ผลต่างระหว่างรุ่นของ "บลูส์ร็อก"
ล r2.7.2) (โรบอต เพิ่ม: ko:블루스 록 |
ล replaceViaSearch |
||
บรรทัด 6: | บรรทัด 6: | ||
| cultural_origins = ต้นถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ใน [[สหราชอาณาจักร]] และ [[สหรัฐอเมริกา]] |
| cultural_origins = ต้นถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ใน [[สหราชอาณาจักร]] และ [[สหรัฐอเมริกา]] |
||
| instruments = [[กีตาร์ไฟฟ้า]], [[กีตาร์เบส]], [[กลองชุด]], [[เสียงร้อง]], [[แฮมมอนด์ออร์แกน]], [[ฮาร์โมนิกา]] |
| instruments = [[กีตาร์ไฟฟ้า]], [[กีตาร์เบส]], [[กลองชุด]], [[เสียงร้อง]], [[แฮมมอนด์ออร์แกน]], [[ฮาร์โมนิกา]] |
||
| popularity = ได้รับความนิยมสูงสุดใน |
| popularity = ได้รับความนิยมสูงสุดในคริสต์ทศวรรษ 1960 และ 1970 |
||
| derivatives = [[เฮฟวีเมทัล]]<ref>Weinstein, Deena. ''Heavy Metal: The Music and its Culture''. DaCapo, 2000. ISBN 0-306-80970-2, pg. 14.</ref><ref>{{cite book |last=Christe |first=Ian |title=Sound of the Beast |publisher=Allison & Busby |isbn=0749083514 |pages=1}}</ref> - [[ฮาร์ดร็อก]] - [[บูกี้ร็อก]] |
| derivatives = [[เฮฟวีเมทัล]]<ref>Weinstein, Deena. ''Heavy Metal: The Music and its Culture''. DaCapo, 2000. ISBN 0-306-80970-2, pg. 14.</ref><ref>{{cite book |last=Christe |first=Ian |title=Sound of the Beast |publisher=Allison & Busby |isbn=0749083514 |pages=1}}</ref> - [[ฮาร์ดร็อก]] - [[บูกี้ร็อก]] |
||
| subgenrelist = |
| subgenrelist = |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:27, 8 กันยายน 2555
บลูส์ร็อก | |
---|---|
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | บลูส์ (โดยเฉพาะ อิเล็กทริกบลูส์) บริติชบลูส์ ร็อกแอนด์โรล |
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | ต้นถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ใน สหราชอาณาจักร และ สหรัฐอเมริกา |
เครื่องบรรเลงสามัญ | กีตาร์ไฟฟ้า, กีตาร์เบส, กลองชุด, เสียงร้อง, แฮมมอนด์ออร์แกน, ฮาร์โมนิกา |
รูปแบบอนุพันธุ์ | เฮฟวีเมทัล[1][2] - ฮาร์ดร็อก - บูกี้ร็อก |
แนวประสาน | |
พังก์บลูส์ |
บลูส์ร็อก (อังกฤษ: Blues-rock) เป็นแนวเพลงผสมผสานระหว่างการแสดงคีตปฏิภาณแบบบลูส์ บนคอร์ดแบบ 12 บาร์บลูส์และการแจมแบบบูกี้กับสไตล์ร็อกแอนด์โรล โดยแกนหลักของบลูส์-ร็อก คือเครื่องดนตรีกีตาร์ไฟฟ้า กีตาร์เบสและกลองชุด ซึ่งกีตาร์ไฟฟ้าจะขยายผ่านตู้แอมไฟฟ้า ให้มีลักษณะรุนแรงมากขึ้น
แนวเพลงนี้เริ่มพัฒนาในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา ที่ปิเอโร สการัฟฟีเรียกว่า "เป็นแนวเพลงริทึมแอนด์บลูส์ที่เล่นโดยนักดนตรีขาวชาวยุโรป"[3] วงดนตรีอังกฤษอย่างเช่น เดอะฮู, เดอะยาร์ดเบิร์ดส, เลดเซปเพลิน, ดิแอนนิมอลส์, ครีม และเดอะโรลลิงสโตนส์ ได้ทดลองดนตรีดังกล่าวจากศิลปินบลูส์ชาวอเมริกัน อย่าง ฮาวลิน วูล์ฟ, โรเบิร์ต จอห์นสัน, จิมมี ลีดและมัดดี วอเตอร์ส[4] ขณะที่วงบลูส์ร็อกยุคแรก "จะพยายามเล่นเพลงแจ๊ซยาว ๆ ที่มีลักษณะคีตปฏิภาณ อย่างเห็นได้ชัด"[4] โดยคริสต์ทศวรรษ 1970 บลูส์ร็อกเริ่มหนักขึ้นกับเน้นท่อนริฟฟ์[4] และในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 เส้นแบ่งระหว่างบลูส์ร็อกและฮาร์ดร็อกเกือบจะไม่เห็น[4] วงแนวนี้บันทึกเสียงอัลบั้มแนวร็อก และในคริสต์ทศวรรษ 1980 และ 1990 ก็เริ่มกลับมาที่รากบลูส์เดิม และมีศิลปินอย่าง "เฟบูลัสธันเดอร์เบิร์ดสและสตีวี เรย์ วอแกน สร้างชื่อเสียงวงการร็อกขึ้น"[4]
อ้างอิง
- ↑ Weinstein, Deena. Heavy Metal: The Music and its Culture. DaCapo, 2000. ISBN 0-306-80970-2, pg. 14.
- ↑ Christe, Ian. Sound of the Beast. Allison & Busby. p. 1. ISBN 0749083514.
- ↑ P. Scaruffi, "A History of Rock and Dance Music", http://www.scaruffi.com/history/cpt22.html, accessed 23/06/09.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 "Blues-rock," Allmusic.com (Accessed September 29 2006), <http://www.allmusic.com/explore/style/blues-rock-d50>