เกาะเพรพาริส
  เกาะเพรพาริส เกาะเพรพาริสของประเทศพม่าในอ่าวเบงกอล | |
| ภูมิศาสตร์ | |
|---|---|
| ที่ตั้ง | อ่าวเบงกอล |
| พิกัด | 14°52′30″N 93°37′48″E / 14.875°N 93.63°E |
| แหล่งน้ำใกล้เคียง | ทะเลอันดามัน |
| เกาะทั้งหมด | 3 |
| เกาะหลัก |
|
| พื้นที่ | 8.1 ตารางกิโลเมตร (3.1 ตารางไมล์) |
| ความยาว | 7.7 กม. (4.78 ไมล์) |
| ความกว้าง | 1.8 กม. (1.12 ไมล์) |
| ระดับสูงสุด | 81 ม. (266 ฟุต) |
| การปกครอง | |
| ภาค | ย่างกุ้ง |
| ภูมิภาคย่อย | ย่างกุ้งใต้ |
| ตำบล | เพรพาริส |
| เมืองใหญ่สุด | เพรพาริส (ประชากร 50 คน) |
| ประชากรศาสตร์ | |
| ประชากร | 50 (2014) |
| ความหนาแน่น | 6.2/กม.2 (16.1/ตารางไมล์) |
| กลุ่มชาติพันธุ์ | ชาวพม่า |
| ข้อมูลอื่น ๆ | |
| เขตเวลา | |
| รหัสไอเอสโอ | MM-06 |
| เว็บไซต์ทางการ | www |
เกาะเพรพาริส (อังกฤษ: Preparis Island) เป็นเกาะในภาคย่างกุ้ง ประเทศพม่า เป็นส่วนหนึ่งในหมู่เกาะอันดามัน (ส่วนใหญ่เป็นดินแดนสหภาพของประเทศอินเดีย) ถือเป็นแนวแบ่งเขตระหว่างอ่าวเบงกอลกับทะเลอันดามัน เกาะนี้มีประชากร 50 คน และมีพื้นที่ทั้งหมด 8.1 ตารางกิโลเมตร (3.1 ตารางไมล์)
เกาะนี้อยู่ห่างจากแหลมนะกะริไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 133 กิโลเมตร (83 ไมล์) ซึ่งเป็นจุดที่ใกล้ที่สุดบนแผ่นดินใหญ่ของประเทศพม่า และห่างจากย่างกุ้งไปทางใต้ 340 กิโลเมตร (210 ไมล์) และห่างจากหมู่เกาะโกโกทั้งห้า ที่อยู่ทางใต้ 77 กิโลเมตร (48 ไมล์)
ประวัติศาสตร์[แก้]
ตามที่ผู้มาเยือนในคริสต์ศตวรรษที่ 19 กล่าวว่าเกาะนี้ไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ แต่มีลิงจำนวนมาก เกาะนี้เป็นของกรมทหารราบที่ 78 ของกองทัพสหราชอาณาจักร เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2359 เรือขนส่ง Frances Charlotte ชนโขดหินนอกชายฝั่ง ผู้โดยสารและลูกเรือส่วนใหญ่รอดชีวิตได้เมื่อมีการพบแหล่งน้ำจืดและพักอยู่เพียงช่วงสั้น ๆ[1] เรือสินค้า Prince Blucher มาถึงในวันที่ 10 พฤศจิกายน และระหว่างวันที่ 11 ถึง 14 พฤศจิกายน สามารถช่วยเหลือผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กได้ประมาณ 316 คน สภาพอากาศและความเสียหายของเรือ Prince Blucher ทำให้ไม่สามารถช่วยเหลือได้อีกร้อยคน รัฐบาลเบงกอลจึงส่งเรือลาดตระเวนสองลำมาช่วยเหลือส่วนที่เหลือ[2]
ภูมิศาสตร์[แก้]
เกาะเพรพาริสตั้งอยู่ทางเหนือสุดของหมู่เกาะอันดามัน เกาะนี้มีความยาว 7.7 กิโลเมตร (5 ไมล์) และมีความกว้างสูงสุด 1.8 กิโลเมตร (1.1 ไมล์) ปกคลุมไปด้วยป่าทึบและมีทางลาดที่ไม่ชันจนสูงถึง 81 เมตร (266 ฟุต)[3]
- เกาะวัวและเกาะลูกวัว
กลุ่มเกาะเล็ก 3 เกาะที่มียอดราบ สูง 23 เมตร (75 ฟุต) ห่างออกไปทางเหนือ 3.4 กิโลเมตร (2.1 ไมล์)[4]
- เกาะโขดหินตะวันตก
กลุ่มเกาะเล็ก 3 เกาะ สูง 1 เมตร (3 ฟุต) ห่างออกไปทางตะวันตก 4.2 กิโลเมตร (2.6 ไมล์)[4]
- ยอดเพรพาริส
เป็นหินสูง 12 เมตร (39 ฟุต) ห่างออกไปทางใต้ 3 กิโลเมตร (1.9 ไมล์)[4]
พืชและสัตว์[แก้]
เกาะปกคลุมไปด้วยต้นไม้เตี้ยและพุ่มไม้ มีพรรณไม้ปกคลุมเป็นส่วนใหญ่[5]
การบริหาร[แก้]
เกาะนี้อยู่ภายใต้เขตการปกครองท้องถิ่นของหมู่เกาะโกโก
ประชากร[แก้]
เกาะนี้มีประชากรประมาณ 50 คนที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมและประมงขนาดเล็กมาก เพื่อการบริโภคในท้องถิ่นเป็นหลัก เป็นส่วนหนึ่งของกองทหารที่อาศัยอยู่ในด่านชายแดนอันห่างไกล
การคมนาคม[แก้]
ชายหาดหลายแห่งสามารถรองรับเรือขนส่งสินค้าขนาดเล็กได้ มีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ขนาดเล็กสำหรับตั้งถิ่นฐาน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ The 78th Highlanders or Ross-Shire Buffs
- ↑ Naval Chronicle, vol. 38, pp.54-60.
- ↑ Prostar Sailing Directions 2005 India & Bay of Bengal Enroute By National Geo-spatial-intelligence Agency
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Nautical
- ↑ Crawfurd, John, Journal of an Embassy from the Governor-General of India to the Courts of Siam and Cochin China, 1830
