ข้ามไปเนื้อหา

กองทัพสหราชอาณาจักร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กองทัพในสมเด็จฯ
His Majesty's Armed Forces
ตราราชการกองทัพสหราชอาณาจักร
ธงเหล่าทัพร่วม
ก่อตั้งพ.ศ. 2250
เหล่า
กองบัญชาการลอนดอน
ผู้บังคับบัญชา
จอมทัพสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3
นายกรัฐมนตรีริชี ซูแน็ก
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมเบน วอลเลซ
ประธานคณะเสนาธิการทหารพลเรือเอก เซอร์ โทนี ราดากิน
กำลังพล
อายุเริ่มบรรจุ16 ปี
การเกณฑ์ไม่มีการเกณฑ์ทหาร
ประชากร
วัยบรรจุ
14,607,725 ชาย, อายุ 15-50 (2548),
14,028,738 หญิง, อายุ 15-50 (2548)
ประชากร
ฉกรรจ์
12,046,268 ชาย, อายุ 15-50 (2548),
11,555,893 หญิง, อายุ 15-50 (2548)
ประชากรวัยถึงขั้น
ประจำการทุกปี
324,722 ชาย (2548),
317,062 หญิง (2548)
ยอดประจำการ553,470 (2016) [N 1]
ยอดสำรอง2,281,850 (2016)
รายจ่าย
งบประมาณFY 2013-14: GBP £36.3 billion[1]
FY 2012-13: USD $60.8 billion (ranked 4th)[2]
ร้อยละต่อจีดีพี2.5%[2]
บทความที่เกี่ยวข้อง
ประวัติประวัติศาสตร์ทางทหารของสหราชอาณาจักร
ยศยศทหารในกองทัพสหราชอาณาจักร
เครื่องราชอิสริยาภรณ์สหราชอาณาจักร

กองทัพบริเตน (อังกฤษ: British Armed Forces) มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า กองทัพในสมเด็จฯ (อังกฤษ: His Majesty's Armed Forces) และ บ้างเรียกว่า กองทัพในพระองค์ (อังกฤษ: Armed Forces of the Crown) เป็นกองทัพของสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ กองทัพนี้ประกอบด้วยหน่วยที่แต่งเครื่องแบบอาชีพสามเหล่า ได้แก่ 1. ราชการทางทะเล (Naval Service) (กองทัพเรือและนาวิกโยธิน) 2.กองทัพบก และ 3. กองทัพอากาศ

ประวัติ

[แก้]

ยุคจักรวรรดิ และสงครามโลก

[แก้]
โปสเตอร์ในที่ระลึกยุทธนาวีที่ตราฟัลการ์ ปีค.ศ. 1805

ด้วยพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707 ทำให้กองกำลังติดอาวุธของอังกฤษและสกอตแลนด์รวมเข้ากับกองทัพของราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเจ็ดและโดยเฉพาะอย่างยิ่งตลอดช่วงศตวรรษที่สิบแปดนโยบายการต่างประเทศของอังกฤษต้องการให้มีการขยายตัวของอำนาจของยุโรปที่มีคู่แข่งผ่านทางการทหาร, การทูต และการค้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับหัวหน้าคู่แข่งของตน สเปน, เนเธอร์แลนด์และฝรั่งเศส เรื่องนี้ทำให้สหราชอาณาจักรมีส่วนร่วมในความขัดแย้งที่รุนแรงขึ้นกับดินแดนอาณานิคมและการค้าโลกรวมทั้งสงครามอันยาวนานของอังกฤษ - สเปน และแองโกล - ดัตช์

เช่นเดียวกับ "สงครามโลก" กับฝรั่งเศสเช่น; สงครามเจ็ดปี (1756-1763) สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส (2335-2305) และสงครามนโปเลียน (2346-2358)

สงครามเย็นและสงครามต่อต้านการก่อการร้าย

[แก้]
เครื่องบินทิ้งระเบิดวัลแคนเป็นแกนนำของความสามารถด้านนิวเคลียร์ในอากาศของอังกฤษสำหรับสงครามเย็น

หลังสงครามโลกครั้งที่สองการเสื่อมถอยทางเศรษฐกิจและการเมืองตลอดจนการเปลี่ยนทัศนคติในสังคมและรัฐบาลอังกฤษสะท้อนให้เห็นได้จากกองกำลังติดอาวุธของโลกที่มีบทบาทอย่างมาก และต่อมาโดยความพ่ายแพ้ทางการเมืองในช่วงวิกฤติของสุเอซ (1956) สะท้อนให้เห็นถึงบทบาทใหม่ของอังกฤษในโลกและการขยายตัวของสงครามเย็น (1947-1991) ประเทศกลายเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งของพันธมิตรทางทหารของนาโตในปีพ. ศ. 2492 การทบทวนด้านการป้องกันเช่นในปีพ.ศ. 2500 และ 2509 ได้ประกาศลดอัตราการชุมนุมอย่างเห็นได้ชัด

ตัวเลขที่ออกโดยกระทรวงกลาโหมเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2016 แสดงให้เห็นว่าพนักงานกองกำลังของกองทัพอังกฤษ 7,185 รายสูญเสียชีวิตตั้งแต่ปลายสงครามโลกครั้งที่สอง

โครงสร้าง

[แก้]

บุคลากร

[แก้]

กำลังพลประจำการ

[แก้]

กำลังพลสำรอง

[แก้]

การศึกษา

[แก้]

งบประมาณ

[แก้]

ยุทธภัณฑ์

[แก้]

อาวุธประจำกาย

[แก้]

ปืนเล็กยาว

ปืนเล็กยาวแบบ L85a3 เป็นปืนเล็กยาวจู่โจมแบบบลูพัพสัญชาติอังกฤษที่ผ่านการปรับปรุงโดยบริษัท Heckler & Koch เยอรมัน มีการปรับปรุงเพิ่มในหลายๆส่วนเช่นตัวปืนเป็นสี burnt bronze มีรางติดอุปกรณ์เสริมแบบ keymod และอื่นๆ ตัว L85a3 กำลังจะทยอยประจำการทดแทน L85a2 เดิมภายในปี 2019

อาวุธประจำหน่วย

[แก้]

ความสัมพันธ์ทางทหาร

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]

เชิงอรรถ

[แก้]

บรรณานุกรม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "N" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="N"/> ที่สอดคล้องกัน