แซราห์ เพลิน
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
แซราห์ เพลิน | |
---|---|
Sarah Palin | |
แซราห์ เพลิน ในเยอรมนี, กรกฎาคม 2007 | |
ผู้ว่าการรัฐอลาสกา ลำดับที่ 9 | |
ดำรงตำแหน่ง 4 ธันวาคม พ.ศ. 2549 – 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 | |
รักษาการแทน | ชอน พาร์เนล |
ก่อนหน้า | แฟรงค์ มัวร์โคฟสกี้ |
ถัดไป | ชอน พาร์เนล |
ผู้ว่าการเมืองวาซิลา,รัฐอลาสกา | |
ดำรงตำแหน่ง 14 ตุลาคม พ.ศ. 2539 – 14 ตุลาคม พ.ศ. 2545 | |
รักษาการแทน | จอห์น เคลเมอร์ |
ก่อนหน้า | จอห์น สไตน์ |
ถัดไป | ไดอานา เคลเลอร์ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2507 แซนพอยต์, รัฐไอดาโฮ, สหรัฐอเมริกา |
ศาสนา | คริสต์[1] |
พรรคการเมือง | พรรคริพับลิกัน |
คู่สมรส | ทอด เพลิน |
บุตร | แทรก, บริสตอล, วิลโล, พิเพอ และทริก |
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยไอดาโฮ |
วิชาชีพ | นักวารสาร/ นักการเมือง |
ลายมือชื่อ | |
แซราห์ ลูอิส (เฮลท์) เพลิน (อ่านว่า เพ-ลิน) (อังกฤษ: Sarah Louise Palin; เกิด 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2507) เป็นอดีตผู้ว่าการมลรัฐอลาสกา และผู้สมัครชิงตำแหน่งรองประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา พ.ศ. 2551
เพลินถูกเลือกเป็นผู้ว่าการรัฐในปี พ.ศ. 2549 ด้วยการเอาชนะคู่แข่ง แฟรงค์ มัวร์โควสกี้ ผู้ว่าการรัฐคนก่อน ในการเลือกตั้งภายในพรรครีพับลิกัน และ โทนี โนวเลส อดีตผู้ว่าการรัฐจากพรรคเดโมแครต ในการเลือกตั้งทั่วไป เธอคือผู้ว่าการรัฐอลาสกาที่อายุน้อยที่สุด และเป็นผู้หญิงคนแรกที่ดำรงตำแหน่งนี้ ก่อนหน้าจะมาเป็นผู้ว่าการรัฐ เธอเคยเป็นสมาชิกสภาเมืองวาซิลา ในรัฐอลาสกา 2 สมัย จาก พ.ศ. 2535-2539 และได้เป็นผู้ว่าการเมืองวาซิลา 2 สมัย ตั้งแต่ พ.ศ. 2539-2545 พ.ศ. 2545 เธอไม่ได้รับเลือกให้เป็นรองผู้ว่าการรัฐ เพลินสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรีสาขาวารสารศาสตร์มาจาก มหาวิทยาลัยไอดาโฮ
วันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2551 วุฒิสมาชิกจอห์น แมคเคน เลือกเธอให้เป็นรันนิงเมท ทำให้เธอกลายเป็นผู้สมัครชิงตำแหน่งรองประธานาธิบดีคนที่ 2 ของสหรัฐอเมริกา ตามหลัง เจราดีน เฟเรโร ผู้สมัครชิงตำแหน่งรองประธานาธิบดีคนแรกที่มาจากพรรครีพับลิกัน และจะเป็นนักการเมืองคนแรกจากอลาสกา ที่ขึ้นเล่นการเมืองระดับชาติ ในฐานะผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดี/รองประธานาธิบดี
ช่วงต้นของชีวิต
[แก้]ชื่อเดิมของเธอคือ แซราห์ ลูอีส เฮลท์ เกิดที่ แซนพอยต์ ไอดาโฮ บุตรีของ แซราห์ เฮลท์ (นามสกุลเดิมคือ ชีแรน) เลขานุการประจำโรงเรียน กับ ชาลีส์ อาร์ เฮลท์ ครูวิทยาศาสตร์และผู้ฝึกสอนกีฬา [2][3] เธอมีเชื้อสาย อังกฤษ, ไอริช และ เยอรมัน [2] ครอบครัวของเธอย้ายไปอลาสกาตั้งแต่เธอยังแบเบาะ[3] เธอและพ่อของเธอบางครั้งก็ตื่นแต่ตี 3 เพื่อล่ากวางมูสก่อนเข้าเรียน และครอบครัวของเธอก็ลงแข่งขันล่าวิ่งมาราธอน 5 กิโลเมตรและ 10 กิโลเมตรเป็นประจำ[3]
เพลินเข้าศึกษาที่โรงเรียนวาซิลา ในเมืองวาซิลา อลาสกา และเธอเป็นหัวหน้ากลุ่ม"Fellowship of Christian Athletes"ของโรงเรียน[3] และเป็นพอยต์การ์ดและกัปตันทีมบาสเก็ตบอลของโรงเรียน เธอช่วยให้ทีมบาสเก็ตบอลของเธอชนะการแข่งขันบาสเก็ตบอลโรงเรียนขนาดเล็กในอลาสกาใน พ.ศ. 2525 ด้วยการยิงลูกโทษในช่วงวินาทีสุดท้ายของเกมส์ ในขณะที่เธอมีอาการปวดเข่าในช่วงนั้น[3] นี่เป็นเหตุให้เธอได้รับฉายา "ปลาสากแซราห์" (ปลาสากเป็นปลาน้ำเค็ม มีหน้าตาน่ากลัว มีพลังกัดที่แข็งแรง)[4][5] เพราะการเล่นที่ยอดเยี่ยมของเธอ[3] และเพราะเธอมักจะเป็นผู้นำสวดของทีมก่อนเล่น[3]
พ.ศ. 2527 เพลินชนะการประกวด มิส วาซิลา และรองชนะเลิศ มิสอลาสกา พาแกนท์ [6] ที่เธอได้รับทุนการศึกษาเป็นรางวัล[3] ในงาน วาซิลา พาแกนท์ เธอเล่นฟลุท และได้รับเลือกเป็น "มิส คอนเจนนิทอลิตี" (Miss Congeniality)[7][8]
เพลินมีวุฒิปริญญาตรีด้านวารสารศาสตร์จากมหาวิทยาลัยไอดาโฮ และเรียนรัฐศาสตร์เป็นสาขารอง[9] เธอแต่งงานกับ ทอด เพลิน แฟนที่เธอคบตั้งแต่สมัยเรียนโรงเรียน เมื่อวันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2531 จากนั้นเธอทำงานเป็นผู้รายงานข่าวกีฬา ของสถานีวิทยุโทรทัศน์ท้องถิ่น และเป็นชาวประมงพานิชย์ร่วมกับสามีของเธอ[3]
ประสบการณ์ทางการเมืองก่อนเป็นผู้ว่าการรัฐ
[แก้]สมาชิกสภาเมืองและผู้ว่าการเมือง
[แก้]เธอลงสู่สนามการเมืองครั้งแรกใน พ.ศ. 2535 ลงสมัครเป็นสมาชิกสภาเมือง ในฐานะผู้สนับสนุนการเก็บภาษีการค้า และมีสโลแกนการหาเสียงว่า "วาซิลาที่ปลอดภัยกว่า และก้าวหน้ากว่า" [10] หล่อนได้รับเลือกถึง 2สมัย จาก พ.ศ. 2535-2545 พ.ศ. 2545 เธอก้าวขึ้นชิงตำแหน่งผู้ว่าการเมืองกับ จอห์น สเตน ผู้ว่าฯคนก่อน วิจารณ์ถึงการใช้จ่ายงบประมาณที่สิ้นเปล่า และการเก็บภาษีที่สูง[3] มกราคม พ.ศ. 2545 เพลินไล่หัวหน้าตำรวจเมืองวาซิลา และผู้อำนวยการห้องสมุดออก ซึ่งยังผลให้มีประชาชน 60 คนออกมารวมกลุ่มกันรณรงค์ต่อต้านเพลิน [11] ด้านตำรวจที่ถูกไล่ออกยื่นฟ้องร้องเพลิน กล่าวหาว่าเขาถูกไล่ออก ด้วยเหตุว่าเขาสนับสนุนแผนการที่เพลินต่อต้าน แต่ข้อกล่าวหานี้ถูกยกฟ้องโดยศาล ด้วยเหตุผลว่าเพลินมีสิทธิตามกฎหมายของรัฐ ที่จะไล่ลูกจ้างของเมืองออก ถึงแม้จะด้วยเหตุผลทางการเมืองก็ตาม [12] เธอทำตามสัญญามหาชนที่ให้ไว้ด้วยการลดเงินเดือนตัวเอง และลดภาษีที่ดินลง 40%[3] หล่อนยังขึ้นภาษีการค้า เพื่อการสร้างลานสเก็ตน้ำแข็งในร่ม และสนามกีฬา [13] ในเวลานี้เอง หัวหน้าพรรครีพลับลิกันในรัฐอลาสกาก็เริ่มเจียระไนเธอ [14] เพลินลงสมัครผู้ว่าการเมืองอีกครั้งกับจอห์น สเตน และก็ชนะด้วยคะแนนเสียงที่มากกว่าเดิม [3] [15] เพลินได้รับการเลือกให้เป็น ประธานงานประชุมผู้ว่าการเมืองแห่งรัฐอลาสกาอีกด้วย [16]
ขณะเป็นผู้ว่าการเมืองวาซิลา เพลินใส่เสื้อสนับสนุนนายพัท บุชชานาน ในวาระที่นายบุชชานานลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดี และเดินมางมาเยือนเมืองวาซิลาในปี พ.ศ. 2539 หล่อนกล่าวว่าเธอ "สนับสนุนผู้สมัครทุกคนที่เดินทางมายังวาซิลา" และปฏิเสธถึงการสนับสนุนนายบุชชานาน[17] แต่นายบุชชานานกล่าวถึงเพลินว่าเพลิน"สนับสนุน"เขาในการให้สัมภาษณ์ หลังจากที่แมคเคนเลือกเธอเป็นรันนิงเมทแล้ว [17] [18]
การเลือกตั้ง พ.ศ. 2545
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 2.0 2.1 Ancestry of Sarah Palin เก็บถาวร 2008-09-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน by Robert Battle. Accessed 2008-08-26.
- ↑ 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 3.11 Johnson, Kaylene (2008). "Sarah: How a Hockey Mom Turned Alaska's Political Establishment Upside Down". Epicenter Press. ISBN 978-0979047084.
- ↑ "Talaythai.com - ปลาสากยักษ์". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-21. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ บทความ barracuda ในวิกิพีเดียภาษาอังกฤษ
- ↑ "Gov. Sarah Palin Was Second Choice in '84 Beauty Contest". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-01. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ "McCain surprises with Palin pick". MarketWatch. 2008-08-29. สืบค้นเมื่อ 2008-08-29.
- ↑ "Commentary: Palin is brilliant, but risky, VP choice". CNN. 2008-08-29. สืบค้นเมื่อ 2008-08-29.
- ↑ Kizzia, Tom (2008-08-29). "Gov. Sarah Palin: A biography". Anchorage Daily News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-01. สืบค้นเมื่อ 2008-08-29.
- ↑ Kizzia, Tom (October 23, 2006). "'Fresh face' launched Palin". Anchorage Daily News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-08-31. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ Komarnitsky, S.J. (February 11, 1997). "Foes Back Off Their Push To Recall Mayor". Anchorage Daily News. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ Komarnitsky, S.J. (March 1, 2000). "Judge Backs Chief's Firing". Anchorage Daily News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-13. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ Yardley, William (2008-08-29). "Sarah Heath Palin, an Outsider Who Charms". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ Grier, Peter (August 29, 2008). "Sarah Palin, McCain's pick, forged maverick political path in Alaska". Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ "2006 Campaign Tip Sheets: Alaska Governor". National Journal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-01. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ ""About the Governor"". Biography. State of Alaska. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-17. สืบค้นเมื่อ 2007-12-27.
- ↑ 17.0 17.1 "Ben Smith's Blog: Palin on Israel". politico.com. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.
- ↑ Hayes, Christopher (August 29, 2008). "Sarah Palin, Buchananite". Capitolism. thenation.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-01. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.