ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาสวีเดน"
ล ภาษาสวีดิช ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น ภาษาสวีเดน ทับหน้าเปลี่ยนทาง: ภาษาไทยของสวีดิชใช้สวีเดน |
ล ภาษาสวีเดน ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น ภาษาสวีดิช ทับหน้าเปลี่ยนทาง |
(ไม่แตกต่าง)
|
รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:44, 4 เมษายน 2551
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ภาษาสวีดิช | |
---|---|
svenska สเวนสกา | |
ประเทศที่มีการพูด | สวีเดนและฟินแลนด์ |
จำนวนผู้พูด | 9.3 ล้านคน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
ระบบการเขียน | อักษรละติน |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | สวีเดน โดยพฤตินัย, ฟินแลนด์ (ร่วมกับภาษาฟินแลนด์) โอลันด์ (ภาษาเดียว) สหภาพยุโรป (ร่วมกับ ภาษาของสหภาพยุโรปอื่น ๆ) |
ผู้วางระเบียบ | คณะกรรมาธิการภาษาสวีดิช (กึ่งทางการ) |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | sv |
ISO 639-2 | swe |
ISO 639-3 | swe |
ภาษาสวีดิช (svenska) เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์เมนิกเหนือ(หรือภาษาสแกนดิเนเวีย) ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของกลุ่มภาษาเจอร์เมนิก สาขาของภาษาตระกูลอินโด-ยูโรเปียน ภาษาสวีดิชเป็นภาษาราชการภาษาเดียวของสวีเดน เป็นภาษาราชการหนึ่งในสองภาษาของฟินแลนด์(อีกภาษาหนึ่งคือภาษาฟินแลนด์) และเป็นภาษาราชการภาษาเดียวของหมู่เกาะโอลันด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของฟินแลนด์ ภาษาสวีดิชสามารถใช้แทนกันกับภาษาสแกนดิเนเวียอีก 2 ภาษาคือ ภาษาเดนมาร์ก และภาษานอร์เวย์ ภาษาสวีดิชมาตรฐาน เป็นภาษาประจำชาติที่วิวัฒนาการมาจากภาษาย่อยของสวีเดนกลางในคริสตศตวรรษที่ 19 และมีความมั่นคงในช่วงตอนต้นคริสตศตวรรษที่ 20 ในขณะที่ภาษาย่อยตามภูมิภาคที่สืบมาจากภาษาพื้นเมืองในชนบทยังคงมีอยู่ ภาษาพูดและ ภาษาเขียน มีมาตรฐาน และมีอัตราความสามารถในการอ่านและเขียน 99% ในกลุ่มผู้ใหญ่ ภาษาพื้นเมืองบางภาษาต่างจากภาษามาตรฐานทั้งเรื่องไวยากรณ์และคำศัพท์ และไม่สามารถเข้าใจกับภาษาสวีดิชมาตรฐานได้เสมอไป ภาษาพื้นเมืองเหล่านี้จะจำกัดเฉพาะพื้นที่ชนบทและส่วนใหญ่คนพูดเป็นคนกลุ่มน้อยที่มีความเคลื่อนไหวทางสังคมต่ำ ถึงแม้ว่าจะไม่สูญพันธุ์ในเร็ว ๆ นี้ ภาษาพื้นเมืองเหล่านี้ได้ถดถอยในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าจะมีการวิจัยเป้นอย่างดี และเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นส่งเสริมการใช้ ภาษาสวีดิชมีลักษณะเด่นในเรื่องฉันทลักษณ์ ซึ่งจะแตกต่างกันตามชนิดต่าง ๆ มีทั้งเสียงเน้นที่ต่างกันตามแต่ละคำ และ เสียงวรรณยุกต์ ภาษาสวีเดนมีเสียงสระค่อนข้างมาก โดยที่มีเสียงสระถึง 9 เสียงที่ต่างกันด้วยความยาว และลักษณะเสียง ทำให้มีหน่วยเสียงสระ (vowel phoneme) ถึง 17 หน่วย นอกจากนี้ ภาษาสวีดิชยังมีเสียง en:voiceless dorso-palatal velar fricative ซึ่งสามารถพบได้ในภาษาพื้นเมืองหลายภาษา รวมถึงภาษามาตรฐานชั้นสูง และไม่ปรากฏในภาษาอื่น ๆ
ประวัติภาษาสวีดิช
ในสมัยโบราณบรรพบุรุษของพวกไวกิ้งมีภาษาพูดร่วมกันคือภาษานอร์สโบราณ จนกระทั่งในศตวรรษที่ 9 ภาษานอร์สโบราณจึงได้เริ่มเปลี่ยนแปลงเป็นภาษานอร์สตะวันตกโบราณ ซึ่งพูดกันในชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรสแกนดิเนเวียและหมู่เกาะในทะเลเหนือ และภาษานอร์สตะวันออกโบราณ ซึ่งพูดกันในชายฝั่งตะวันอกของคาบสมุทรสแกนดิเนเวียและคาบสมุทรจัตแลนด์ ในศตวรรษที่ 12 ภาษานอร์สตะวันออกโบราณได้พัฒนาจนกลายเป็นภาษาเดนมาร์กโบราณและภาษาสวีดิชโบราณ