เมียะนานหน่วย
เมียะนานหน่วย | |
---|---|
รูปเคารพของเมียะนานหน่วย | |
เกิด | 22 ธันวาคม ค.ศ. 1897 โม่โกะ บริติชเบอร์มา |
เสียชีวิต | กุมภาพันธ์ 1956 (อายุ 49 ปี) โม่โกะ ประเทศพม่า |
สัญชาติ | พม่า |
ชื่ออื่น | อะมาดอว์เมียะ, เมียะนานหน่วย |
มีชื่อเสียงจาก | ในฐานะนาคผู้พิทักษ์เจดีย์ |
เทพกระซิบ หรือ เมียนน่าน-นแว (พม่า: မြနန်းနွယ်; หรือบางทีนิยมเรียกในไทยว่า เมียะนานหน่วย; แปลว่า "เทวดากระซิบ") หรือชื่ออื่น ๆ เช่น ไตน่านชีน (သိုက်နန်းရှင်, แปลว่า "ผู้พิทักษ์สมบัติ") และ อะมาดอว์เมียะ[1] เป็นนะพม่า นาคผู้พิทักษ์เจดีย์โบตะทองในย่างกุ้ง[2][3]
ช่วงชีวิต
[แก้]เมียะนานหน่วยเกิดเมื่อ 22 ธันวาคม 1897 ในเมืองโม่โกะ บริติชเบอร์มา เธอเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากเจ้าฟ้าองค์หนึ่ง เมียะไม่ทานเนื้อสัตว์เลยตั้งแต่อายุยังน้อย ในปี 1942 เมียะฝันเห็นชายชราห่มผ้าขาวมาบอกให้เธอย้ายไปอยู่ย่างกุ้งเพื่อบวชเป็นชี (บ้างว่าสานต่อภารกิจทางศาสนา) เธอจึงย้ายไปอาศัยอยู่ไม่ไกลจากเจดีย์โบตะทอง ที่ซึ่งเธอเดินทางไปสักการะเป็นประจำทุกวัน เธอชอบสวมเครื่องแต่งกายสีเขียวจนเป็นที่เรียกกันว่า "เจ้าหญิงเขียว"[4] เธอมีบทบาททางศาสนาอย่างมาก รวมถึงมีส่วนช่วยก่อสร้างเจดีย์โบตะทองขึ้นใหม่หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง[2]
บางส่วนเชื่อว่าเธอเป็นธิดาของพญานาค[1]
ยกขึ้นเป็นเทพเจ้า
[แก้]เมียะเสียชีวิตในโม่โกะในเดือนกุมภาพันธ์ 1956 ด้วยอาการแทรกซ้อนจากหอบหืดเรื้อรัง[2] ในปี 1957 หลังเธอเสียชีวิต เธอได้รับการเคารพบูชาในฐานะเทวดา กระทั่งปี 1990 ได้มีผู้ตั้งศาลบูชาเธอภายในเจดีย์โบตะทอง นับจากนั้นมาเธอได้รับการเคารพบูชาและมีผู้เดินทางเข้ามากราบไหว้ขอพรอย่างไม่ขาดสาย เมียะนานหน่วยเป็นที่นิยมในการขอพรให้คุ้มครองพี่สาวหรือน้องสาวของบุคคลนั้น[5][2]
ศาลเมียะนานหน่วย
[แก้]ศาลเมียะนานหน่วยในย่างกุ้งมีผู้เดินทางเข้ามาสักการะราว 700 คนต่อวัน และอาจสูงถึง 1,000 ถึง 3,000 คนต่อวันหยุดสุดสัปดาห์ ในจำนวนนี้มีไม่น้อยที่เป็นชาวไทย[6][2] เมียะเป็นที่รู้จักมากในประเทศไทยหลังมีรายการโทรทัศน์ถ่ายทอดเรื่องราวของเมียะ[2]
เผด็จการและผู้นำพม่า ต้านชเว เคยสั่งให้ทหารมัดมือมัดเท้าของรูปปั้นเมียะในศาล เป็นที่เล่าลือกันว่าเมียะไปเข้าฝันของต้านชเวให้หยุดกดขี่ประชาชนพม่า ต้านชเวเป็นผู้นำที่มีความเชื่อเรื่องดวงและสิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงมาก จึงเห็นฝันนี้ว่าเป็นลางไม่ดีและสั่งให้ทหารจัดการมัดตัวรูปเคารพของเมียะไว้[1][7]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 อุ่ยเต็กเค่ง, คมกฤช (2021-10-08). "คมกฤช อุ่ยเต็กเค่ง : เทวดาจะอยู่ข้างไหน?". มติชน. สืบค้นเมื่อ 2021-11-20.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 May Sitt Paing (22 July 2014). "Thais Find a Spiritual Home in Yangon". The Irrawaddy. สืบค้นเมื่อ 19 July 2015.
- ↑ Zon Pann Pwint (29 July 2015). "Living on borrowed time". The Myanmar Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-11-20. สืบค้นเมื่อ 18 August 2018.
- ↑ "ဝါတွင်းတိုင်းသီလရှင်ဝတ်ပါတယ် ဆိုသောအစ်မတော်မြနန်းနွယ်သမိုင်းကြောင်း". dailyhotnews (ภาษาพม่า). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-15. สืบค้นเมื่อ 13 August 2018.
- ↑ ", Ahmagyi Mya Nan Nwe, a devotee to the Botahtaung Pagoda". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-11-20. สืบค้นเมื่อ 2021-11-20.
- ↑ "အစ်မတော် မြနန်းနွယ် တကယ်ပဲ ဆုတောင်းပြည့်စေလား" (ภาษาพม่า). Kamayut Media. 16 July 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-17. สืบค้นเมื่อ 19 July 2015.
- ↑ Wai, Kyi (2009-11-19). "Mystery of the Handcuffed Statues". The Irrawaddy. สืบค้นเมื่อ 2021-11-20.