เณรน้อยเจ้าปัญญา

เณรน้อยเจ้าปัญญา
一休さん
ชื่อภาษาอังกฤษ	Ikkyū-san (ปัจจุบันคือ Mister ikkyū)
แนว	คอเมดี, ประวัติศาสตร์
อนิเมะ
กำกับโดย	ฮิเดโอะ ฟุรุซาวะ คิมิโอะ ยาบูกิ เท็ตซึโอะ อิมาซาวะ
สตูดิโอ	โตเอแอนิเมชัน

เณรน้อยเจ้าปัญญา (ญี่ปุ่น: 一休さん; โรมาจิ: Ikkyusan) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องราวเกี่ยวกับ อิคคิว เณรในนิกายเซนที่มีปัญญาฉลาดหลักแหลม ตัวละครอิคคิวมาจากพระนิกายเซนชื่อ อิกกีว โซจุง ที่มีชีวิตในช่วง ค.ศ. 1394–1481

เนื้อเรื่อง

แต่ละตอนจะเกิดปัญหาต่างๆ ที่มาจากเพื่อนเณรในวัดอังโกะกุ (ญี่ปุ่น: 安国寺; โรมาจิ: Ankokuji) คือ ชูเน็นซัง จินเน็นซัง เท็ซไซซัง และเทะสึไบซัง หรือที่โชกุนอาชิคางะ โยชิมิสึ กับคิเคียวยะซัง เจ้าของร้านขายของชำในละแวกวัด ร่วมกับลูกสาว ทั้งจากวิธีที่ตั้งใจกลั่นแกล้งเล่นๆ(อำ) คำถามทดลองเชาว์ปัญญา เหตุสุดวิสัย หรืออื่นๆ แต่อิคคิวก็ใช้วิธีการนั่งสมาธิเพื่อให้เกิดปัญญา และแก้ไขสถานการณ์ไปได้ทุกครั้ง โดยก่อนจะนั่งสมาธิ อิคคิวซังจะมีคำพูดประจำว่า ใช้’หมอง นั่ง’มาธิ และโชกุนก็ยังสั่งการให้ซามูไรชินเอมอน ซึ่งเป็นผู้ตรวจการ เฝ้าติดตามอิคคิวซังไปทุกที่ ราวกับเป็นองครักษ์ส่วนตัว โดยอิคคิวซัง เพื่อนเณร และซาโยจัง เด็กหญิงที่อาศัยอยู่บริเวณวัด จะเรียกว่า ชินเอมอนซัง

ที่มาที่ไปของเนื้อเรื่อง เณรน้อยเจ้าปัญญา อ้างอิงถึงประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น โดยย้อนกลับไปในช่วงยุคเฮอัง ใน ค.ศ. 794 จักรพรรดิญี่ปุ่น ได้จัดให้มีโชกุน เป็นตำแหน่งของนายทหารใหญ่ ปฏิบัติหน้าที่เป็นอำมาตย์ใหญ่ช่วยในการปกครองประเทศ แต่ต่อมา ในยุคคะมะกุระ จักรพรรดิกลับดูเหมือนเป็นเพียงหุ่นเชิดของโชกุน ใน ค.ศ. 1333 จึงมีการฟื้นฟูระบบจักรพรรดิ ทำให้จักรพรรดิกลับมามีอำนาจอีกครั้ง แต่ใน ค.ศ. 1336 ก็เข้าสู่ยุคมุโระมะจิ นายทหารเข้าปราบปรามชนชั้นปกครอง แล้วก่อตั้งรัฐบาลโชกุน ขึ้นปกครองประเทศในรูปแบบเผด็จการทหารตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่ง ค.ศ. 1868 เมื่อเข้าสู่ยุคเมจิ ตำแหน่งโชกุนถูกยกเลิก จักรพรรดิมีอำนาจในฐานะประมุขอีกครั้ง

การ์ตูนเรื่องนี้ กล่าวถึงเหตุการณ์ในช่วงต้นของยุคมุโระมะจิ หลังจากตั้งรัฐบาลโชกุนขึ้นแล้ว โชกุนโยชิมิทสึ ต้องการความมั่นคงในอำนาจ จึงออกคำสั่งให้โอรสของพระจักรพรรดิองค์ก่อนไปเข้าพิธีบวชตลอดชีวิต (แต่พระอิกคิวตัวจริง บวชเพราะเป็นพระราชโอรสของพระมเหสีนอกสมรสของจักรพรรดิ และถูกพระมเหสีจากราชสำนักกลั่นแกล้ง) เชงกิโกมารุ พระราชโอรสจึงต้องไปบวชเณรขณะที่ยังเล็ก โดยได้รับสมญาว่า อิกคิว แต่ด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ จึงไม่มีความเคียดแค้นโชกุน (ซึ่งได้ชิงอำนาจจักรพรรดิอันชอบธรรมไปจากอิคคิว) นอกจากนี้โชกุนโยชิมิทสึและอิกคิวยังเป็นมิตรที่ดีต่อกันในเวลาต่อมาด้วย

ตัวละคร

วัดอังโกะกุ

• อิคคิว (ญี่ปุ่น: 一休; โรมาจิ: Ikkyuu) หรือ อิคคิวซัง เณรแห่งวัดอังโคะคุจิ มีอายุพรรษาน้อยที่สุดและถูกขนานนามว่าเป็น เณรน้อยเจ้าปัญญา (ญี่ปุ่น: 聡明な小坊主; โรมาจิ: soumeina kobouzu) ชื่อในวัยเด็กคือ เซ็งงิคุมารุ (ญี่ปุ่น: 千菊丸) เป็นผู้รักความถูกต้อง และด้วยความฉลาดทำให้มีคนอยากจะมาประลองปัญญาโดยถามปัญหากับอิคคิวซังบ่อยครั้ง
• ซาโยจัง (ญี่ปุ่น: さよちゃん; โรมาจิ: Sayo-chan) เพื่อนสนิทของอิคคิวซัง เป็นเด็กที่อาศัยอยู่หลังวัดกับตาเพียงสองคนเพราะเสียพ่อและแม่ไปตั้งแต่หล่อนยังเด็กๆ มีหวีซึ่งเป็นของแม่ของเธอไว้ดูต่างหน้า และชอบมาเล่นภายในวัดกับอิคคิวซังบ่อยครั้ง มีนิสัยขี้งอนในบางครั้ง มีสัตว์เลี้ยงเป็นลูกแมว ชื่อ ทามะ
• เจ้าอาวาสไกคัง (ญี่ปุ่น: 外観和尚; โรมาจิ: Gaikan Oshou) เจ้าอาวาสวัดอังโคะคุจิ เป็นคนที่เข้มงวดกับเหล่าเณร และเป็นคนที่ดูอบอุ่นและอ่อนโยน โชกุนชอบเรียกไปปราบพร้อมกับอิคคิวซังบ่อยครั้ง
• ชูเน็น (ญี่ปุ่น: 秀念; โรมาจิ: Shuunen) เป็นเณรที่แก่ที่สุดในวัดอังโคะคุจิ และเป็นศิษย์ผู้พี่ของเณรทั้งหลาย แอบชอบ ยาโยย คิเคียวยะ
• เท็ซไซ (ญี่ปุ่น: 哲斉; โรมาจิ: Tessai) เป็นเณรแห่งวัดอังโคะคุจิ เดิมที่เป็นทหารของฝ่ายตรงข้ามที่ปรปักษ์กับโชกุนโยชิมิทสึ
• จินเน็น (ญี่ปุ่น: 珍念; โรมาจิ: Chinnen) เป็นเณรแห่งวัดอังโคะคุจิ รูปร่างอ้วนเพราะกินเยอะ
• เทะสึไบ (ญี่ปุ่น: 哲梅; โรมาจิ: Tetsubai) เณรแห่งวัดอังโคะคุจิ มีรูปร่างหน้าตาเป็นที่สะดุดตาและมีนิสัยเงียบขรึม
• โมะคุเน็น (ญี่ปุ่น: 黙念; โรมาจิ: Mokunen) เณรแห่งวัดอังโคะคุจิ มีส่วนสูงพอๆกันกับอิคคิวซัง
• โกซาคุ (ญี่ปุ่น: 吾作; โรมาจิ: Gosaku) ปู่ของซาโย อาศัยอยู่ในบ้านหลังวัดอังโคะคุจิ มีฐานะยากจน และเป็นยอดฝีมือในการปลูกหัวไชเท้า

ปราสาทคิงกะกุ

• โชกุนโยชิมิสึ แห่งตระกูลอะชิคะงะ (ญี่ปุ่น: 将軍さま; โรมาจิ: ShougunYoshimitsu Ashikanga) โชกุนลำดับที่ 3 ของรัฐบาลมุโรมาจิ โดยในสมัยนั้น สามารถรวบรวมราชวงศ์ฝ่ายเหนือและราชวงศ์ฝ่ายใต้ให้เป็นหนึ่งเดียวได้สำเร็จ
• นินะงะวะ ชินเอมอน (ญี่ปุ่น: 蜷川新右衛門; โรมาจิ: Ninagawa Shinemon)

ร้านคิเคียว

• คิเคียวยะ ริเฮ (ญี่ปุ่น: 桔梗屋利兵エ; โรมาจิ: Kikyouya Rihei) หวงลูกสาวมาก เป็นคู่แข่งกับพวกอิคคิวซัง เป็นพ่อของยาโยย
• คิเคียวยะ ยาโยอิ หรือยาโยย (ญี่ปุ่น: 桔梗屋弥生; โรมาจิ: Kikyoya Yayoi)ชอบอิคคิวซังเพราะเขาไปช่วยพ่อของเขา

ตัวละครอื่นๆ

• ท่านหญิงสุเอะ แห่งตระกูลทะกะอุจิ (ญี่ปุ่น: 末姫; โรมาจิ: Suehime) เจ้าหญิงที่ชินเอมอนแอบชอบ
• จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ พระบิดาของอิคคิวซัง จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฝ่ายเหนือ
• ทสึโบะเนะ อิโยะโนะ (ญี่ปุ่น: 伊予の局; โรมาจิ: Iyono Tsubone) หรือเจ้าหญิงเทรุโกะ ท่านแม่ของอิคคิวซัง เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ฝ่ายใต้ เดินทางเป็นพระสนมของจักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ จักรพรรดิฝ่ายเหนือ และถูกขับไล่ออกจากวัง เพราะมีผู้ใส่ร้ายป้ายสี เจ้าหญิงเทรุโกะมีปัญญามาก ชาวบ้านบางคนมาขอประทานปัญญาจากเจ้าหญิงเทรุโกะเมื่อเดือดร้อน เป็นสาเหตุที่อิคคิวซังมีปัญญา เนื่องจากท่านแม่เป็นคนมีปัญญา

• โอฮารุ สาวใช้ผู้ติดตามของเจ้าหญิงเทรุโกะ รับใช้มาจนกระทั่งผู้เป็นเจ้านายถูกขับไล่ออกจากวัง ก็ยังคอยรับใช้อยู่เสมอ
• หลวงพ่อคาโซเซนจิ เพื่อนของหลวงพ่อไกคัง
• ทามะ แมวของซาโยจัง
• เจ้าหญิงอาสะ เจ้าหญิง หลานของท่านโชกุนโยชิมิสึ
• เจ้าหญิงซูยุ เจ้าหญิงจอมแก่นที่ชอบมาเล่นที่วัด
• เจ้าหญิงมิกุ
• เจ้าหญิงฟูกิ
• เจ้าหญิงอากิ
• เจ้าหญิงยูกิ

เพลง

• เพลงเริ่ม - ทนจินกันจินอิคคิวซัง (ญี่ปุ่น: とんちんかんちん一休さん; โรมาจิ: Tonchinkanchin Ikkyusan)
• เพลงจบ - ฮะฮะอุเอะซะมะ (ญี่ปุ่น: ははうえさま; โรมาจิ: Hahauesama; ทับศัพท์: ท่านแม่)
• เพลงที่อิคคิวซังชอบร้องบ่อยๆ (ญี่ปุ่น: 鐘がゴーンと鳴りゃ โรมาจิ: Kane ga gōn to narya (เสียงระฆังดังขึ้นแล้วก็หายไป))

แหล่งข้อมูลอื่น

• ข้อมูลเพิ่มเติมและประวัติของการ์ตูน เก็บถาวร 2008-04-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน