ข้ามไปเนื้อหา

ประตูท่าแพ

พิกัด: 18°47′16″N 98°59′36″E / 18.78778°N 98.99333°E / 18.78778; 98.99333
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

18°47′16″N 98°59′36″E / 18.78778°N 98.99333°E / 18.78778; 98.99333

ประตูท่าแพ
ประตูเชียงเรือก
ประตูท่าแพ
ประเภทประตูเมือง
ที่ตั้งตำบลช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย

ประตูท่าแพ ประตูเชียงเรือก

ประตูท่าแพ

ประเภท ประตูเมือง ที่ตั้ง ตำบลช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย สร้างเมื่อ พ.ศ. 1839 สร้างโดย พญามังราย สร้างเพื่อ เป็นทางเข้าออกเมือง รื้อถอน พ.ศ. 2491 สร้างใหม่ พ.ศ. 2529 สถานะ สร้างทดแทนของเดิม สถาปัตยกรรม ล้านนา ผู้ดูแล เทศบาลนครเชียงใหม่


โบราณสถานที่ขึ้นทะเบียนโดยกรมศิลปากร

ขึ้นเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2497 เป็นส่วนหนึ่งของ กำแพงเมืองเชียงใหม่

เลขอ้างอิง 0000835
สร้างเมื่อพ.ศ. 1839
สร้างโดยพญามังราย
สร้างเพื่อเป็นทางเข้าออกเมือง
รื้อถอนพ.ศ. 2491
สร้างใหม่พ.ศ. 2529
สถานะสร้างทดแทนของเดิม
สถาปัตยกรรมล้านนา
ผู้ดูแลเทศบาลนครเชียงใหม่
ขึ้นเมื่อ5 มกราคม พ.ศ. 2497
เป็นส่วนหนึ่งของกำแพงเมืองเชียงใหม่
เลขอ้างอิง0000835

ประตูท่าแพ(ชั้นใน) หรือชื่อเดิม ประตูเชียงเรือก เป็นประตูทางทิศตะวันออก และเป็น 1 ใน 5 ประตูเมืองชั้นในของเวียงเชียงใหม่ ปัจจุบันเป็นประตูเมืองเพียงแห่งเดียวที่มีบานประตู


ถนนท่าแพและประตูท่าแพเมื่อ พ.ศ. 2508
ประตูท่าแพในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2563

ประวัติ

[แก้]

ประตูท่าแพ(ชั้นใน) เดิมเป็นประตู 2 ชั้น วางตำแหน่งเยื้องกันและมีป้อมยื่นออกมาข้างประตูเมือง เพื่อใช้เป็นปราการป้องกันเมืองยามศึกสงครามในอดีต (ดังปรากฏในแผนที่เมืองนครเชียงใหม่ พ.ศ. 2436[1] ในรัชสมัยพระเจ้าอินทวิชยานนท์)

ประตูท่าแพซึ่งตั้งอยู่ในปัจจุบันนี้ เทศบาลนครเชียงใหม่และกรมศิลปากรได้ร่วมกันสร้างขึ้นมาใหม่ เมื่อปี พ.ศ. 2528 โดยอาศัยหลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี ประกอบกับภาพถ่ายประตูเมืองเชียงใหม่ประตูหนึ่ง (ปัจจุบันสันนิษฐานเป็นประตูท่าแพชั้นนอก บริเวณวัดแสนฝาง[2]) ซึ่งถ่ายเมื่อปี พ.ศ. 2422

ประตูท่าแพที่ถูกเรียกกันในปัจจุบันนั้น แท้จริงมีนามว่า "ประตูเชียงเรือก" เพราะอยู่ใกล้หมู่บ้านเชียงเรือก สร้างขึ้นครั้งแรกในรัชสมัยพญามังราย เมื่อแรกตั้งเมืองเชียงใหม่ในปี พ.ศ. 1839 ส่วนประตูท่าแพของจริงนั้นเดิมเคยตั้งอยู่บริเวณสี่แยกวัดแสนฝาง ซึ่งเป็นประตูของแนวกำแพงเมืองชั้นนอก ต่อมาเมื่อมีการรื้อแนวกำแพงชั้นนอกออกจึงเหลือแต่ประตูเชียงเรือกที่เป็นประตูชั้นใน ชาวบ้านจึงเรียกประตูเชียงเรือกนี้ว่าประตูท่าแพแทน[3]

ในสมัยโบราณ คำว่า "เชียง" หมายถึง "เวียง" หรือ "เมือง" ส่วนคำว่า "เรือก" นั้นมีความหมายอีกอย่างหนึ่งว่า เรือ หรือ เฮือ ซึ่งหมายถึง พาหนะที่ใช้เดินทางไปมาทางแม่น้ำ คู ครอง ฝายเหมือง เป็นต้น ดังนี้ คำว่า "เชียงเรือก" หากพูดเป็นภาษาชาวบ้าน ก็อาจแปลออกมาได้เป็นเชียงเรือ หรือเวียงเรือ ซึ่งก็หมายถืงเมืองของเรือ ที่ขายของทางเรือ หรือสถานที่มีเรือมากก็ว่าได้ เหตุนี้ในสมัยต่อมาจึงถูกเรียกว่าท่าแพ ซึ่งก็มีความหมายเดิม คือที่จอดแพหรือเรือ มีความหมายเดียวกันคือ เมืองของเรือ ที่ขายของทางเรือ หรือสถานที่มีเรือมาก

อ้างอิง

[แก้]
  1. https://pbs.twimg.com/media/D_mdnybUIAEmdh0.jpg
  2. http://bytelife.altervista.org/history.htm
  3. พระบารมีปกเกล้าฯ ยุพราชวิทยาลัย ๑๐๐ ปีนามพระราชทาน. นครเชียงใหม่ : ประวัติศาสตร์ การพัฒนาการศึกษา และสังคมเมืองเชียงใหม่. พ.ศ. ๒๕๔๘. หน้า ๓๘๖.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]