โฟล์กร็อก

โฟล์กร็อก
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	โฟล์ก, ร็อก, ป็อป
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	ต้นคริสต์ทศวรรษ 1960 ในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา
เครื่องบรรเลงสามัญ	เสียงร้อง, กีตาร์ไฟฟ้า, กีตาร์อคูสติก, กีตาร์เบส, กลอง, เปียโน
แนวย่อย
เคลติกร็อก - มะนิลาซาวด์ - อีเลกทริกร็อก - โฟล์กเมทัล - โฟล์กพังก์ - โฟล์กโทรนิกา - อินดี้โฟล์ก - นีโอโฟล์ก - นู-โฟล์ก - เมดีวอลโฟล์กร็อก - ไซเครเดลิกโฟล์ก - ไวกิงเมทัล

โฟล์กร็อก (อังกฤษ: Folk rock) เป็นแนวเพลงที่รวมองค์ประกอบของดนตรีโฟล์กและร็อกเข้าด้วยกัน ในความหมายช่วงแรก ๆ คำนี้หมายถึงแนวเพลงที่เกิดในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรราวกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ดนตรีมีความชัดเจนโดยการประสานเสียงร้องที่แน่นและค่อนข้างสะอาด (ไม่มีเอฟเฟกต์และการบิดเสียง) ร่วมกับเครื่องดนตรีไฟฟ้า ตัวอย่างเช่น เสียงเครื่องสาย 12 เส้น ที่นักกีตาร์วงเบิร์ดส โรเจอร์ แม็กกิน ที่นำมาใช้บ้างโดยจอร์จ แฮร์ริสัน ในปี 1964 และ 1965

โรเจอร์ แม็กกินแห่งวงเบิร์ดส เคยกล่าวว่า วงเดอะบีตเทิลส์ เป็นแรงบันดาลใจให้เขารวมเพลงโฟล์กเข้ากับร็อก ออลมิวสิกยกให้วงเดอะบีตเทิลส์ ร่วมไปกับบ็อบ ดีแลน มีอิทธิพลอย่างมากให้กับการเกิดของโฟล์กร็อกในปี 1965