ปัญญา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ปัญญา (บาลี: ปญฺญา, จาก ป- อุปสรรต + ญา ธาตุ (รู้) + -กฺวิ ปัจจัยนามกิตก์) แปลว่า ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว หมายถึงความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด[1]
ในศาสนาพุทธถือว่าปัญญาคือความรู้เข้าใจได้ในเหตุผล ดีชั่ว คุณโทษ ประโยชน์มิใช่ประโยชน์ เป็นต้น ในทางวิปัสสนาคือความรอบรู้ในกองสังขารตามความเป็นจริง[2]
ส่วนปรัชญาตะวันตกถือว่าปัญญาเป็นคุณธรรมทางจิตในการเข้าถึงความเป็นจริงในอุดมคติ[3]
อ้างอิง[แก้]
- เชิงอรรถ
- ↑ พจนานกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. , หน้า 733
- ↑ พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ : ปัญญา
- ↑ พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา ฉบับราชบัณฑิตยสภา, หน้า 275
- บรรณานกรม
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. 1,544 หน้า. ISBN 978-616-7073-80-4
- พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 10, กรุงเทพฯ : [ม.ป.พ.], 2546.
- สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา ฉบับราชบัณฑิตยสภา. พิมพ์ครั้งที่ 5, กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2560. 320 หน้า. ISBN 978-616-389-061-0