ออสเตรเลียเอเชียแอร์ไลน์
| |||||||
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2533 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เริ่มดำเนินงาน | พ.ศ. 2533 | ||||||
| เลิกดำเนินงาน | พ.ศ. 2539 | ||||||
| ท่าหลัก | |||||||
| สะสมไมล์ | ควอนตัสฟรีเควนต์ฟลายเออร์ | ||||||
| ขนาดฝูงบิน | 3 | ||||||
| จุดหมาย | 1 | ||||||
| บริษัทแม่ | ควอนตัส | ||||||
| สำนักงานใหญ่ | โบตานีเบย์ ซิดนีย์ รัฐนิวเซาท์เวลส์ ประเทศออสเตรเลีย | ||||||
| บุคลากรหลัก | เจมส์ สตรอง (CEO) | ||||||
| เว็บไซต์ | www | ||||||
ออสเตรเลียเอเชียแอร์ไลน์ (อังกฤษ: Australia Asia Airlines; จีน: 澳亞航空公司; พินอิน: Àoyà Hángkōng Gōngsī) เป็นสายการบินและบริษัทลูกของควอนตัสที่ดำเนินการเส้นทางระหว่างออสเตรเลียและไต้หวัน[1] เนื่องจากปัญหาทางการเมืองเกี่ยวกับสถานะของจีนและไต้หวัน โดยสายการบินประจำชาติที่เดินทางไปยังสาธารณรัฐประชาชนจีนจะไม่ได้รับอนุญาตให้เดินทางไปไต้หวัน[2]
ฝูงบินของออสเตรเลียเอเชียแอร์ไลน์ประกอบด้วยเครื่องบินโบอิง 747 เอสพี 2 ลำ[3] และโบอิง 767 1 ลำ[4] ซึ่งโอนมาจากฝูงบินของควอนตัสและทาสีใหม่ โดยไม่มีธงชาติออสเตรเลีย และรูปจิงโจ้ที่หางเปลี่ยนเป็นแถบริบบิ้นแทน รหัสเดิมของออสเตรเลียเอเชียแอร์ไลน์คือ IM ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็น QF ใน พ.ศ. 2537
ออสเตรเลียเอเชียแอร์ไลน์ปิดตัวลงใน พ.ศ. 2539 หลังจากควอนตัสแปรรูปเป็นเอกชนโดยสมบูรณ์ ทำให้สามารถดำเนินการบินไปยังไต้หวันได้เอง เครื่องบิน 3 ลำของออสเตรเลียเอเชียแอร์ไลน์จึงกลับไปประจำฝูงบินของควอนตัสตามเดิม[5]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Expanding Overseas...and at Home". Qantas. 25 May 2004. สืบค้นเมื่อ 7 January 2013.
- ↑ Robert Storey (1998), Taiwan, Lonely Planet, p. 166, ISBN 978-0-86442-634-5
- ↑ "Australia Asia Airlines Fleet | Airfleets aviation". Airfleets.net. สืบค้นเมื่อ 7 January 2013.
- ↑ "VH-OGA Boeing 767". Aussieairliners.org. สืบค้นเมื่อ 7 January 2013.
- ↑ "Australia Asia Airlines Fleet Details and History – Planespotters.net Just Aviation". Planespotters.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-13. สืบค้นเมื่อ 7 January 2013.