ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลาดอนนาแอโมบีเล"
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล บทความมีความยาวพอควรแล้ว นำป้ายสั้นมากออก |
ล r2.7.3) (โรบอต เพิ่ม: tr:La donna è mobile |
||
บรรทัด 29: | บรรทัด 29: | ||
[[ru:La donna è mobile]] |
[[ru:La donna è mobile]] |
||
[[sv:La donna è mobile]] |
[[sv:La donna è mobile]] |
||
[[tr:La donna è mobile]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:17, 24 กุมภาพันธ์ 2556
ลาดอน เอ โมบิเล (อิตาลี: La donna è mobile ;ภาษาอังกฤษ : "Woman is fickle"; อิสตรีนี้ช่างแปรปรวน) เป็นอาเรียจากองก์ที่หนึ่ง[1] ของอุปรากรเรื่อง รีโกเลตโต (Rigoletto) ผลงานในปี ค.ศ. 1851 ของจูเซปเป แวร์ดี ดัดแปลงจากบทละครภาษาฝรั่งเศส Le roi s'amuse ของวิกตอร์ อูโก ขับร้องโดยตัวละครดยุกแห่งมันทัว ซึ่งเป็นเพลย์บอยมากรัก ร้องบรรยายความรู้สึกของตนเอง โดยเข้าใจว่าตนเองนั้นเข้าใจเพศหญิงเป็นอย่างดี [2]
อาเรียท่อนนี้ออกแสดงครั้งแรกในการแสดงรอบปฐมทัศน์เรื่อง รีโกเลตโต ที่โรงอุปรากรลาฟีนีซ (La Fenice) เวนิส เมื่อวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1851 มีท่วงทำนองที่ติดหู และเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อุปรากรรีโกเลตโต ยังคงได้รับความนิยมติดอันดับที่ 10 มาจนถึงปัจจุบัน [3] นิยมขับร้องโดยนักร้องชายเสียงเทเนอร์ เช่น เอนรีโก การูโซ มาริโอ แลนซา ลูชาโน ปาวารอตตี ปลาซีโด โดมิงโก และปรากฏอยู่ในวัฒนธรรมสมัยนิยมเป็นจำนวนมาก รวมทั้งในภาพยนตร์ไทย โรงแรมนรก ของรัตน์ เปสตันยี ขับร้องโดยสมพงษ์ พงษ์มิตร