ข้ามไปเนื้อหา

การวัดรังสี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การวัดรังสี หรือ เรดิโอเมตรี (radiometry) ในทัศนศาสตร์ หมายถึงการวัด คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าโดยทั่วไป ซึ่งรวมถึงแสงที่ตามองเห็น

การวัดรังสีมีความสำคัญในทางดาราศาสตร์ โดยเฉพาะดาราศาสตร์วิทยุ และยังมีความสำคัญในการรับรู้จากระยะไกลอีกด้วย โดยทั่วไปแล้วในทางดาราศาสตร์นั้นเมื่อพูดถึง "การวัดแสง" จะหมายถึงการวัดรังสี แต่เป็นคนละความหมายกับ "การวัดแสง" ในทางทัศนศาสตร์ทั่วไปซึ่งโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับความสว่างในแง่ที่ตาของมนุษย์มองเห็นรับรู้ได้ ซึ่งต่างจากความเข้มสัมบูรณ์ของรังสี

การวัดรังสีเชิงสเปกตรัม (spectroradiometry) เป็นการวัดความเข้มของการแผ่รังสีสัมบูรณ์ในแต่ละช่วงความยาวคลื่น[1]

ค่าและหน่วยวัด

[แก้]

การวัดรังสีทำด้วยค่าต่าง ๆ ซึ่งมีความหมายและหน่วยวัดที่ใช้ต่างกันดังนี้

ค่าและหน่วยของการวัดรังสีในระบบเอสไอ
ปริมาณ ภาษาอังกฤษ สัญลักษณ์ หน่วยวัด สัญลักษณ์หน่วยวัด หมายเหตุ
พลังงานการแผ่รังสี radiant energy Qe จูล J พลังงานของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
ฟลักซ์การแผ่รังสี radiant flux Φe วัตต์ (จูลต่อวินาที) W (= J·s-1) พลังงานรังสีต่อหน่วยเวลา
ความเข้มของการแผ่รังสี radiant intensity Ie วัตต์ต่อสเตอเรเดียน W·sr-1 ฟลักซ์การแผ่รังสีต่อหน่วยมุมตัน
ความแผ่รังสี radiance Le วัตต์ต่อสเตอเรเดียนต่อตารางเมตร W·sr-1·m-2 ฟลักซ์การแผ่รังสีต่อหน่วยพื้นที่ต่อหน่วยมุมตัน
ความรับอาบรังสี irradiance Ee วัตต์ต่อตารางเมตร W·m-2 ฟลักซ์การแผ่รังสีต่อหน่วยพื้นที่ที่แผ่ลงบนพื้นผิว
ความเปล่งรังสี radiant exitance Me วัตต์ต่อตารางเมตร W·m-2 ฟลักซ์การแผ่รังสีต่อหน่วยพื้นที่ที่เปล่งออกมา

อ้างอิง

[แก้]
  1. Leslie D. Stroebel and Richard D. Zakia (1993). Focal Encyclopedia of Photography. Focal Press. ISBN 0240514173.