นรก
นรก (สันสกฤต: นรก) หมายถึง ภพหลังความตายในคติของศาสนาต่าง ๆ เชื่อว่าใช้ลงโทษผู้ทำบาป[1]ที่มีกรรมชั่วจากการกระทำบาปตั้งแต่อยู่บนโลกและไม่กลับใจหรือไม่สร้างกุศลกรรมดีเพื่อชดใช้ลดทอนหนักเป็นเบาหรือมีความสำนึกผิดต่อสิ่งที่กระทำลงไป ซึ่งนรกในทุกศาสนาจะอยู่ต่ำที่สุด ความลึกมากแทบจะไม่สิ้นสุด มีสภาวะที่ร้อนด้วยไฟบรรลัยกัลป์ดั่งลาวาหินร้อนเหลวเดือด ตั้งอยู่ ณ เบื้องล่างของโลกหรือ ใต้พิภพ มีความมืดมิด เสียงทรมานหรือขบเขี้ยวเคี้ยวฟันและสยดสยองเกินกว่าที่จะจินตนาการออก ภายในนรกภูมิหรือแดนนรก ประกอบไปด้วยขุมหรือระดับขั้นชั้นต่างๆเพื่อทรมานสัตว์นรกหรือวิญญาณผู้ตกนรกต่างๆ กระจายกันไปทั่ว มีสัตว์นรกหรือวิญญาณผู้ตกนรกใน ขุมนรก หรือ เตาบึงไฟนรก เป็นประชากรที่นั่น
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ ๒, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. 1,544 หน้า. หน้า 607. ISBN 978-616-7073-80-4
 | บทความความเชื่อนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |