อาร์เอ็มเอส ควีนเอลิซาเบธ
| |
| ประวัติ | |
|---|---|
 สหราชอาณาจักร | |
| ชื่อ |
|
| ตั้งชื่อตาม | สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี |
| เจ้าของ |
|
| ท่าเรือจดทะเบียน |
|
| เส้นทางเดินเรือ | ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก |
| Ordered | 6 ตุลาคม พ.ศ. 2479 |
| อู่เรือ | จอห์น บราวน์ แอนด์ คอมพานี ไคลด์แบงก์, สกอตแลนด์ |
| Yard number | Hull 552 |
| Way number | 4 |
| ปล่อยเรือ | 4 ธันวาคม พ.ศ. 2479[1] |
| เดินเรือแรก | 27 กันยายน พ.ศ. 2481 |
| Christened | 27 กันยายน พ.ศ. 2481 |
| สร้างเสร็จ | 2 มีนาคม พ.ศ. 2483 |
| Maiden voyage | 16 ตุลาคม พ.ศ. 2489[2][3] |
| บริการ | พ.ศ. 2489–2515 |
| รหัสระบุ | หมายเลข IMO: 5287902 สัญญาณเรียกขาน: GBSS |
| ความเป็นไป | ถูกไฟไหม้และพลิกคว่ำ ซากเรือถูกรื้อถอนบางส่วนระหว่างปี พ.ศ. 2517-2518 ส่วนที่เหลือถูกฝังดิน |
| หมายเหตุ | ปลดระวาง |
| ลักษณะเฉพาะ | |
| ประเภท: | เรือเดินสมุทร |
| ขนาด (ตัน): | 83,673 ตัน |
| ขนาด (ระวางขับน้ำ): | 84331+ ตัน |
| ความยาว: | 314.2 เมตร (1,031 ฟุต) |
| ความกว้าง: | 36 เมตร (118 ฟุต) |
| ความสูง: | 71 เมตร (233 ฟุต) |
| กินน้ำลึก: | 11.8 เมตร (38 ฟุต 9 นิ้ว) |
| ดาดฟ้า: | 13 ชั้น |
| ระบบพลังงาน: | หม้อไอน้ำ Yarrow 12 ชุด |
| ระบบขับเคลื่อน: |
|
| ความเร็ว: |
|
| ความจุ: | ผู้โดยสาร 2,283 คน |
| ลูกเรือ: | 1,000 คนขึ้นไป |
อาร์เอ็มเอส ควีนเอลิซาเบธ (อังกฤษ: RMS Queen Elizabeth) ชื่อเต็ม เรือไปรษณีย์หลวงสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ เป็นเรือเดินสมุทรของสายการเดินเรือคูนาร์ด ไลน์ ร่วมกับอาร์เอ็มเอส ควีนแมรี ให้บริการเรือเดินสมุทรหรูหรารายสัปดาห์ระหว่างเซาแธมป์ตัน ในสหราชอาณาจักร แชร์บูร์ก ในฝรั่งเศส และนครนิวยอร์ก ในสหรัฐอเมริกา
ในระหว่างกำลังก่อสร้างในช่วงกลางทศวรรษที่ 1930 โดยอู่ต่อเรือจอห์น บราวน์ แอนด์ คอมพานี ที่เมืองไคลด์แบงก์ ประเทศสกอตแลนด์ รหัสของโครงการดังกล่าวรู้จักกันในชื่อ "Hull 552" เปิดตัวเมื่อวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2481 ได้รับการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี ด้วยการออกแบบที่ปรับปรุงตามเรืออาร์เอ็มเอส ควีนแมรี เรือควีนเอลิซาเบธจึงมีขนาดที่ใหญ่กว่าเล็กน้อย จึงเป็นเรือบรรทุกผู้โดยสารที่ใหญ่ที่สุดที่เคยสร้างในเวลานั้น นอกจากนี้ ยังมีเป็นเรือตรึงหมุดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมาเมื่อพิจารณาจากน้ำหนักบรรทุกรวม
เรือควีนเอลิซาเบธเข้าประจำการครั้งแรกในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2483 ในฐานะเรือลำเลียงพล ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2489 ก็ได้เข้าประจำการในฐานะเรือเดินสมุทร
ด้วยความนิยมที่ลดลงการเดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกด้วยเรือ เรือทั้งสองลำจึงถูกแทนที่ด้วย เรืออาร์เอ็มเอส ควีนเอลิซาเบธ 2 (RMS Queen Elizabeth II) ที่มีขนาดที่เล็กกว่าและประหยัดกว่า ซึ่งเดินทางเที่ยวปฐมฤกษ์ในปี พ.ศ. 2512
เรือควีนอลิซาเบธ ถูกปลดประจำการและเดินทางไปยังนครนิวยอร์กเป็นเที่ยวปัจฉิมฤกษ์เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2511 แล้วถูกย้ายไปที่พอร์ตเอเวอร์เกลดส์ รัฐฟลอริดา และเปลี่ยนเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ซึ่งเปิดในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512 แต่ธุรกิจไม่ประสบความสำเร็จและได้ปิดตัวลงในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2513 ในที่สุด เรือควีนอลิซาเบธก็ถูกขายให้กับ ตง จ้าวหรง นักธุรกิจชาวฮ่องกง ผู้ซึ่งตั้งใจจะเปลี่ยนให้เป็นเรือสำราญของมหาวิทยาลัยลอยน้ำชื่อ มหาวิทยาลัยซีไวส์ (Seawise University) ในปี พ.ศ. 2515 ขณะที่กำลังซ่อมแซมเรือที่ท่าเรือฮ่องกง ได้เกิดไฟไหม้ขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ และเรือก็อัปปางลงด้วยน้ำที่ใช้ดับไฟ ในปีต่อมาซากเรือถูกมองว่าเป็นอุปสรรคต่อการขนส่งในพื้นที่ และในปี 2517 และ 2518 ซากเรือบางส่วนก็ถูกทิ้งไว้ในพื้นที่
การออกแบบและการสร้าง[แก้]
![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
สงครามโลกครั้งที่ 2[แก้]
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2[แก้]
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ปีสุดท้าย[แก้]
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ในนิยาย[แก้]
ในปี พ.ศ. 2502 เรือควีนอลิซาเบธได้ปรากฏตัวในภาพยนตร์ตลกเสียดสีของอังกฤษเรื่อง The Mouse That Roared นำแสดงโดย ปีเตอร์ เซลเลอร์ส และ ฌอง ซีเบิร์ก ขณะที่คณะผู้รุกรานจาก "แกรนด์ เฟนวิค" ซึ่งเป็นชาติย่อยของยุโรปในจินตนาการ ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเพื่อทำสงครามกับสหรัฐฯ พวกเขาพบและได้ผ่านเรือควีนเอลิซาเบธที่ใหญ่กว่ามาก และได้รู้ว่าท่าเรือนิวยอร์กถูกปิดเนื่องจากการฝึกซ้อมการโจมตีทางอากาศ[5]
ซากเรือควีนอลิซาเบธปรากฏในภาพยนตร์เจมส์ บอนด์เรื่อง 007 เพชฌฆาตปืนทอง ในปี พ.ศ. 2517 โดยเป็นสำนักงานใหญ่ลับของ MI6[6][7]
ซากเรือนี้ยังปรากฏในฉากย้อนอดีตในตอนของ มังกรอเมริกัน: เจค ลอง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Pride of the North Atlantic, A Maritime Trilogy, David F. Hutchings. Waterfront 2003
- ↑ John Shephard, The Cunard – White Star liner Queen Elizabeth
- ↑ RMS Queen Elizabeth – Maiden Voyage after War – Cunard – Original footage, British Movietone News via youtube
- ↑ "RMS Queen Elizabeth". www.relevantsearchscotland.co.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-09-21. สืบค้นเมื่อ 2023-05-08.
- ↑ "The Mouse That Roared (1959) Trivia". IMDB. IMDB.com. สืบค้นเมื่อ 28 June 2019.
- ↑ "RMS Queen Elizabeth". สืบค้นเมื่อ 5 March 2015.
- ↑ Hann, Michael (3 October 2012). "My favourite Bond film: The Man with the Golden Gun". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 5 March 2015.
อ่านเพิ่มเติม[แก้]
- Butler, D.A. (2002). Warrior Queens: The Queen Mary and Queen Elizabeth in World War II (1st ed.). Mechanicsburg: Stackpole Books.
- Galbraith, R. (1988). Destiny's Daughter: The Tragedy of RMS Queen Elizabeth. Vermont: Trafalgar Square.
- Maddocks, Melvin (1978). The Great Liners. Alexandria, VA: Time-Life Books. ISBN 0809426641.
- Varisco, R. (2013). RMS Queen Elizabeth: Cunard's Big Beautiful Ship of Life. Gold Coast: Blurb Books.
- Harvey, Clive, 2008, R.M.S. Queen Elizabeth The Ultimate Ship, Carmania Press, London, ISBN 978-0-95436668-1