เอ็ลลียัซ ปีกัล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เอลลี่ ปิกัล)
เอ็ลลี ปีกัล
ชื่อจริงเอ็ลลียัซ ปีกัล
ฉายา"The Exocet"
รุ่นจูเนียร์แบนตัมเวต
เกิด24 มีนาคม พ.ศ. 2503 (64 ปี)
จังหวัดมาลูกู
ชกทั้งหมด26
ชนะ20
ชนะน็อก11
แพ้5
เสมอ1

เอ็ลลียัซ ปีกัล หรือ เอ็ลลี ปีกัล นักมวยสากลชาวอินโดนีเซีย เกิดเมื่อวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2503 ที่จังหวัดมาลูกู มีสถิติการชก 26 ครั้ง ชนะ 20 (น็อก 11) เสมอ 1 แพ้ 5 เป็นแชมป์โลกมวยสากลคนแรกของประเทศอินโดนีเชีย

ประวัติ[แก้]

ในวัยเด็กปีกัลมีอาชีพเป็นนักดำน้ำโดยไม่มีอุปกรณ์ใด ๆ

ฉายาของปีกัลในอินโดนีเซีย คือ "The Exocet" มาจากชื่อขีปนาวุธที่ผลิตโดยฝรั่งเศสซึ่งกองทัพอากาศอาร์เจนตินาใช้ต่อสู้กับอังกฤษระหว่างสงครามหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ ซึ่งเกิดขึ้นใน พ.ศ. 2525 ซึ่งเป็นยุคที่ปีกัลกำลังโด่งดัง ซึ่งเป็นการเปรียบเทียบหมัดซ้ายของปีกัลว่าหนักหน่วงเหมือนขีปนาวุธชนิดนี้ ซึ่งปีกัลใช้หมัดซ้ายนี้น็อกชุน จูโด คว้าแชมป์โลกมาครอง

ปีกัลเป็นชาวอินโดนีเซียคนที่ 2 ที่ได้ชิงแชมป์โลก โดยคนแรกคือ โทมัส อเมริโก ซึ่งขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ไลต์เวต WBC แพ้ซาอูล แมมบี้ ที่ จาการ์ตา เมื่อ พ.ศ. 2524

ปัจจุบัน ปีกัลอยู่กับภรรยาคือ รีนา เซียฮายา ปีกัล มีบุตรชายสองคน ปีกัลถูกจับในคดีค้ายาเสพติดเมื่อ พ.ศ. 2548 ถูกขังคุกและถูกปล่อยตัวออกมาเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 ปัจจุบันเป็นทีมงานของคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งอินโดนีเซีย

เกียรติประวัติ[แก้]

  • แชมป์ OPBF รุ่นซูเปอร์ฟลายเวต (2527)
    • ชิง, 19 พ.ค. 2527 ชนะคะแนน ชุง ฮิ ยวง ที่เกาหลีใต้
    • ป้องกันครั้งที่ ชนะน็อก7 ต.ค. 2527 มัตสุโอะ วาตานาเบ้ ยก 6 ที่อินโดนีเซีย
    • สละแชมป์
  • แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต IBF (2528 - 2529)
    • ชิง, 3 พฤษภาคมพ.ศ. 2528 ชนะน็อกชุน จู โด ยก 8 ที่อินโดนีเชีย
    • ป้องกันครั้งที่ 1,25 ส.ค.2528 ชนะน็อกวายีน มุลฮอลแลนด์ ยก 3 ที่อินโดนีเซีย
    • เสียแชมป์, 15 ก.พ.2529 แพ้คะแนน เซซาร์ โปลันโซ ที่อินโดนีเซีย
  • แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต IBF (2529)
    • ชิง, 5 ก.ค. 2529 ชนะน็อกเซซาร์ โปลันโซ 3 ที่อินโดนีเซีย
    • ป้องกันครั้งที่ 1, 3 ธ.ค. 2529 ชนะน็อกดอง ฮุน ลี ยก 10 ที่อินโดนีเซีย
    • สละแชมป์
  • แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวต IBF (2530 - 2532)
    • ชิง, 17 ต.ค. 2530 ชนะคะแนน แต อิล ชาง ที่อินโดนีเซีย
    • ป้องกันครั้งที่ 1, 20 ก.พ. 2531 ชนะคะแนน ราอูล เออร์เนสโต้ ดิแอซ ที่อินโดนีเซีย
    • ป้องกันครั้งที่ 2, 4 ก.ย. 2531 ชนะคะแนน คิม กีชาง ที่อินโดนีเซีย
    • ป้องกันครั้งที่ 3, 25 ก.พ. 2532 ชนะคะแนน ไมก์ เฟ็ลป์ ที่สิงคโปร์
    • เสียแชมป์, 14 ต.ค.2532 แพ้คะแนน ฮวน โปโล เปเรซ ที่สหรัฐ
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]