วัดกลางทุ่ง (จังหวัดแม่ฮ่องสอน)
| วัดกลางทุ่ง | |
|---|---|
 | |
| ที่ตั้ง | ตำบลจองคำ อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน จังหวัดแม่ฮ่องสอน |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดกลางทุ่ง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลจองคำ อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ประวัติ[แก้]
วัดกลางทุ่งสร้างเมื่อ พ.ศ. 2448 สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติระบุว่าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2333[1]
แรกเริ่มมีการสร้างเจดีย์ขึ้น ผู้สร้าง คือ จองอูพะก่าแวง กวีวัฒน์ บริเวณที่สร้างเป็นสวนกล้วย ก่อนสร้างอูพะก่าแวง กวีวัฒน์ ได้ฝันถึงภรรยาที่เสียชีวิต (นางจิ่ง) ฝันว่านางต้องการให้สร้างเจดีย์บริเวณสวนกล้วยแห่งนี้ อูพะก่าแวง กวีวัฒน์ จึงนิมนต์พระที่วัดนาบอน (ปัจจุบันไม่มีแล้ว) มาจำพรรษา
เมื่อสร้างกูฎีแล้วตั้งชื่อว่า จองปุ๊กป่าโหย่ง หรือวัดบุพพารามซึ่งสอดคล้องกับความเชื่อเรื่องจองแปดหลังในพระพุทธศาสนา ต่อมามีการขยายวัดให้ใหญ่ขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2458 นายอูป่อและนางส่วย วิมาละ มีศรัทธาได้สร้างพระพุทธรูป (เจ้าพาราเหม่ป้อก) ปัจจุบันเป็นพระประธานของศาลาการเปรียญ หลังมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองยกแม่ฮ่องสอนขึ้นเป็นจังหวัด "จองปุ๊กป่าโหย่ง" ได้เปลี่ยนชื่อวัดเป็น "วัดกลางทุ่ง" เนื่องจากวัดตั้งอยู่กลางทุ่งนา วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2516 เขตวิสุงคามสีมา กว้าง 40 เมตร ยาว 80 เมตร[2]
ปูชนียวัตถุ[แก้]
พระพุทธรูปประธาน เจ้าพาราเหม่ป้อก เป็นพระพุทธรูปศิลปะมัณฑะเลย์ ปางมารวิชัย ในพระหัตถ์ซ้ายถือลูกสมอ ขนาดหน้าตักกว้าง 70 นิ้ว องค์พระส่วนที่เป็นพระวรกายทาสีขาว จีวรนิ้วลงรักปิดทอง ชายจีวรประดับกระจก พระเศียรทางด้วยรักสีดำ เบื้องซ้ายและขวามีพระพุทธรูปลักษณ์เดียวกันขนาดหน้าตัก 30 นิ้ว เบื้องหน้าองค์พระมีรูปปั้นพระอัครสาวก[3]
รายนามเจ้าอาวาส[แก้]
- พระครูวิริยมงคล พ.ศ. 2456–2482
- พระต่าย พ.ศ. 2482–2484
- พระยุ้น พ.ศ. 2484–2485
- พระครูสุมนวรคุณ พ.ศ. 2486–2538
- พระสมุห์ทองสุข สทธาธิโก พ.ศ. 2538–2542
- พระใบฎีกาสมพงษ์ ปภากโร พ.ศ. 2542–2550
- พระอธิการเสรี ธีรปญโญ พ.ศ. 2550–
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "วัดกลางทุ่ง". พระสังฆาธิการ.
- ↑ "วัดกลางทุ่ง". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.
- ↑ ธรรศ ศรีรัตนบัลล์. "พระพุทธรูปและตาแหน่งทางศาสนาในสังคมไทใหญ่" (PDF).