เขาเผิงไหล

	เขาเผิงไหล
	"เผิงไหล" ในอักษรจีนตัวเต็ม (บน) และตัวย่อ (ล่าง)
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม	蓬萊仙島
อักษรจีนตัวย่อ	蓬莱仙岛
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Pénglái xiāndǎo
เวด-ไจลส์	P'eng2-lai2 hsien1-tao3
IPA	[pʰə̌ŋ.lǎi ɕjɛ́n.tàu]
ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน
อักษรโรมันแบบเยล	Pùhng Lòih Sīn Dóu
ยฺหวิดเพ็ง	Pung4 Loi4 Sin1 Dou2
ชื่อภาษาญี่ปุ่น
คันจิ	蓬莱
การถอดเสียง
โรมาจิ	Hōrai

เขาเผิงไหล
	"The Immortal Island of Penglai" ภาพวาดโดย Yuan Jiang (1708) ศิลปินชาวจีน จัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์พระราชวัง
ชนิด	เทพปกรณัมจีน
ข้อมูลเบื้องต้น
ประเภท	เกาะในตำนานของเหล่าเซียน, โลกอื่น
ตัวละครสำคัญ	โป๊ยเซียน

เผิงไหล (จีน: 蓬萊仙島) เป็นดินแดนในตำนานจากเทพปกรณัมจีน ส่วนในเทพปกรณัมญี่ปุ่นรู้จักกันในชื่อ โฮไร^[1]

ที่ตั้ง

ชานไห่จิงบันทึกว่า ภูเขานี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกสุดของทะเลปั๋วไห่^[2] รายงานจากเทพปกรณัมก่อนรัฐฉินที่เล่าเรื่องตำนานสฺวี ฝูซ้ำ แสดงอนุสรณ์สถานถึงจักรพรรดิฉินเพื่อแสวงหาน้ำอมฤต มีเทือกเขา 3 แห่งในทะเลปั๋วไห่ที่เหล่าเซียนอาศัยอยู่ ได้แก่ เผิงไหล, ฟางจ้าง (方丈) และหยิงโจว (瀛洲/瀛州)^[3] ส่วนเกาะอื่น ๆ ที่เหล่าเซียนอาศัยอยู่ได้แก่ ไต้อวี๋ (岱輿) และยฺเหวียนเจียว (員嬌)^[4]

ในเซวียนเหอเฟิ่งฉื่อเกาหลีทู่จิง (จีน: 宣和奉使高麗圖經) เขียนโดยสฺวี จิง (徐兢) ใน ค.ศ. 1124 ระบุว่า เขาเผิงไหลตั้งอยู่ในเกาะที่ไม่มีผู้อาศัยอยู่ใน ซึ่งพบในชายแดนแขวงชางกั๋ว และสามารถไปถึงที่นั่น "หลังข้ามสายน้ำอ่อนสามหมื่นลีก"^[5]

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

↑ McCullough, Helen. Classical Japanese Prose, p. 570. Stanford Univ. Press, 1990. ISBN 0-8047-1960-8.
↑ Ng, Wai-ming (2019). Imagining China in Tokugawa Japan : Legends, Classics, and Historical Terms. Albany: State University of New York Press. p. 190. ISBN 978-1-4384-7308-6. OCLC 1089524439.
↑ Morio, Matsumoto (2006). A kaleidoscope of China. Yaping Guan, 官亚平. (Di 1 ban ed.). Beijing: Wu zhou chuan bo chu ban she. p. 113. ISBN 7-5085-0997-8. OCLC 228035978.
↑ Fabrizio Pregadio et al, The Encyclopedia of Taoism A-Z, vols 1&2, Routledge, 2008, p. 789.
↑ Xu, Jing (2016). A Chinese traveler in medieval Korea : Xu Jing's illustrated account of the Xuanhe embassy to Koryo. Sem Vermeersch. Honolulu. p. 215. ISBN 978-0-8248-6683-9. OCLC 950971983.

"Horai". Kwaidan: Stories and Studies of Strange Things (digital version @ sacred-texts.com). สืบค้นเมื่อ February 22, 2006.

บทความประเทศจีน ประวัติศาสตร์จีน หรือภาษาจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[McCullough-1] McCullough, Helen. Classical Japanese Prose, p. 570. Stanford Univ. Press, 1990. ISBN 0-8047-1960-8.

[:0-2] Ng, Wai-ming (2019). Imagining China in Tokugawa Japan : Legends, Classics, and Historical Terms. Albany: State University of New York Press. p. 190. ISBN 978-1-4384-7308-6. OCLC 1089524439.

[3] Morio, Matsumoto (2006). A kaleidoscope of China. Yaping Guan, 官亚平. (Di 1 ban ed.). Beijing: Wu zhou chuan bo chu ban she. p. 113. ISBN 7-5085-0997-8. OCLC 228035978.

[4] Fabrizio Pregadio et al, The Encyclopedia of Taoism A-Z, vols 1&2, Routledge, 2008, p. 789.

[5] Xu, Jing (2016). A Chinese traveler in medieval Korea : Xu Jing's illustrated account of the Xuanhe embassy to Koryo. Sem Vermeersch. Honolulu. p. 215. ISBN 978-0-8248-6683-9. OCLC 950971983.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]