อุโบสถกัลยานี
| อุโบสถกัลยานี | |
|---|---|
ကလျာဏီသိမ် | |
 อุโบสถกัลยานี ค.ศ. 1907 | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | พุทธ |
| นิกาย | เถรวาท |
| ปีที่อุทิศ | 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 1476 |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | พะโค ภาคพะโค พม่า |
  ที่ตั้งในประเทศพม่า | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 17°19′59″N 96°27′52″E / 17.333145°N 96.464378°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| ผู้ก่อตั้ง | พระเจ้าธรรมเจดีย์ |
| เสร็จสมบูรณ์ | 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1476 |
อุโบสถกัลยานี (พม่า: ကလျာဏီသိမ်, บาลี: Kalyāṇī Sīmā) เป็นอุโบสถอุปสมบทที่ตั้งอยู่ในเมืองพะโค ประเทศพม่า เป็นสถานที่แสวงบุญสำคัญ[1] และเป็นที่ตั้งจารึกกัลยานี ซึ่งเป็นจารึกหินทราย 10 หลัก จารึกเป็นภาษาบาลีและภาษามอญ เมื่อ ค.ศ. 1480[2][3] จารึกเป็นบันทึกสำคัญของประวัติศาสตร์ศาสนาพุทธนิกายเถรวาทในยุคนั้น[3]
ประวัติ[แก้]
อุโบสถนี้สร้างขึ้นครั้งแรกโดย พระเจ้าธรรมเจดีย์ แห่ง อาณาจักรหงสาวดี ในปี ค.ศ. 1476 เพื่ออุปสมบทพระภิกษุในอาณาจักรขึ้นใหม่ จากการปฏิรูปพระสงฆ์ภายในอาณาจักร ซึ่งผ่านการแตกแยกภายในหลายครั้ง[4] ด้วยเหตุนี้ในปี ค.ศ. 1476 พระเจ้าธรรมเจดีย์ จึงได้ส่งพระภิกษุอาวุโส 22 รูปและลูกศิษย์ไปยังศรีลังกาเพื่ออุปสมบทใหม่ ณ กัลยานีราชมหาวิหาร[4] หลังจากที่คณะสงฆ์กลับมาแล้ว พระเจ้าธรรมเจดีย์จึงได้สร้างพระอุโบสถกัลยานีซึ่งได้ชื่อมาจากแม่น้ำกัลยานีในประเทศศรีลังกา[5][4] การสร้างอุโบสถกัลยานีแห่งแรก ก่อให้เกิดการสร้างอุโบสถกัลยานีที่มีชื่อคล้ายกัน อุโบสถใหญ่ 9 หลังและเล็ก 107 หลัง ทั่วทั้งอาณาจักรหงสาวดี[5]
อุโบสถถูกทำลายลงหลายครั้ง นักสำรวจชาวโปรตุเกสได้เผาสิ่งปลูกสร้างแห่งนี้ในปี ค.ศ. 1599 พระเจ้าอลองพญาได้ทำลายอุโบสถระหว่างการรุกรานหงสาวดีเมื่อปี ค.ศ. 1757[4][6] อุโบสถยังถูกทำลายด้วยไฟและแผ่นดินไหว รวมถึงแผ่นดินไหวในปี ค.ศ. 1930 ที่ทำให้โครงสร้างพังทลายลง[6] อุโบสถที่ยังหลงเหลืออยู่ได้รับการบูรณะใหม่เมื่อ ค.ศ. 1954[4]
อ้างอิง[แก้]
- เชิงอรรถ
- ↑ Carbine, Jason A. (2011). Sons of the Buddha: Continuities and Ruptures in a Burmese Monastic Tradition (ภาษาอังกฤษ). Walter de Gruyter. ISBN 9783110254105.
- ↑ Ring, Trudy; Watson, Noelle; Schellinger, Paul (2012). Asia and Oceania: International Dictionary of Historic Places (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 9781136639791.
- ↑ 3.0 3.1 South, Mr Ashley (2013). Mon Nationalism and Civil War in Burma: The Golden Sheldrake (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 9781136129544.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 De Thabrew, W. Vivian (2014). Buddhist Monuments And Temples Of Myanmar And Thailand (ภาษาอังกฤษ). AuthorHouse. ISBN 9781491896228.
- ↑ 5.0 5.1 Chaturawong, Chotima; Weerakoon, Tawan; Yasi, Pongpon (2018-06-25). "Ayutthaya and Burma". NAJUA: Architecture, Design and Built Environment (ภาษาอังกฤษ). 33: A27–A54. ISSN 2697-4665.
- ↑ 6.0 6.1 Wright, Colin (26 March 2009). "Kalyani Sima, [Pegu]". British Library. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-28. สืบค้นเมื่อ 2016-11-28.
- บรรณานุกรม
- Sein Ko Taw (1892). The Kalyani Inscriptions Erected by King Dhammaceti at Pegu in 1476 A.D. Text and Translation (PDF). Rangoon: The Superintendent, Government Printing, Burma.