เจ้าหญิงเบียทริซแห่งสเปน
| เจ้าหญิงเบียทริซแห่งสเปน | |
|---|---|
| |
|
| |
| พระนาม | เบียทริซ อิซาเบล เฟเดริกา อัลฟอนซา เอวเคเนีย คริสตินา มาเรีย เทเรซา เบียนเบนิดา ลาดิสลา เด บอร์บอน อี บัตเต็นแบร์ก |
| พระนามเต็ม | เจ้าหญิงเบียทริซแห่งสเปน |
| พระอิสริยยศ | เจ้าหญิงแห่งสเปน |
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์บูร์บง |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| ประสูติ | 22 มิถุนายน ค.ศ. 1909 เซกอเวีย, สเปน |
| สิ้นพระชนม์ | 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 (93 ปี) โรม, อิตาลี |
| พระราชบิดา | พระเจ้าอัลฟองโซที่ 13 แห่งสเปน |
| พระราชมารดา | เจ้าหญิงวิกตอเรีย ยูจีนีแห่งแบ็ตเต็นเบิร์ก |
| พระสวามี | อเลสซานโดร ตอร์โลเนีย |
| พระบุตร | 4 พระองค์ |
เจ้าหญิงเบียทริซแห่งสเปน (Infanta Beatriz of Spain; เบียทริซ อิซาเบล เฟเดริกา อัลฟอนซา เอวเคเนีย คริสตินา มาเรีย เทเรซา เบียนเบนิดา ลาดิสลา เด บอร์บอน อี บัตเต็นแบร์ก; Beatriz Isabel Federica Alfonsa Eugenia Cristina Maria Teresa Bienvenida Ladisla de Borbon y Battenberg; ประสูติ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2452 สิ้นพระชนม์ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2545) เป็นพระราชธิดาในพระเจ้าอัลฟองโซที่ 13 แห่งสเปน และ เจ้าหญิงวิกตอเรีย ยูจีนีแห่งแบ็ตเต็นเบิร์ก และพระปิตุจฉาในสมเด็จพระราชาธิบดีฆวน คาร์ลอสที่ 1 แห่งสเปน อีกทั้งยังทรงเป็นหนึ่งในพระราชปนัดดาที่มีพระชนม์ชีพยืนยาวของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย
เนื้อหา
ชีวิตในวัยเยาว์[แก้]
เจ้าหญิงเบียทริซประสูติเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2452 ณ พระราชวังลากรันยา เมืองซานอิลเดฟอนโซ โดยเป็นพระราชธิดาพระองค์โตในพระเจ้าอัลฟองโซที่ 13 แห่งสเปน พระราชโอรสของพระเจ้าอัลฟองโซที่ 12 แห่งสเปน และ อาร์ชดัชเชสมาเรีย คริสตินาแห่งออสเตรีย กับ เจ้าหญิงวิกตอเรีย ยูจีนีแห่งแบ็ตเต็นเบิร์ก พระธิดาองค์เดียวในเจ้าชายเฮนรีแห่งแบ็ตเต็นเบิร์ก และ เจ้าหญิงเบียทริซแห่งสหราชอาณาจักร พระราชธิดาองค์เล็กของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และเจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา
เมื่อวันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2474 ขณะที่เจ้าหญิงมีพระชนมายุ 11 พรรษา สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งสเปนเสด็จออกจากประเทศสเปนต่อหน้าการเดินขบวนประท้วงของพวกลัทธิสาธารณรัฐนิยม พระองค์เสด็จไปเพียงลำพังโดยทิ้งพระมเหสีกับพระโอรสและธิดาไว้ แม้ว่าจะไม่ทรงสละราชสมบัติจนกระทั่งถึงเดือนมกราคม พ.ศ. 2484 พระองค์ประทับลี้ภัยอยู่ในต่างประเทศโดยทรงมองดูประเทศสเปนที่เต็มไปด้วยการนองเลือด ความรุนแรง และความเป็นอนาธิปไตยภายใต้รัฐบาลสาธารณรัฐใหม่ อันนำไปสู่สงครามกลางเมืองของสเปนในอีกไม่กี่ปีต่อมา
เจ้าหญิงเบียทริซประทับอยู่ในพระราชวังหลวงกับพระชนนีและพระเชษฐา พระอนุชาและพระขนิษฐา ทุกพระองค์ทรงอยู่ในประเทศสเปนในระยะสุดท้ายที่พระราชวังถูกปิดล้อมด้วยกลุ่มคนนิยมสาธารณรัฐ สมเด็จพระราชินีเอนาทรงสงสัยว่าครอบครัวของพระองค์ต้องทนทุกข์ทรมานในชะตากรรมเดียวกับพระญาติในราชวงศ์รัสเซียหรือไม่ แต่สุดท้ายทุกพระองค์สามารถเสด็จออกจากพระราชวังไปทางประตูลับในอุทยาน มุ่งหน้าไปยังสถานีรถไฟเอสกอเรียล และประทับรถไฟข้ามชายแดนไปยังประเทศฝรั่งเศส
หมั้นหมายและอภิเษกสมรส[แก้]
ในปี พ.ศ. 2476 สมเด็จพระราชาธิบดีอัลฟองโซที่ 13 และพระราชธิดาสองพระองค์คือ เจ้าหญิงเบียทริซและเจ้าหญิงมาเรีย คริสตินาทรงย้ายไปประทับที่กรุงโรม เจ้าหญิงทั้งสองพระองค์มีพระนามเล่น "สาวน้อยน่ารักแห่งยุโรป" แต่เงาของโรคเฮโมฟีเลียยังคงวนเวียนอยู่ใกล้กับอนาคตทางการอภิเษกสมรสอยู่ ทั้งสองพระองค์ทรงเป็นพาหะที่เป็นไปได้และพระชนกของเจ้าหญิงทั้งสองทรงเตือนผู้ที่จะมาอภิเษกสมรสอย่างละเอียดรอบคอบถึงอันตรายของโรคเฮโมฟีเลียที่มีมาตั้งแต่กำเนิด ซึ่งได้ส่งผลกระทบถึงพระราชโอรสสองพระองค์คือ เจ้าชายอัลฟองโซและเจ้าชายกอนซาโล ด้วยเหตุนี้ การหมั้นหมายของเจ้าหญิงเบียทริซกับเจ้าชายอัลบาโร พระโอรสองค์โตในเจ้าชายอัลฟองโซแห่งออร์เลอ็องส์-บอร์บอนและเจ้าหญิงเบียทริซแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธาในปี พ.ศ. 2474 ถูกยกเลิก
เจ้าหญิงเบียทริซทรงอภิเษกสมรสวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2478 ณ กรุงโรม กับ ดอน อเลสซานโดร ตอร์โลเนีย เจ้าชายแห่งซีวีเตลลา-เชซี ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลผู้ดีของประเทศอิตาลี อเลสซานโดรเป็นโอรสองค์เดียวของดอน มารีโน ตอร์โลเนีย เจ้าชายที่ 4 แห่งซีวีเตลลา-เชซี กับ แมรี เอลซี มัวร์ สตรีชาวอเมริกัน ด้วยความบังเอิญทางด้านวงศ์วานวิทยา เจ้าชายอเลสซานโดรเป็นปู่ทวดของนักแสดงชาวอเมริกันคือ บรูค ชีลดส์ (ที่เป็นหลานสาวของดอนนา มารีนา ตอร์โลเนีย กนิษฐาของเจ้าชายอเลสซานโดร) ในการอภิเษกสมรสก็ได้มีผู้มาร่วมงานมากมาย อาทิ สมเด็จพระราชาธิบดีอัลฟองโซที่ 13 แห่งสเปน สมเด็จพระราชาธิบดีและพระราชินีแห่งอิตาลี เจ้าชายจากเชื้อพระวงศ์ 52 พระองค์ และผู้มาเยือนจำนวนมากกว่า 4,000 คนจากประเทศสเปน หลังจากจบงานพิธีทั้งสองพระองค์ทรงได้รับการต้อนรับจากสมเด็จพระสันตะปาปาไพอัสที่ 11 เจ้าหญิงเบียทริซและเจ้าชายอเลสซานโดร ตอร์โลเนียทรงมีโอรสและธิดาสี่คน ดังนี้
- ดอนนา แซนดรา วิตตอเรีย ตอร์โลเนีย เด ปรินชิปี ดี ซีวีเตลลา-เชซี (14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2479 - 31 ธันวาคม พ.ศ. 2557)
- สมรสเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2501 ณ กรุงโรม กับ เค้านท์ เคลเมนเต เลกีโอ ดี อัสซาบา (9 ธันวาคม พ.ศ. 2468 - 28 มิถุนายน พ.ศ. 2514)
- ดอน มาร์โค อัลฟองโซ ตอร์โลเนีย เจ้าชายที่ 6 แห่งชีวีเตลลา-เชซี (เกิด 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2480)
- อภิเษกสมรสครั้งแรกในเมื่อวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2503 ณ เมืองเปียเซนซา ประเทศอิตาลี กับ ดอนนา ออร์เซ็ตตา คาราซซิโอโล เด ดุกชี ดี เมลิโต เด ปรินชีปี ดี คาสตาเญโต (17 พฤษภาคม พ.ศ. 2483 - 10 มีนาคม พ.ศ. 2511)
- อภิเษกสมรสครั้งที่สองเมื่อในวันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2511 ณ กรุงโรม แต่หย่าร้างในปี พ.ศ. 2528 กับ ฟิลิปปา แคทเธอรีน บล็องช์ แม็กโดนัลด์ (เกิด 3 มิถุนายน พ.ศ. 2485)
- อภิเษกสมรสครั้งที่สามเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2528 ณ กรุงโรม กับ บลาเซนา แอนนา เฮเลนา สวิตาโควา (เกิด 16 ตุลาคม พ.ศ. 2483)
- ดอน มารีโน ริคคาร์โด ฟรานเชสโก จูเซปเป ตอร์โลเนีย เด ปรินชิปี ดี ซีวีเตลลา-เชซี (13 ธันวาคม พ.ศ. 2482 - 28 ธันวาคม พ.ศ. 2538)
- ดอนนา โอลิมเปีย เอ็มมานูเอลลา เอ็นริเค็ตตา มาเรีย ตอร์โลเนีย เด ปรินชิปี ดี ซีวีเตลลา-เชซี (เกิด 27 ธันวาคม พ.ศ. 2486) มีพระธิดา คือ เจ้าหญิงซิบิลลาแห่งลักเซมเบิร์ก
- สมรสเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2508 ณ กรุงโรม กับ พอล-แอนนิค ไวล์เลอร์ (28 กรกฎาคม พ.ศ. 2476 - 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2541)
ทั้งนี้พระองค์ ถือเป็นพระอัยยิกาใน เจ้าหญิงซิบิลลาแห่งลักเซมเบิร์ก พระชายาใน เจ้าชายกีโยมแห่งลักเซมเบิร์ก
ปลายพระชนม์ชีพ[แก้]
,_Ornaments_as_single_women.svg)
เจ้าหญิงเบียทริซประทับในพระราชวังตอร์โลเนีย กรุงโรมกับพระโอรสและพระธิดา สมเด็จพระราชาธิบดีอัลฟองโซที่ 13 พระชนกได้เสด็จสวรรคตในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2484 ณ กรุงโรม พระองค์ประทับในกรุงโรมตลอดพระชนม์ชีพ เมื่อเจ้าหญิงโอลิมเปียสมรสกับพอล-แอนนิค ไวล์เลอร์ พ่อของเขาได้รักษาพระราชวังตอร์โลเนียไว้ให้กับครอบครัวด้วย
ในขณะที่เจ้าหญิงทรงมีเสน่ห์ อารมณ์ขัน และความเรียบง่ายจากพระชนนี แต่พระองค์มิทรงเคยสูญเสียบุคลิกภาพอันสง่างามและยึดถือพิธีในทางราชวงศ์อย่างเคร่งครัด ทำให้พระธิดาของพระองค์หนักใจเวลาพบกับดัชเชสแห่งวินด์เซอร์ เจ้าหญิงทรงห้ามไม่ให้ถอนสายบัวและทำให้ต้องแสดงอากับกิริยาอย่างฉับไวระหว่างการถอนสายบัวและบิดตัวไปมา เพื่อให้ผ่านพ้นการจ้องมองอย่างจับผิดที่ดุดันของพระมารดาและดยุคแห่งวินด์เซอร์
เจ้าหญิงเบียทริซสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายนพ.ศ. 2545 ณ พระราชวังตอร์โลเนีย กรุงโรม สิริรวมพระชนมายุ 93 พรรษา 5 เดือน โดยก่อนหน้านี้เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปีเดียวกัน เค้านท์ ซิกวาร์ด เบอร์นาด็อต อดีตเจ้าชายแห่งสวีเดน สิ้นพระชนม์ขณะมีพระชนมายุ 94 พรรษา 7 เดือน 28 วัน ทำให้ในขณะนั้นมีพระราชปนัดดาที่ยังทรงพระชนม์ชีพในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียอีกสองพระองค์คือ เลดี้ แคทเธอรีน แบรนด์แรม (สิ้นพระชนม์แล้วในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2550 สิริพระชันษา 94 ปี) และ เค้านท์ คาร์ล โยฮัน เบอร์นาด็อต (สิ้นพระชนม์แล้วในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2555 สิริพระชันษา 95 ปี)
พระอิสริยยศ[แก้]
- พ.ศ. 2452 - พ.ศ. 2478: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงเบียทริซแห่งสเปน (Her Royal Highness Infanta Beatriz of Spain)
- พ.ศ. 2478 - พ.ศ. 2545: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงเบียทริซ ตอร์โลเนีย เจ้าหญิงพระชายาแห่งซีวีเตลลา-เชซี (Her Royal Highness Infanta Beatriz Torlonia, Princess of Civitella-Cesi)
บรรณานุกรม[แก้]
- Eilers, Marlene A., Queen Victoria’s Descendants, Rosvall Royal Books, Falköping, 1997, 2nd Edition.
- Eilers, Marlene A., Queen Victoria’s Descendants: Companion Volume, Rosvall Royal Books, Falköping, 2004.
อ้างอิง[แก้]
