หม่อมเจ้าไขแสงรพี รพีพัฒน์
| หม่อมเจ้าไขแสงรพี รพีพัฒน์ | |
|---|---|
| หม่อมเจ้า ชั้น 5 | |
 | |
| ชายาและหม่อม | เริงจิตร์แจรง อาภากร (หย่า) หม่อมหลวงสุมิตรา รพีพัฒน์(หย่า) |
| พระบุตร | หม่อมราชวงศ์เติมแสงไข กรรณสูต หม่อมราชวงศ์ศักดิ์รพี รพีพัฒน์ |
| ราชวงศ์ | จักรี |
| พระบิดา | พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ |
| พระมารดา | หม่อมอ่อน รพีพัฒน์ ณ อยุธยา |
| ประสูติ | 29 ตุลาคม พ.ศ. 2442 |
| สิ้นชีพตักษัย | 19 ตุลาคม พ.ศ. 2521 (78 ปี) |
นาวาเอก หม่อมเจ้าไขแสงระพี รพีพัฒน์ | |
|---|---|
| รับใช้ | ราชนาวีไทย |
| ชั้นยศ | .svg){kind=small} นาวาเอก |
นาวาเอก[1] หม่อมเจ้าไขแสงรพี รพีพัฒน์ (29 ตุลาคม พ.ศ. 2442 - 19 ตุลาคม พ.ศ. 2521) เป็นพระโอรสในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ ประสูติแต่หม่อมอ่อน รพีพัฒน์ ณ อยุธยา เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2442 มีโสทรอนุชาและโสทรภคินี 10 องค์ และมีขนิษฐาต่างพระมารดา 2 องค์
หม่อมเจ้าไขแสงรพี โปรดทรงม้า เล่นเทนนิส และออกสังคม หม่อมเจ้าไขแสงรพีเสกสมรสครั้งแรกกับเริงจิตร์แจรง อาภากร (พระธิดาในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์) มีธิดาคนเดียว คือ
- หม่อมราชวงศ์เติมแสงไข สมรสกับปรีดา กรรณสูต มีบุตร-ธิดา 4 คน
ต่อมาทรงหย่าขาด และสมรสใหม่กับหม่อมหลวงสุมิตรา (ราชสกุลเดิม สุทัศน์; บุตรีของหม่อมราชวงศ์สิทธิ์ สุทัศน์) ภายหลังทรงหย่ากัน มีโอรสคนเดียว คือ
- หม่อมราชวงศ์ศักดิ์รพี สมรสกับสุนทรี (สกุลเดิม ศิริจิตต์) มีบุตรคนเดียว คือ
- หม่อมหลวงสุพัฒรี รพีพัฒน์[2]
นาวาเอก หม่อมเจ้าไขแสงรพี รพีพัฒน์ สิ้นชีพิตักษัยเมื่อวันที 19 ตุลาคม พ.ศ. 2521 สิริชันษา 78 ปี
พระยศ[แก้]
- พ.ศ. 2466 - นาวาตรี[3]
- พ.ศ. 2498 - นาวาเอก[4]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
- พ.ศ. 2464 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 3 ตติยจุลจอมเกล้า (ต.จ.) (ฝ่ายหน้า)[5] - พ.ศ. 2485 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 3 ตริตาภรณ์ช้างเผือก (ต.ช.)[6] - พ.ศ. 2484 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 3 ตริตาภรณ์มงกุฎไทย (ต.ม.)[7] - พ.ศ. 2472 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 4 จัตุรถาภรณ์ช้างเผือก (จ.ช.)[8] - พ.ศ. 2466 –
เหรียญราชรุจิทอง รัชกาลที่ 6 (ร.จ.ท.6)[9] - พ.ศ. 2451 –
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 5 ชั้นที่ 3 (จ.ป.ร.3)[10] - พ.ศ. 2469 –
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 7 ชั้นที่ 4 (ป.ป.ร.4)[11]
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.png){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานยศทหาร ราชกิจจานุเบกษาฉบับพิเศษ หน้า 4 เล่ม 72 ตอนที่ 10 วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2498
- ↑ กิติวัฒนา (ไชยันต์) ปกมนตรี, หม่อมราชวงศ์. สายพระโลหิตในพระพุทธเจ้าหลวง. กรุงเทพฯ : ดีเอ็มดี, พ.ศ. 2551. 290 หน้า. ISBN 978-974-312-022-0
- ↑ พระราชทานยศ
- ↑ ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานยศทหาร
- ↑ ตติยจุลจอมเกล้าสืบสกุล สืบราชตระกูลพระเจ้าพี่ยาเธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ ป.จ.ว. http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2464/D/2471.PDF
- ↑ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ตอนที่ 61 เล่ม 59 หน้า 2288 ราชกิจจานุเบกษา 18 กันยายน 2485
- ↑ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เล่ม 58 ตอนที่ 3165 ราชกิจจานุเบกษา วันที่ 18 กันยายน 2484
- ↑ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์และเหรียญ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 46 หน้า 2926
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 40 หน้า 274 6 พฤษภาคม 2466 เรื่อง พระราชทานเหรียญราชรุจิhttp://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2466/D/274.PDF
- ↑ พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์รัชกาลปัตยุบันฝ่ายหน้า ราชกิจจานุเบกษาเล่ม 25 หน้า 1013 วันที่ 29 พฤศจิกายน 127
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ฝ่ายหน้า เล่ม 43 หน้า 3124 วันที่ 26 พฤศจิกายน 2469
 |
บทความเกี่ยวกับชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |