ข้ามไปเนื้อหา

แดน อีโนซันโต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก แดน อิโนซานโต้)
แดน อีโนซันโต
เกิด (1936-07-24) 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1936 (88 ปี)
สตอคตัน, แคลิฟอร์เนีย, สหรัฐอเมริกา
อาชีพอาจารย์ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว
คู่สมรสพอลลา อีโนซันโต, อดีตภรรยา: ซู อีโนซันโต
บุตรไดอานา ลี อีโนซันโต, แลนซ์ อาร์คา อีโนซันโต และ ดานีแอล อีโนซันโต
บิดามารดาเซบัสเตียน อีโนซันโต, แมรี อาร์คา อีโนซันโต

แดน อีโนซันโต (อังกฤษ: Dan Inosanto) เป็นชาวอเมริกันเชื้อสายฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นอาจารย์ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวจากแคลิฟอร์เนีย โดยเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะลูกศิษย์รุ่นท้ายของบรูซ ลี และเป็นผู้สืบทอดแนวคิดเจี๋ยฉวนเต้า[1] นอกจากนี้ในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 เขาได้เรียนมวยไทยกับอาจารย์สุรชัย ศิริสูตร์ ซึ่งเป็นนักมวยไทยที่เป็นเพื่อนสนิทจนถึงปัจจุบัน โดยทั้งคู่ต่างได้แลกเปลี่ยนวิชาการต่อสู้ให้แก่กัน ซึ่งอีโนซันโตได้นำวิชามวยไทยไปเผยแพร่ต่อในสถาบันของตนอีกทอด อันเป็นหนึ่งในหลักสูตรหลักของสถาบัน[2][3]

ในวงการศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว

[แก้]

แดน อีโนซันโต เป็นผู้สอนศิลปะและปรัชญาแห่งเจี๋ยฉวนเต้า, ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวแบบฟิลิปปินส์, ชูต เวรสลิง, บราซิลเลียนยิวยิตสู, มวยไทย, สีลัต, ศิลปะการต่อสู้แบบผสม และศิลปะแขนงอื่นที่มารีนา เดล เรย์ ซึ่งเป็นโรงเรียนในแคลิฟอร์เนีย ที่มีชื่อว่า อีโนซันโตอะคาเดมี ออฟ มาร์เชี่ยลอาร์ท เขาได้รับโชดัน (初段) จากอาจารย์ที่ได้สอนวิชาแก่เขาซึ่งมีชื่อว่า เอ็ด ปาร์กเกอร์ ในกีฬาอเมริกันเคนโปคาราเต้ ก่อนที่จะมาเป็นลูกศิษย์ของบรูซ ลี ในเวลาต่อมา[4] อีโนซันโตคือหนึ่งในสามบุคคล ที่ได้รับอนุญาตจากบรูซ ลี ในการสอนระบบศิลปะการต่อสู้ของเขาเอง และเป็นเพียงคนเดียวที่ได้รับการรับรองในการเป็นผู้ฝึกสอนศาสตร์เจี๋ยฉวนเต้าของบรูซ ลี ที่ระดับสาม[1] นอกจากนี้ อีโนซันโตยังมีลูกศิษย์อีกเป็นจำนวนมาก ทั้งในสหรัฐอเมริกา, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และยุโรป รวมทั้งจอห์น ลาคอสท์ (นักมวยกาลี หรือกามอง ลีฮอค) และชัย ศิริสูตร์ (นักมวยไทย) ที่ได้แลกเปลี่ยนวิชาการต่อสู้ป้องกันตัวให้แก่กัน[5] ภายหลังจากการเสียชีวิตของบรูซ ลี เขาได้กลายมาเป็นผู้แถลงหลักและเป็นนักประวัติศาสตร์เจี๋ยฉวนเต้า[1] เขามีบทบาทรองในภาพยนตร์หลายชุด รวมทั้งภาพยนตร์ที่สร้างไม่เสร็จเรื่องสุดท้ายของบรูซ ลี อย่างไอ้หนุ่มซินตึ๊ง เกมมังกร ในปี ค.ศ. 1972 ช่วงเวลาดังกล่าว คือช่วง ค.ศ. 1973–75 เขายังได้สอนวิชาพลศึกษาที่มาลากาโคฟ อินเตอร์มิเดทสคูล ในพาโลสเวอร์เดสเอสเตท, แคลิฟอร์เนีย

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ลูกศิษย์ของเขา รวมทั้งตัวเขาเองได้ฝึกฝนร่วมกับนักต่อสู้ที่ได้รับการยอมรับอย่างสูง ดังนั้น เขาจึงมีอาจารย์ผู้สอนและได้รับสายดำจากศาสตร์การต่อสู้หลากแขนง นอกจากนี้ เขายังเป็นผู้ที่รู้จักในฐานะผู้ส่งเสริมศิลปะการต่อสู้แบบฟิลิปปินส์ เขาเป็นผู้รับผิดชอบในการนำรูปแบบศิลปะการต่อสู้ที่ซ่อนเร้นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ออกเผยแพร่สู่สายตาสาธารณชน เช่น สีลัต ซึ่งเป็นรูปแบบการต่อสู้แบบผสมที่มีอยู่ในประเทศอินโดนีเซีย, มาเลเซีย และฟิลิปปินส์[6] และเมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาได้รับสายดำจากกีฬาบราซิลเลียนยิวยิตสูในรูปแบบของตระกูลมาชาโด

ผู้รับการถ่ายทอดวิชาการต่อสู้ป้องกันตัว

[แก้]

ผู้รับการถ่ายทอดวิชาการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงของแดน อีโนซันโต ประกอบด้วย:

องค์การการต่อสู้โดยใช้อาวุธกระบองที่เรียกว่า ด็อกบราเธอร์ (Dog Brothers) ได้แยกตัวออกมาจากอีโนซันโตอะคาเดมี โดยอีโนซันโต ได้ทำการฝึกฝนเดนเซล วอชิงตัน ซึ่งเป็นนักแสดงเป็นระยะเวลาแปดเดือนในการเตรียมตัวสำหรับบทบาทในภาพยนตร์เรื่องคัมภีร์พลิกชะตาโลก[23]

ผลงานภาพยนตร์

[แก้]

นักแสดง

[แก้]

สารคดี

[แก้]
  • Fight Science (ค.ศ. 2006)
  • Modern Warriors (ค.ศ. 2002)
  • Bruce Lee: The Immortal Dragon (ค.ศ. 2002)
  • Bruce Lee in G.O.D.: Shibôteki yûgi (ค.ศ. 2000)
  • Bruce Lee: A Warrior's Journey (ค.ศ. 2000)
  • Famous Families (ค.ศ. 1999) (The Lees: Action Speaks Louder)
  • The Path of the Dragon (ค.ศ. 1998)
  • E! True Hollywood Story (แบรนดอน ลี) (ค.ศ. 1997)
  • Curse of the Dragon (ค.ศ. 1993)
  • ไอ้หนุ่มซินตึ๊ง มังกรอมตะ (ค.ศ. 1977)
  • The Warrior Within (ค.ศ. 1976)
  • Life and Legend of Bruce Lee (ค.ศ. 1973)

สตั๊นท์

[แก้]

หนังสืออ่านเพิ่ม

[แก้]
  • Kelly, Perry (2000). Dan Inosanto: The Man, The Teacher, The Artist, Paladin Press. ISBN 1-58160-079-8.
  • Balicki, Ron. Gold, Steven (2007). Jeet Kune Do: The Principles of a Complete Fighter, HNL Publishing. ISBN 9-531766-3-0
สื่อสิ่งพิมพ์

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Kelly(2000)pp.46-50
  2. ↑ ประวัติย่อของอาจารย์สุรชัย ศิริสูตร์ เก็บถาวร 2010-09-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
  3. ↑ บทสัมภาษณ์แดน อีโนซันโตในกีฬามวยไทย เก็บถาวร 2010-09-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
  4. ↑ Kelly(2000)p.24
  5. ↑ Kelly(2000)p.31
  6. ↑ บทสัมภาษณ์แดน อีโนซันโต เก็บถาวร 2010-08-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
  7. ↑ 7.00 7.01 7.02 7.03 7.04 7.05 7.06 7.07 7.08 7.09 7.10 Kelly(2000)p.130
  8. ↑ 8.0 8.1 Kelly(2000)p.109
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 Kelly(2000)p.131
  10. ↑ Kelly(2000)p.142
  11. ↑ Combs, Roger (2004), "Emerson Knives", Knives Illustrated, 18: 36–41, 65–69 {{citation}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |Issue= ถูกละเว้น แนะนำ (|issue=) (help)
  12. ↑ Kelly(2000)p.136
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 13.4 13.5 13.6 13.7 "Inosanto International Martial Art Instructors Association" (Press release). Black Belt Magazine. 1997.
  14. ↑ Kelly(2000)p.138
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 Kelly(2000)p.133
  16. ↑ Imada, Jeff (1984), The Balisong Manual, California: Unique Publications, p. 130, ISBN 0865681023
  17. ↑ 17.0 17.1 17.2 Beasley, Jerry (2001), Jeet Kune Do Experience: Understanding Bruce Lee's Ultimate Martial Art, Paladin Press, p. 216, ISBN 158160131X
  18. ↑ 18.0 18.1 Mroz, Ralph (2004), "Karambits Invade US", Tactical Knives Magazine: 32–39 {{citation}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |Issue= ถูกละเว้น แนะนำ (|issue=) (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |Volume= ถูกละเว้น แนะนำ (|volume=) (help)
  19. ↑ Grahn, Andy. "Ultimate Fighter – Greg Nelson". Thai Boxing Association, U.S.A. Magazine. Thai Boxing Association, U.S.A. สืบค้นเมื่อ 2010-05-02.
  20. ↑ Kelly(2000)p.145
  21. ↑ Kelly(2000)p.51
  22. ↑ Kelly(2000)pp.74-77
  23. ↑ แดน อีโนซันโตกับเดนเซล วอชิงตัน (อังกฤษ)

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แดน_อีโนซันโต&oldid=11943372"