อุรุมชี
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
อุรุมชี[2] (มองโกล: ᠥᠷᠥᠮᠴᠢ Өрөмч "ทุ่งหญ้าที่สวยงาม"; อุยกูร์: ئۈرۈمچى) หรือตามสำเนียงจีนกลางว่า อูหลู่มู่ฉี (จีนตัวย่อ: 乌鲁木齐; จีนตัวเต็ม: 烏魯木齊; พินอิน: Wūlǔmùqí) เป็นเมืองเอกของเขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ ประเทศจีน[3] ตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นศูนย์กลางเส้นทางสำคัญของทางสายไหมในยุคราชวงศ์ถัง ได้พัฒนาความเป็นศูนย์กลางทางด้านผู้นำทางวัฒนธรรมและทางการค้ายุคราชวงศ์ชิง ในคริสต์ศตวรรษที่ 19
ในปี ค.ศ. 2015 มีประชากรราว 3.5 ล้านคน อุรุมชี เป็นนครที่ใหญ่ที่สุดทางทิศตะวันตกของประเทศ ทั้งเป็นเมืองที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดของแถบเอเชียกลางอีกด้วย ตามบันทึกของกินเนสบุ๊คอ๊อฟเร็คคอร์ด อุรุมชี เป็นเมืองใหญ่ที่ห่างไกลจากทะเลมากที่สุดในโลก มีการพัฒนาด้านเศรษฐกิจมาอย่างต่อเนื่องนับแต่ปี 1990 ในปัจจุบัน เป็นเมืองศูนย์กลางด้านคมนาคมภายในประเทศ ทั้งเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมและการพาณิชย์
ประวัติ[แก้]
ยุคต้น[แก้]
ชนเผ่าจู่ชิ เป็นชนเผ่าโบราณ ที่ได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นกลุ่มชนแรกในดินแดนแถบนี้ เป็นชนเผ่าเร่ร่อนด้านสันเขาทางเหนือของแนวเทือกเขาเทียนซาน ทั้งตั้งอยู่ใกล้เส้นทางสายไหมทางด้านทิศเหนือ พื้นที่ปัจจุบันถือเป็นเมืองเกิดใหม่ เดิมมิได้เรียกว่า "อุรุมชี" จนกระทั่งยุคสมัยของ "ดซุงการ์ คาร์เน็ท" ถิ่นฐานดั้งเดิมเรียกว่า ลุนไท ที่ตั้งอยู่ใกล้ราว 10 กิโลเมตรจากชานเมืองด้านใต้ของเมืองปัจจุบัน ลุนไทได้ถูกตั้งขึ้นสมัยราชวงศ์ถัง ระหว่างปีที่ 22 ของจักรพรรดิไท่ซง ราว ค.ศ.648
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Urumqi party chief, Xinjiang police chief sacked". Xinhua. 5 September 2009. สืบค้นเมื่อ 5 September 2009.
- ↑ "ประกาศราชบัณฑิตยสถาน เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง (พ.ศ. 2544)" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 118 (ตอนพิเศษ 117ง): 2. 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2544.
- ↑ "Illuminating China's Provinces, Municipalities and Autonomous Regions". PRC Central Government Official Website. สืบค้นเมื่อ 2014-05-17.
บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล 
