จังหวัดตะโบงคมุม
จังหวัดตะโบงคมุม ខេត្តត្បូងឃ្មុំ | |
|---|---|
 | |
 แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดตะโบงคมุม | |
| พิกัด: 11°59′N 105°27′E / 11.983°N 105.450°E | |
| ประเทศ |  กัมพูชา |
| ยกฐานะเป็นจังหวัด | พ.ศ. 2557 |
| เมืองหลัก | สวง |
| การปกครอง | |
| • ผู้ว่าราชการ | Prach Chan (พรรคประชาชนกัมพูชา) |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 4,928 ตร.กม. (1,903 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | 15 |
| ประชากร | |
| • ทั้งหมด | 754,000 คน |
| • อันดับ | 8 |
| • ความหนาแน่น | 150 คน/ตร.กม. (400 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | 8 |
| เขตเวลา | UTC+7 |
| รหัสต่อ | +855 |
| รหัส ISO 3166 | KH-3 |
| อำเภอ | 6 |
|
บทความนี้มีอักษรในตระกูลอักษรพราหมีปรากฏอยู่ คุณอาจเห็นสัญลักษณ์อื่นแทนตัวอักษร หรือมองเห็นสระวางผิดตำแหน่ง หากคอมพิวเตอร์ของคุณไม่สามารถแสดงผลได้อย่างถูกต้อง |
ตะโบงคมุม[1] หรือ ทโบงคมุม[1] (เขมร: ត្បូងឃ្មុំ) เป็นจังหวัดหนึ่งใน 25 แห่งของประเทศกัมพูชา ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ ในทางภูมิศาสตร์กายภาพคือที่ราบต่ำตอนกลางของแม่น้ำโขง มีอาณาเขตติดต่อดังนี้ (เริ่มจากทิศใต้เรียงตามเข็มนาฬิกา) จังหวัดไพรแวง จังหวัดกำปงจาม จังหวัดกระแจะ และประเทศเวียดนาม มีเมืองหลักและเมืองที่ใหญ่ที่สุดคือเมืองสวง ชื่อจังหวัด "ตะโบงคมุม" แปลว่า "อำพัน" ซึ่งประสมจากคำว่า "ตะโบง" (ត្បូង) แปลว่า อัญมณี กับคำว่า "คมุม" (ឃ្មុំ) แปลว่า ผึ้ง ส่วน ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา แปลโดยหลวงเรืองเดชอนันต์ (ทองดี ธนะรัชต์) ระบุความหมายว่า "ศีรษะผึ้ง"[2]
จังหวัดตะโบงคมุมก่อตั้งขึ้นตามประกาศราชกิจจานุเบกษาโดยพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2556 ตามการทูลแนะนำของรัฐบาลฮุน เซน นายกรัฐมนตรีกัมพูชา โดยแยกออกมาจากจังหวัดกำปงจาม ด้วยเหตุผลอย่างเห็นได้ชัดเจนในเรื่องการเพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารจัดการของจังหวัดขนาดใหญ่ การแยกพื้นที่บางส่วนของจังหวัดกำปงจามออกมาตั้งเป็นจังหวัดตะโบงคมุมนี้เกิดขึ้นหลังการพ่ายแพ้การเลือกตั้งเมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2556 ของพรรคประชาชนกัมพูชาของฮุน เซน ในพื้นที่จังหวัดกำปงจาม จังหวัดบ้านเกิดของเขา[3] โดยพรรคประชาชนกัมพูชาสามารถเอาชนะได้เพียง 8 ที่นั่งจากทั้งหมด 18 ที่นั่งในสภาจังหวัด เขตการเลือกตั้งทั้ง 10 อำเภอที่ยังคงอยู่ในกำปงจามในตอนนี้ได้เทคะแนนอย่างท่วมท้นให้แก่พรรคฝ่ายตรงข้ามคือ พรรคสงเคราะห์ชาติกัมพูชา ซึ่งนำโดยสม รังสี ส่วนที่เหลือ 5 จาก 6 อำเภอซึ่งปัจจุบันอยู่ในจังหวัดตะโบงคมุม พรรคประชาชนกัมพูชาเป็นฝ่ายชนะการเลือกตั้ง[4]
การแบ่งเขตการปกครอง
[แก้]จังหวัดตะโบงคมุมแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 7 อำเภอ 64 ตำบล รายชื่ออำเภอมีดังนี้[3][5]
- ในวงเล็บคือรหัสทางภูมิศาสตร์และชื่ออำเภอในภาษาเขมร
- อำเภอฎ็อมแบ (2504, ដំបែ)
- อำเภอโกรจจมา (2509, ក្រូចឆ្មារ)
- อำเภอเมมวต (2510, មេមត់)
- อำเภอโอเรืองโอว (2511, អូរាំងឪ)
- อำเภอปวญเญียกแกรก (2512, ពញ្ញាក្រែក)
- อำเภอตะโบงคมุม (2516, ត្បូងឃ្មុំ)
- อำเภอกรุงสวง (2517, ក្រុងសួង)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
- ↑ เรืองเดชอนันต์ (ทองดี ธนะรัชต์), นายพันตรี. ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา. กรุงเทพฯ : ไทยควอลิตี้บุ๊คส์ (2006) จำกัด, 2563, หน้า 97
- ↑ 3.0 3.1 Phorn, Bopha; Alex Willemyns (10 มกราคม 2557). "Government Creates New CPP-Majority Province". The Cambodia Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-02. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2559.
{{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ Mom, Kunthear; Kevin Ponniah (10 มกราคม 2557). "Kampong Cham's great divide". The Phnom Penh Post. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2559.
{{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ Map 25. Administrative Areas in Tboung Khmum Province by District and Commune
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดตะโบงคมุม
