ข้ามไปเนื้อหา

โครงการดินแดนบริสุทธิ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปรษณียากรของสหภาพโซเวียตใน ค.ศ. 1979 เนื่องในวาระฉลองครบรอบ 25 ปีโครงการดินแดนบริสุทธิ์

โครงการดินแดนบริสุทธิ์ (รัสเซีย: Освое́ние целины́, อักษรโรมัน: Osvoyeniye tseliny, แปลตรงตัว'การบุกเบิกดินแดนบริสุทธิ์'; คาซัค: Тың игеру, [təŋ ɪjɡeɾʏw]) เป็นโครงการของนีกีตา ครุชชอฟ ใน ค.ศ. 1953 ในการส่งเสริมการผลิตทางการเกษตรของสหภาพโซเวียต เพื่อบรรเทาปัญหาการขาดแคลนอาหารที่เกิดขึ้นกับประชากรชาวโซเวียต

ประวัติ

[แก้]

ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1953 คณะกรรมการกลางซึ่งประกอบด้วยครุชชอฟ ผู้ช่วย 2 คน บรรณาธิการจากหนังสือพิมพ์ ปราฟดา 2 คน และผู้เชี่ยวชาญด้านการเกษตร 1 คน ได้พบปะกันเพื่อตัดสินใจเกี่ยวกับความรุนแรงของวิกฤตการณ์การเกษตรในสหภาพโซเวียต ก่อนหน้านั้นใน ค.ศ. 1953 เกออร์กี มาเลนคอฟได้รับความไว้วางใจในการแนะนำการปฏิรูปเพื่อแก้ปัญหาการเกษตรในประเทศ รวมถึงการขึ้นราคาการจัดซื้อที่รัฐจ่ายสำหรับการส่งมอบนารวม การลดภาษี และการสนับสนุนให้ชาวนาแต่ละแปลง ครุชชอฟหงุดหงิดที่มาเลนคอฟได้รับความไว้วางใจสำหรับการปฏิรูปการเกษตร จึงแนะนำแผนการเกษตรของเขาเอง แผนของครุซชอฟทั้งขยายการปฏิรูปที่มาเลนคอฟได้เริ่มต้นและเสนอการไถและการเพาะปลูก 13 ล้านเฮกตาร์ (130,000 ตารางกิโลเมตร) ของพื้นที่รกร้างก่อนหน้านี้ใน ค.ศ. 1956 ที่ดินเป้าหมายรวมถึงพื้นที่บนฝั่งขวาของแม่น้ำวอลกาในภาคเหนือของคอเคซัสในตะวันตก ไซบีเรียและทางเหนือของคาซัคสถาน[1] ในช่วงเวลาที่ครุชชอฟประกาศแสดงศักยภาพของดินแดนบริสุทธิ์ในคาซัคสถาน Zhumabay Shayakhmetov เลขาธิการลำดับที่หนึ่งของพรรคคอมมิวนิสต์คาซัค ไม่ต้องการให้ดินแดนคาซัคสถานอยู่ภายใต้การควบคุมของรัสเซีย[2] โมโลตอฟ มาเลนคอฟ คากาโนวิช และสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์ ชั้นนำอื่น ๆ แสดงความคัดค้านต่อโครงการดินแดนบริสุทธิ์ หลายคนมองว่าแผนนี้ไม่สามารถทำได้ในเชิงเศรษฐกิจหรือด้านลอจิสติกส์[3] มาเลนคอฟต้องการความคิดริเริ่มที่จะทำให้ที่ดินที่อยู่ภายใต้การเพาะปลูกมีประสิทธิผลมากขึ้น แต่ครุชชอฟยืนกรานที่จะนำที่ดินใหม่จำนวนมหาศาลมาทำการเพาะปลูก ซึ่งเป็นวิธีเดียวที่จะได้ผลผลิตพืชผลเพิ่มขึ้นอย่างมากในระยะเวลาอันสั้น

แทนที่จะเสนอสิ่งจูงใจให้ชาวนาที่ทำงานในนารวมอยู่แล้ว ครุซชอฟวางแผนที่จะรับสมัครแรงงานสำหรับดินแดนที่บริสุทธิ์ใหม่โดยการโฆษณาโอกาสนี้เป็นการผจญภัยแบบสังคมนิยมสำหรับเยาวชนโซเวียต ในช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 1954 อาสาสมัครคอมโซมอลกว่า 300,000 คนเดินทางไปยังดินแดนบริสุทธิ์[4] หลังจากการเพาะปลูกดินแดนบริสุทธิ์อย่างรวดเร็วและการเก็บเกี่ยวที่ยอดเยี่ยมใน ค.ศ. 1954 ครุซชอฟได้เพิ่มเป้าหมายเดิมของพื้นที่ 13 ล้านเฮกตาร์ใหม่ภายใต้การเพาะปลูกภายใน ค.ศ. 1956 เป็น 28–30 ล้านเฮกตาร์ (280,000–300,000 ตารางกิโลเมตร)[5] ระหว่าง ค.ศ. 1954 และ ค.ศ. 1958 สหภาพโซเวียตใช้เงิน 30.7 ล้านรูเบิลในโครงการดินแดนบริสุทธิ์และในช่วงเวลาเดียวกัน รัฐได้จัดหาธัญพืชมูลค่า 48.8 พันล้านรูเบิล[6] ตั้งแต่ ค.ศ. 1954 ถึง ค.ศ. 1960 พื้นที่เพาะปลูกทั้งหมดในสหภาพโซเวียตเพิ่มขึ้นเป็น 46 ล้านเฮกตาร์โดยเพิ่มขึ้น 90 เปอร์เซนต์เนื่องจากโครงการดินแดนบริสุทธิ์[5]

โดยรวมแล้ว โครงการดินแดนบริสุทธิ์ประสบความสำเร็จในการเพิ่มการผลิตธัญพืชและบรรเทาการขาดแคลนอาหารในระยะสั้น ความสำเร็จในขั้นต้นและขนาดมหึมาของโครงการนี้ถือเป็นความสำเร็จครั้งประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตาม ผลผลิตธัญพืชที่ผันผวนอย่างกว้างขวางในแต่ละปี ความล้มเหลวของโครงการดินแดนบริสุทธิ์ที่จะเกินผลผลิตที่เป็นประวัติการณ์ใน ค.ศ. 1956 และผลผลิตที่ลดลงทีละน้อยหลัง ค.ศ. 1959 ปรากฏชัดว่าโครงการดินแดนบริสุทธิ์เป็นความล้มเหลว และแน่นอนว่าครุชชอฟขาดความทะเยอทะยานที่จะแซงหน้าผลผลิตธัญพืชของสหรัฐใน ค.ศ. 1960[7] อย่างไรก็ตาม ในมุมมองทางประวัติศาสตร์ โครงการนี้ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างถาวรในเศรษฐกิจทางเหนือของคาซัคสถาน แม้จะอยู่ในจุดต่ำสุดใน ค.ศ. 1998 ข้าวสาลีถูกหว่านบนพื้นที่เกือบสองเท่าของใน ค.ศ. 1953 และปัจจุบันคาซัคสถานเป็นหนึ่งในผู้ผลิตข้าวสาลีรายใหญ่ที่สุดของโลก[8]

สิ่งที่ระลึก

[แก้]

ดูเพื่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Taubman, William (2003). Khrushchev: The Man and His Era. New York: W.W. Norton & Company. pp. 260–262. ISBN 978-0393051445.
  2. Compare: Medvedev, Roy Aleksandrovich (1983). Khrushchev. แปลโดย Pearce, Brian. Anchor Press/Doubleday. p. 78. ISBN 9780385183871. สืบค้นเมื่อ 2016-09-08. Among the most strident opponents of the measure were the leaders of the Kazakh Communist Party, First Secretary Shayakhmetov and Second Secretary Afonov, who were well aware that the virgin lands in northern Kazakhstan were used by the Kazakhs as pasture [...].
  3. Taubman (2003), p. 262.
  4. Taubman (2003), p. 263.
  5. 5.0 5.1 Durgin, Jr., Frank A. (1962). "The Virgin Lands Programme 1954-1960". Soviet Studies. 13 (3): 255–80. doi:10.1080/09668136208410287.
  6. Pohl, Michaela (2008), "The 'planet of one hundred languages'", ใน Schrader, Abby M.; Sunderland, Willard; Breyfogle, Nicholas B. (บ.ก.), Peopling the Russian Periphery: Borderland Colonization in Eurasian History, London: Routledge, pp. 238–57 [256]
  7. Zoerb, Carl (1965), "The Virgin Land Territory: Plans, Performance, Prospects", Soviet Agriculture: The Permanent Crisis, New York: Published for the Institute for the Study of the USSR in cooperation with the University of Kansas by F. A. Praeger
  8. Petrick, Martin; Wandel, Jürgen; Karsten, Katharina (March 2013). "Rediscovering the Virgin Lands: Agricultural investment and rural livelihoods in a Eurasian frontier area" (PDF). World Development. 43: 164–179. doi:10.1016/j.worlddev.2012.09.015. hdl:10419/150012. The advent of large-scale crop production in north Kazakhstan is primarily due to a massive Soviet development programme, the 'Virgin Lands Campaign', which followed earlier colonisation by Russians in the 19th century. See also Figure 1, although note that changes in the scale of wheat cultivation do not appear to correlate with the wheat yield.