อิควานัลมุสลิมีนในประเทศอียิปต์
อิควานัลมุสลิมีน | |
|---|---|
 | |
| หัวหน้า | มุฮัมมัด บะเดียะอ์ |
| โฆษก | ญิฮาด อัลฮัดดาด |
| ก่อตั้ง | 22 มีนาคม 1928 อิสเมอิลีอา ราชอาณาจักรอียิปต์ |
| ที่ทำการ | ไคโร ประเทศอียิปต์ |
| อุดมการณ์ | ลัทธิอิสลามนิกายซุนนี อนุรักษ์นิยมทางสังคม อนุรักษ์นิยมทางศาสนา เศรษฐกิจแบบผสม |
| จุดยืน | ฝ่ายขวา |
| กลุ่มระดับสากล | อิควานัลมุสลิมีน |
| เว็บไซต์ | |
| www.ikhwanonline.com www.ikhwanweb.com | |
| ธงประจำพรรค | |
 | |
| การเมืองอียิปต์ รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง | |
ในประเทศอียิปต์ อิควานัลมุสลิมีน (อาหรับ: جماعة الاخوان المسلمين) เป็นขบวนการขับเคลื่อนทางการเมือง สังคม และเศรษฐกิจตามแนวทางของอิสลาม[1][2][3] คาดว่ามีสมาชิกประมาณ 2 ถึง 2.5 ล้านคน[2][4] ก่อตั้งโดยฮะซัน อัลบันนา ชาวอียิปต์ เมื่อ ค.ศ. 1928 กลุ่มนี้ขยายไปยังประเทศมุสลิมอื่น ๆ แต่มีองค์การที่ใหญ่ที่สุดในประเทศอียิปต์ แม้ว่าจะถูกรัฐบาลปราบปรามใน ค.ศ. 1948, 1954, 1965 และ 2013 หลังมีการเปิดโปงแผนการหรือแผนการที่ถูกกล่าวหาว่ามีการลอบสังหารและการโค่นล้ม[5][6][7]
ประวัติ[แก้]
ขบวนการภราดรภาพมุสลิมอียิปต์ หรืออิควานุลมุสลิมูนได้สนับสนุนปาเลสไตน์โดยใน พ.ศ. 2491 ได้ส่งอาสาสมัครไปยับยั้งการก่อสร้างรัฐอิสราเอลทำให้ถูกประธานาธิบดีญะมัล อับดุลนาซิรหรือนัสเซอร์ปราบปรามอย่างรุนแรง ขบวนการภราดรภาพมุสลิมได้รับแรงบันดาลใจจากขบวนการวะฮาบีย์ ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2471 ผู้ก่อตั้งคือ ฮะซัน อัล-บันนา ที่มีอาชีพเป็นครู ขบวนการนี้ได้รับการสนับสนุนจากชนทุกชั้น ขบวนการนี้ถูกปราบปรามโดยอับดุลนาซิรจนกระทั่งนาซิรเสียชีวิตใน พ.ศ. 2513 ขบวนการได้ฟื้นตัวขึ้นมาอีกครั้งใน พ.ศ. 2519 โดยมีหนังสือพิมพ์ของตนเอง จนกระทั่งขบวนการได้ใช้การญิฮาดต่อต้านอิสราเอลใน พ.ศ. 2522 รัฐบาลของซาดัตจึงเริ่มปราบปรามขบวนการอย่างรุนแรงโดยใช้เหตุจลาจลในเดือนมกราคม พ.ศ. 2520 เป็นข้ออ้างในการปราบปรามกลุ่มที่สุดโต่งในขบวนการ [8]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ *Mura, Andrea (2012). "A genealogical inquiry into early Islamism: the discourse of Hasan al-Banna". Journal of Political Ideologies. 17 (1): 61–85. doi:10.1080/13569317.2012.644986. S2CID 144873457.
- ↑ 2.0 2.1 Eric Trager, "The Unbreakable Muslim Brotherhood เก็บถาวร 27 กันยายน 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน", Foreign Affairs, September October 2011, p. 114–222. (full text not available for free on internet)
- ↑ Hans Dembowski interviewed Yasser Alwan (January 2013). "Jobs are very hard to find". D+C Development and Cooperation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 October 2013. สืบค้นเมื่อ 27 June 2013.
- ↑ Atran, Scott (2 February 2011). "In Egypt today, the Brotherhood counts perhaps some 2 million adherents" "Egypt's Bumbling Brotherhood" เก็บถาวร 4 พฤษภาคม 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The New York Times
- ↑ "'Shariah in Egypt is enough for us,' Muslim Brotherhood leader says" เก็บถาวร 26 กรกฎาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Hürriyet Daily News, 23 May 2011
- ↑ Bradley, John R. (2008). Inside Egypt: The Land of the Pharaohs on the Brink of a Revolution. Palgrave MacMillan. p. 49.
- ↑ Egypt เก็บถาวร 29 มิถุนายน 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน global security.org
- ↑ จรัญ มะลูลีม. อิสลามการเมืองในการเมืองตะวันออกกลาง. กทม. ศยาม. 2555. หน้า 147 - 164
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
