สิน ศรีสมุทร
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
สิน ศรีสมุทร | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| เกิด | 23 สิงหาคม พ.ศ. 2475 จังหวัดสตึงแตรง อินโดจีนฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | ประมาณ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2518 (42 ปี) กัมพูชาประชาธิปไตย |
| แนวเพลง | ร็อก, แจ๊ส, เพลงพื้นบ้าน, ไซเคเดลิกร็อก, การาจร็อก, รำวง |
| อาชีพ | นักร้อง, นักประพันธ์เพลง, หัวหน้าวง, ผู้อำนวยสร้างเพลง, ผู้อำนวยสร้างภาพยนตร์ |
| เครื่องดนตรี | แมนโดลิน, ปี่, ขลุ่ย |
| ช่วงปี | พ.ศ. 2500-2518 |
สิน ศรีสมุทร หรือ ซีน ซีซามุต (เขมร: ស៊ីន ស៊ីសាមុត, สุีน สุีสามุต; 23 สิงหาคม พ.ศ. 2475 — 18 มิถุนายน พ.ศ. 2519)[ต้องการอ้างอิง] เป็นนักดนตรีชาวเขมรที่โด่งดังในช่วงยุคทศวรรษ 1950 จนถึง 1970 และได้รับการขนานนามว่าเป็น "ราชาเพลงเขมร" เขากับรส สิริสุทธา, แปน รอน, เมา สาเรต เป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกดนตรีร็อกแบบกัมพูชาขึ้น โดยการผสานกันระหว่างดนตรีเขมรพื้นบ้าน ผสมผสานกับริทึมแอนด์บลูส์ และร็อกแอนด์โรล สินเสียชีวิตในช่วงการปกครองของเขมรแดง
ประวัติ[แก้]
สิน ศรีสมุทรเกิดที่จังหวัดสตึงแตรง เป็นบุตรของซีน เลียง (ស៊ីន លាង) บิดา กับเซ็บ บุนเล็ย (ប៊ុនលឿ) มารดา ซึ่งทั้งสองเป็นชาวลาว[1][2] หลักฐานส่วนใหญ่ให้ข้อมูลว่าเขาเกิดใน พ.ศ. 2478[3][4] บางแห่งก็ว่าเกิดใน พ.ศ. 2475 หรือ 2476[5] บิดาของเขารับราชการเป็นทหารในยุคอาณานิคม และดำรงตำแหน่งเป็นผู้คุมเรือนจำในพระตะบอง ต่อมาบิดาเสียชีวิต มารดาก็สมรสใหม่[3]
เขาเรียนรู้ดนตรีเครื่องสายเมื่ออายุได้ 6-7 ขวบ และแสดงทักษะการร้องได้ดีเป็นที่ประจักษ์ ด้วยเหตุนี้เขาจึงปรากฏตัวในการแสดงดนตรีของโรงเรียนอยู่เสมอ ครั้นจบการศึกษาระดับประถมศึกษาเมื่ออายุได้ 16 ปี สินจึงย้ายไปเรียนแพทย์ที่พนมเปญเพื่อตบตาพ่อแม่ เพราะแท้จริงแล้วเขาต้องการสานฝันการเป็นนักดนตรี[3] ช่วงเวลานี้เขาเริ่มแต่งเพลงของตัวเอง สินสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนแพทย์เมื่อ พ.ศ. 2496 ซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่กัมพูชาเป็นเอกราชจากฝรั่งเศส เบื้องต้นสินเข้าทำงานเป็นบุรุษพยาบาลในโรงพยาบาลพนมเปญ[6] แต่ไม่นานจากนั้นเขาถูกจ้างให้เป็นนักร้องประจำสถานีวิทยุแห่งชาติกัมพูชา[3] และช่วงเวลานี้เขาสมรสกับลูกพี่ลูกน้องของตัวเองชื่อ แก้ว ทองอยู่ (Keo Thorng Gnu) อันเป็นการสมรสแบบคลุมถุงชน ทั้งสองมีบุตรด้วยกันสี่คน[1][2]
ระหว่างที่เขาทำงานอยู่ในสถานีวิทยุแห่งชาติกัมพูชา พระนางสีสุวัตถิ์ กุสุมะ พระราชชนนีของพระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ ทรงรับสินไว้ในพระอุปถัมภ์ และเชิญสินเข้าร่วมวงเพลงพระราชทรัพย์ ซึ่งเป็นวงดนตรีในพระราชสำนักส่วนพระองค์สำหรับจัดแสดงในงานเลี้ยงรับรองประมุขแห่งรัฐและงานอื่น ๆ ของรัฐบาล นอกจากนี้เพลงที่เขาแต่งและร้องเองได้รับความนิยมยิ่ง[7] กลางคริสต์ทศวรรษที่ 1950 เพลง "วียูลงซเนฮา" (វីយូឡុងស្នេហា) ที่แต่งโดยสิน ศรีสมุทร เรียบเรียงโดยฮัส ซาลัน (Hass Salan) นักไวโอลิน ทำให้สินกลายเป็นดาวจรัสแสงดวงหนึ่งของวงการเพลงกัมพูชา[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 John Pirozzi and LinDa Saphan, liner notes, Don't Think I've Forgotten, soundtrack, 2015.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Jeff Cole, liner notes, Cambodia Rock Spectacular!, 2011.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Nariddh, Moeun Chhean (March 10, 1995). "Cambodia's own "Elvis" thriving". Phnom Penh Post. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
- ↑ Sothea, K. (February 15, 2006). "Memories from the Khmer Rouge era: The murder of famous singer Sin Sisamouth". KI-Media. Khmer Apsara magazine. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
- ↑ Jackson, Will (May 9, 2014). "Elvis of the Kingdom gets new star role". Phnom Penh Post. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
- ↑ Turner, Rick (April 4, 2012). "Sinn Sisamouth – Cultural Icon: Famous but Forgotten XII". Critical Care Reflections of a Male Nurse. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
- ↑ Chambers-Letson, Joshua (2011). ""No, I Can't Forget": Performance and Memoryin Dengue Fever's Cambodian America". Journal of Popular Music Studies. 23 (3): 259–287. doi:10.1111/j.1533-1598.2011.01293.x.