปนาสหภาพโซเวียต คำนี้ก็ถูกใช้เรียกประเทศที่ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ อย่างไรก็ตาม คำว่า "สาธารณรัฐประชาชน" ไม่ได้จำกัดเฉพาะประเทศคอมมิวนิสต์เท่านั้น แต่ยังใช้ได้กับประเทศที่มีประวัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับประชาชน

สาธารณรัฐประชาชนที่เป็นลัทธิมากซ์–เลนิน

ส่วนหนึ่งของชุดบทความเรื่อง
สังคมนิยม
พัฒนาการ
แนวคิด
รูปแบบ
ประเภท
เป็นส่วนหนึ่งของลัทธิมาคส์

บรรดาสาธารณรัฐประชาชนแห่งแรกคือกลุ่มสาธารณรัฐที่ก่อตัวขึ้นภายหลังการปฏิวัติรัสเซีย โดยเริ่มจากยูเครนที่ประกาศตนเป็นสาธารณรัฐประชาชนในระยะเวลาสั้น ๆ ใน ค.ศ. 1917[1] ตามด้วยรัฐข่านคิวา[2] และเอมิเรตบูฆอรอ[3] ซึ่งทั้งสองเป็นดินแดนที่แยกตัวออกมาจากอดีตจักรวรรดิรัสเซียที่ประกาศตนเป็นสาธารณรัฐประชาชนใน ค.ศ. 1920 ต่อมาใน ค.ศ. 1921 รัฐในอารักขาตูวาของรัสเซียก็ประกาศตนเป็นสาธารณรัฐประชาชนเช่นกัน[4] อีกทั้งประเทศเพื่อนบ้านอย่างมองโกเลียได้กลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนใน ค.ศ. 1924[5] หลังการยุติลงของสงครามโลกครั้งที่สอง พัฒนาการในทฤษฎีแห่งลัทธิมากซ์–เลนินนำไปสู่การปรากฏขึ้นของแนวคิดประชาธิปไตยประชาชน ซึ่งเป็นแนวคิดที่เอื้อให้เกิดเส้นทางสู่สังคมนิยมผ่านประชาธิปไตยแบบหลายชนชั้นหรือหลายพรรค ประเทศซึ่งสามารถมาถึงแนวคิดนี้ได้ในระดับปานกลางจะถูกเรียกว่าสาธารณรัฐประชาชน[6] รัฐในทวีปยุโรปที่กลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนในช่วงเวลานี้ได้แก่ แอลเบเนีย[7] บัลแกเรีย[8] เชโกสโลวาเกีย[9] ฮังการี[10] โปแลนด์[11] โรมาเนีย[12] และยูโกสลาเวีย[13] ในทวีปเอเชีย ได้แก่ จีนที่กลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนภายหลังการปฏิวัติคอมมิวนิสต์จีน[14] และเกาหลีเหนือที่เป็นสาธารณรัฐประชาชนด้วย[15]

หลายประเทศที่กล่าวข้างต้นมักเรียกตนเองว่า "รัฐสังคมนิยม" ตามรัฐธรรมนูญ ในช่วงทศวรรษ 1960 โรมาเนียและยูโกสลาเวียเลิกใช้คำว่า "ประชาชน" ในชื่ออย่างเป็นทางการ และแทนที่ด้วยคำว่า "สังคมนิยม" ซึ่งเป็นการเน้นย้ำถึงการพัฒนาทางการเมืองที่กำลังดำเนินอยู่ เชโกสโลวาเกียยังเพิ่มคำว่า สังคมนิยม เข้าไปในชื่อด้วย หลังกลายเป็นสาธารณรัฐประชาชนใน ค.ศ. 1948 แต่ประเทศก็ไม่ได้ใช้คำนี้เป็นชื่ออย่างเป็นทางการแต่อย่างใด[16] แอลเบเนียใช้ทั้งสองคำนี้เป็นชื่ออย่างเป็นทางการตั้งแต่ ค.ศ. 1976 จนถึง ค.ศ. 1991[17] ในบางครั้งประเทศตะวันตกจะเรียกประเทศเหล่านี้ว่าเป็น "ประเทศคอมมิวนิสต์” อย่างไรก็ตาม ไม่มีประเทศใดที่มองตนในลักษณะนั้น เนื่องจากว่าลัทธิคอมมิวนิสต์เป็นระดับการพัฒนาทางการเมืองที่ประเทศตนยังไปไม่ถึง[18][19][20][21] โดยคำที่มักถูกใช้โดยประเทศคอมมิวนิสต์ส่วนใหญ่ได้แก่ รัฐประชาธิปไตย-ชาตินิยม รัฐประชาธิปไตยประชาชน รัฐสังคมนิยมตะวันออก และรัฐแรงงานและชาวนา[22] อีกทั้งพรรคคอมมิวนิสต์ในประเทศเหล่านี้ก็ปกครองร่วมกับพรรคหัวก้าวหน้าอื่น ๆ[23]

ในช่วงยุคหลังการล่าอาณานิคม อดีตอาณานิคมของยุโรปจำนวนหนึ่งที่ได้รับเอกราชและรับเอาแนวคิดมากซ์–เลนินก็ใช้ชื่อสาธารณรัฐประชาชนเช่นกัน ได้แก่ แองโกลา[24] เบนิน คองโก-บราซาวีล[25] เอธิโอเปีย[26] กัมพูชา[27] ลาว[28] โมซัมบิก[29] และเยเมนใต้[30] หลังการปฏิวัติ ค.ศ. 1989 สาธารณรัฐประชาชนในยุโรปกลางและตะวันออก (แอลเบเนีย[31] บัลแกเรีย[32] ฮังการี[33] และโปแลนด์)[34] รวมทั้งมองโกเลีย[35] เลิกใช้คำว่า "ประชาชน" ในชื่ออย่างเป็นทางการ เนื่องจากมองว่ามีความเกี่ยวข้องกับรัฐบาลคอมมิวนิสต์ในอดีต และได้นำระบอบประชาธิปไตยแบบเสรีนิยมมาใช้ในระบบรัฐบาล[36] ในช่วงเวลาเดียวกัน อดีตอาณานิคมของยุโรปส่วนใหญ่ที่ใช้ชื่อสาธารณรัฐประชาชนก็เลิกใช้เช่นกัน ส่วนหนึ่งเพราะการเปลี่ยนอุดมการณ์จากมากซ์–เลนินไปสู่สังคมนิยมประชาธิปไตยหรือประชาธิปไตยสังคมนิยม[37][38]

รายชื่อสาธารณรัฐประชาชนที่เป็นลัทธิมากซ์–เลนิน

ประเทศคอมมิวนิสต์ในปัจจุบันที่ยังคงใช้คำว่า "สาธารณรัฐประชาชน" ในชื่ออย่างเป็นทางการมีดังนี้

ประเทศคอมมิวนิสต์ในอดีต:

อย่างไรก็ตาม ยังมีชื่ออื่น ๆ ที่ใช้ในประเทศสังคมนิยมต่าง ๆ ได้แก่ "สาธารณรัฐประชาธิปไตย" (สาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมนี สาธารณรัฐประชาธิปไตยโซมาลี และสหพันธ์ประชาธิปไตยยูโกสลาเวียที่ดำรงอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1943-1946) และ "สาธารณรัฐสังคมนิยม" (สาธารณรัฐสังคมนิยมเชโกสโลวักและสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม)

สาธารณรัฐประชาชนที่ไม่เป็นลัทธิมากซ์–เลนิน

ดูเพิ่ม

หมายเหตุ

  1. ↑ แม้ว่าในปัจจุบันรัฐบาลจะมีอุดมการณ์แบบ "ชูเช" โดยเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายที่ออกโดยคิม อิล-ซ็อง ซึ่งเป็นฝ่ายตรงข้ามกับลัทธิมากซ์–เลนิน แต่ยังคงถือว่าเป็นรัฐสังคมนิยม ใน ค.ศ. 1992 ตามรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลีได้ละทิ้งอุดมการณ์มากซ์–เลนินทั้งหมดและแทนที่ด้วยอุดมการณ์ชูเช[39] ใน ค.ศ. 2009 รัฐธรรมนูญได้รับการแก้ไขอย่างเงียบ ๆ ซึ่งเป็นการแก้ไขที่ละทิ้งอุดมการณ์มากซ์–เลนินและคอมมิวนิสต์ทั้งหมด[40] อย่างไรก็ตาม หนังสือ North Korea: A Country Study ของโรเบิร์ต แอล. วอร์เดน ได้กล่าวว่า ลัทธิมากซ์–เลนินในเกาหลีเหนือนั้นถูกละทิ้งทันที หลังการเริ่มต้นล้มล้างอิทธิพลของสตาลินในสหภาพโซเวียต และถูกแทนที่โดยชูเชตั้งแต่ราว ค.ศ. 1974 เป็นต้นมา[41]

อ้างอิง

  1. ↑ Åslund, Anders (2009). How Ukraine Became a Market Economy and Democracy. Peterson Institute. p. 12. ISBN 9780881325461.
  2. ↑ Minahan, James (2013). Miniature Empires: A Historical Dictionary of the Newly Independent States. Routledge. p. 296. ISBN 9781135940102.
  3. ↑ Tunçer-Kılavuz, Idil (2014). Power, Networks and Violent Conflict in Central Asia: A Comparison of Tajikistan and Uzbekistan. Routledge advances in Central Asian studies. Vol. 5. Routledge. p. 53. ISBN 9781317805113.
  4. ↑ Khabtagaeva, Bayarma (2009). Mongolic Elements in Tuvan. Turcologica Series. Vol. 81. Otto Harrassowitz Verlag. p. 21. ISBN 9783447060950.
  5. ↑ Macdonald, Fiona; Stacey, Gillian; Steele, Philip (2004). Peoples of Eastern Asia. Vol. 8: Mongolia–Nepal. Marshall Cavendish. p. 413. ISBN 9780761475477.
  6. ↑ White, Stephen (2002). Communism and Its Collapse. Routledge. p. 13. ISBN 9781134694235.
  7. ↑ Gjevori, Elvin (2018). Democratisation and Institutional Reform in Albania. Springer. p. 21. ISBN 9783319730714.
  8. ↑ Stankova, Marietta (2014). Bulgaria in British Foreign Policy, 1943–1949. Anthem Series on Russian, East European and Eurasian Studies. Anthem Press. p. 148. ISBN 9781783082353.
  9. ↑ Müller-Rommel, Ferdinand; Mansfeldová, Zdenka (2001). "Chapter 5: Czech Republic". ใน Blondel, Jean; Müller-Rommel, Ferdinand (บ.ก.). Cabinets in Eastern Europe. Palgrave Macmillan. p. 62. doi:10.1057/9781403905215_6. ISBN 978-1-349-41148-1.
  10. ↑ Hajdú, József (2011). Labour Law in Hungary. Kluwer Law International. p. 27. ISBN 9789041137920.[ลิงก์เสีย]
  11. ↑ Frankowski, Stanisław; Stephan, Paul B. (1995). Legal Reform in Post-Communist Europe: The View from Within. Martinus Nijhoff. p. 23. ISBN 9780792332183.
  12. ↑ Paquette, Laure (2001). NATO and Eastern Europe After 2000: Strategic Interactions with Poland, the Czech Republic, Romania, and Bulgaria. Nova. p. 55. ISBN 9781560729693.
  13. ↑ Lampe, John R. (2000). Yugoslavia as History: Twice There Was a Country. Cambridge University Press. p. 233. ISBN 9780521774017.
  14. ↑ "The Chinese Revolution of 1949". Office of the Historian, Bureau of Public Affairs. United States Department of State.
  15. ↑ Kihl, Young Whan; Kim, Hong Nack (2014). North Korea: The Politics of Regime Survival. Routledge. p. 8. ISBN 9781317463764.
  16. ↑ Webb, Adrian (2008). The Routledge Companion to Central and Eastern Europe Since 1919. Routledge Companions to History. Routledge. pp. 80, 88. ISBN 9781134065219.
  17. ↑ Da Graça, John V (2000). Heads of State and Government (2nd ed.). St. Martin's Press. p. 56. ISBN 978-1-56159-269-2.
  18. ↑ Wilczynski, J. (2008). The Economics of Socialism after World War Two: 1945-1990. Aldine Transaction. p. 21. ISBN 978-0202362281. Contrary to Western usage, these countries describe themselves as 'Socialist' (not 'Communist'). The second stage (Marx's 'higher phase'), or 'Communism' is to be marked by an age of plenty, distribution according to needs (not work), the absence of money and the market mechanism, the disappearance of the last vestiges of capitalism and the ultimate 'whithering away' of the State.
  19. ↑ Steele, David Ramsay (September 1999). From Marx to Mises: Post Capitalist Society and the Challenge of Economic Calculation. Open Court. p. 45. ISBN 978-0875484495. Among Western journalists the term 'Communist' came to refer exclusively to regimes and movements associated with the Communist International and its offspring: regimes which insisted that they were not communist but socialist, and movements which were barely communist in any sense at all.
  20. ↑ Rosser, Mariana V. and J Barkley Jr. (23 July 2003). Comparative Economics in a Transforming World Economy. MIT Press. pp. 14. ISBN 978-0262182348. Ironically, the ideological father of communism, Karl Marx, claimed that communism entailed the withering away of the state. The dictatorship of the proletariat was to be a strictly temporary phenomenon. Well aware of this, the Soviet Communists never claimed to have achieved communism, always labeling their own system socialist rather than communist and viewing their system as in transition to communism.
  21. ↑ Williams, Raymond (1983). "Socialism". Keywords: A Vocabulary of Culture and Society (revised ed.). Oxford University Press. p. 289. ISBN 978-0-19-520469-8. The decisive distinction between socialist and communist, as in one sense these terms are now ordinarily used, came with the renaming, in 1918, of the Russian Social-Democratic Labour Party (Bolsheviks) as the All-Russian Communist Party (Bolsheviks). From that time on, a distinction of socialist from communist, often with supporting definitions such as social democrat or democratic socialist, became widely current, although it is significant that all communist parties, in line with earlier usage, continued to describe themselves as socialist and dedicated to socialism.
  22. ↑ Nation, R. Craig (1992). Black Earth, Red Star: A History of Soviet Security Policy, 1917-1991. Cornell University Press. pp. 85–6. ISBN 978-0801480072. สืบค้นเมื่อ 19 December 2014.
  23. ↑ Wegs, J. Robert (1996). Europe Since 1945: A Concise History. Macmillan International Higher Education. pp. 28–29. ISBN 9781349140527.
  24. ↑ "Popular Movement for the Liberation of Angola". Encyclopaedia Britannica.
  25. ↑ Hughes, Arnold (2015). Marxism's Retreat from Africa. Routledge. pp. 10–11. ISBN 9781317482369.
  26. ↑ Shinn, David H.; Ofcansky, Thomas P. (2013). Historical Dictionary of Ethiopia. Scarecrow Press. p. 105. ISBN 9780810874572.
  27. ↑ Schliesinger, Joachim (2015). Ethnic Groups of Cambodia. Vol. 1: Introduction and Overview. Booksmango. p. 75. ISBN 9781633232327.
  28. ↑ Anderson, Ewan W. (2014). Global Geopolitical Flashpoints: An Atlas of Conflict. Routledge. p. 194. ISBN 9781135940942.
  29. ↑ Wilczynski, Jozef (1981). An Encyclopedic Dictionary of Marxism, Socialism and Communism. Macmillan International Higher Education. p. 318. ISBN 9781349058068.
  30. ↑ Busky, Donald F. (2002). Communism in History and Theory: Asia, Africa, and the Americas. Greenwood Publishing Group. p. 73. ISBN 9780275977337.
  31. ↑ Europe Review 2003/04: The Economic and Business Report. World of Information. Kogan Page Publishers. 2003. p. 3. ISBN 9780749440671.
  32. ↑ Dimitrov, Vesselin (2013). Bulgaria: The Uneven Transition. Postcommunist States and Nations. Routledge. p. ix. ISBN 9781135136772.
  33. ↑ Yup, Xing (2017). Language and State: An Inquiry Into the Progress of Civilization. Rowman & Littlefield. p. 138. ISBN 9780761869047.
  34. ↑ "Polska. Historia". Internetowa encyklopedia PWN [PWN Internet Encyklopedia] (ภาษาโปแลนด์). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 October 2006. สืบค้นเมื่อ 11 July 2005.
  35. ↑ Bulag, Uradyn E. (2010). Collaborative Nationalism: The Politics of Friendship on China's Mongolian Frontier. Rowman & Littlefield Publishers. p. 65. ISBN 9781442204331.
  36. ↑ Rupnik, Jacques (July 2018). "Explaining Eastern Europe: The Crisis of Liberalism". Journal of Democracy. National Endowment for Democracy and Johns Hopkins University Press. 29 (3): 24–38. doi:10.1353/jod.2018.0042. S2CID 158078514.
  37. ↑ Sargent, Lyman Tower (2008). Contemporary Political Ideologies: A Comparative Analysis (14th ed.). Wadsworth Publishing. p. 117. ISBN 9780495569398. Because many communists now call themselves democratic socialists, it is sometimes difficult to know what a political label really means. As a result, social democratic has become a common new label for democratic socialist political parties.
  38. ↑ Lamb, Peter (2015). Historical Dictionary of Socialism (3rd ed.). Rowman & Littlefield. p. 415. ISBN 9781442258266. In the 1990s, following the collapse of the communist regimes in Eastern Europe and the breakup of the Soviet Union, social democracy was adopted by some of the old communist parties. Hence, parties such as the Czech Social Democratic Party, the Bulgarian Social Democrats, the Estonian Social Democratic Party, and the Romanian Social Democratic Party, among others, achieved varying degrees of electoral success. Similar processes took place in Africa as the old communist parties were transformed into social democratic ones, even though they retained their traditional titles [...].
  39. ↑ Dae-Kyu, Yoon (January 2003). "The Constitution of North Korea: Its Changes and Implications". Fordham International Law Journal. 27 (4): 1289–1305. สืบค้นเมื่อ 17 February 2020.
  40. ↑ Petrov, Leonid (11 October 2009). "DPRK has quietly amended its Constitution". Leonid Petrov's Korea Vision. Blogger. สืบค้นเมื่อ 17 February 2020.
  41. ↑ Worden, Robert L. (2008). North Korea: A Country Study (PDF) (5th ed.). Washington, D. C.: Library of Congress. p. 206. ISBN 978-0-8444-1188-0.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สาธารณรัฐประชาชน&oldid=10598500"