คันทรีร็อก
| คันทรีร็อก | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | โฟล์กร็อก, คันทรี, คันทรีโฟล์ก, ร็อกอะบิลลี |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | ปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 ในภาคใต้และตะวันตกของสหรัฐอเมริกา |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | กีตาร์ (โปร่ง, ไฟฟ้า และ เพดัลสตีล), เปียโน, กลองชุด, กีตาร์เบส |
| รูปแบบอนุพันธุ์ | รูตส์ร็อก, เซาเทิร์นร็อก, คาวพังก์, อัลเทอร์เนทีฟคันทรี |
| หัวข้ออื่น ๆ | |
| คันทรีโฟล์ก - คันทรีป็อป - โพรเกรสซีฟคันทรี - เอาต์ลอว์คันทรี - เท็กซัสคันทรี | |
คันทรีร็อก (อังกฤษ: Country rock) เป็นแนวเพลงย่อยของดนตรีคันทรี เกิดขึ้นจากการผสมผสานระหว่างดนตรีร็อกกับดนตรีคันทรี โดยทั่วไปจะใช้ในกล่าวถึงกระแสของนักดนตรีร็อกที่เริ่มต้นบันทึกผลงานในแบบคันทรี ในปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 และต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 นักดนตรีเหล่านี้ได้บันทึกผลงานในชื่อแนวเพลงร็อก และใช้แนวคันทรี ได้แก่ การร้องเพลง และเครื่องดนตรีที่เพิ่มเข้ามา รวมถึงลักษณะเฉพาะตัวของดนตรี คือใช้เครื่องดนตรี เพดัลสตีลกีตาร์[1] คันทรีร็อกเริ่มต้นด้วย บ็อบ ดิลลัน และ เดอะเบิดส์ และเป็นถึงที่นิยมกันมากที่สุดในคริสต์ทศวรรษ 1970 ด้วยศิลปินอย่าง เอมมีลู แฮร์ริส, อีเกิลส์ และ ดูบบี บราเธอร์ส นอกจากนี้ คันทรีร็อกยังได้รับอิทธิพลจากแนวเพลงอื่น เช่น เดอะแบนด์, เกรตฟูลเดด, ครีเดนซ์ เคลียร์วอเทอร์ รีไววอล, เดอะโรลลิงสโตนส์ และผลงานเดี่ยวของจอร์จ แฮร์ริสัน[1]
อ้างอิง[แก้]
| หัวข้อหลัก | ออลเทอร์นาทิฟร็อก · แอนาโทเลียนร็อก · อะรีนาร็อก · อาร์ตร็อก · บีตมิวสิก · บลูส์-ร็อก · บริติชอินเวชัน · แคนเทอร์บูรีซีน · เชลโลร็อก · คริสเตียนร็อก · คอเมดีร็อก · คันทรีร็อก · โฟล์กร็อก · แฟรตร็อก · ฟังก์ร็อก · การาจร็อก · แกลมร็อก · ฮาร์ดร็อก · ฮาร์ตแลนด์ร็อก · เฮฟวีเมทัล · อินสตรูเมนทัลร็อก · แจม · เคราต์ร็อก · ป็อปร็อก · พาวเวอร์ป็อป · โพรเกรสซิฟร็อก · ไซเคเดลิกร็อก · ผับร็อก (สหราชอาณาจักร) · ผับร็อก (ออสเตรเลีย) · พังก์ร็อก · แร็ปร็อก · ร็อกอะบิลลี · ร็อกแอนด์โรล · แซมบาร็อก · ซอฟต์ร็อก · เซาเทิร์นร็อก · สโตเนอร์ร็อก · เซิร์ฟร็อก |  |
|---|---|---|
| ดูเพิ่ม | ||
