ข้ามไปเนื้อหา

ลินดา ฮันต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลินดา ฮันต์
ฮันต์เมื่อปี 2015
เกิดลิเดีย ซูซานนา ฮันต์
(1945-04-02) 2 เมษายน ค.ศ. 1945 (79 ปี)[1]
มอร์ริสทาวน์ รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐ[1]
การศึกษาสถาบันศิลปะแห่งชิคาโก (ศ.บ.)
อาชีพนักแสดง
ปีปฏิบัติงาน1972–ปัจจุบัน
คู่สมรสคาเรน ไคลน์ (สมรส 2008)

ลิเดีย ซูซานนา "ลินดา" ฮันต์ (อังกฤษ: Lydia Susanna "Linda" Hunt; เกิด 2 เมษายน ค.ศ. 1945) เป็นนักแสดงชาวอเมริกัน เริ่มแสดงภาพยนตร์ครั้งแรกในเรื่อง ป็อปอาย (1980) จากนั้นรับบทเป็นผู้ชายชื่อ บิลลี กวาน ในภาพยนตร์เรื่อง ปีทมิฬแผ่นดินเพลิง (1982) ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมและกลายเป็นบุคคลแรกที่ได้รับรางวัลออสการ์จากการแสดงเป็นตัวละครเพศตรงข้าม[2] ฮันต์ยังปรากฏอยู่ในภาพยนตร์มากมาย รวมถึง ดูน สงครามล้างเผ่าพันธุ์จักรวาล (1984), สี่ยอดสิงห์แดนทมิฬ (1985), ตำรวจเหล็ก ปราบเด็กแสบ (1990), โพคาฮอนทัส (1995), โพคาฮอนทัส 2 : ตำนานใหม่แห่งความรัก (1998) และ ชีวิต นิยาย กับยอดชายโลกมหัศจรรย์ (2006)

นอกจากภาพยนตร์ ฮันต์ยังประสบความสำเร็จทางโทรทัศน์และพากย์เสียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นผู้บรรยายสำหรับชุดวิดีโอเกมตำนานกรีซโบราณอย่าง ก็อดออฟวอร์ ตั้งแต่ปี 1997 ถึง 2002 เธอรับบทเป็นผู้พิพากษา โซอี ฮิลเลอร์ ในละครชุดเรื่อง เดอะแพรกทิส และผู้บัญชาการแชนนอลต์ ในละครวิทยาศาสตร์เรื่อง สเปซเรนเจอส์ ตั้งแต่ปี 2009 เธอรับบทเป็นเฮนเรียตตา "เฮตตี" แลงจ์ ในละครชุดของซีบีเอสเรื่อง เอ็นซีไอเอส:ลอสแอนเจลิส บทบาทนี้ทำให้เธอได้รับรางวัลทีนชอยซ์อะวอดส์สองรางวัล

ชีวิตช่วงแรก

[แก้]

ฮันต์เกิดเมื่อวันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1945 ในมอร์ริสทาวน์ รัฐนิวเจอร์ซีย์[1] พ่อของเธอชื่อ เรย์มอนด์ เดวี ฮันต์ (1902–1985) เป็นรองประธานของฮาร์เปอร์ฟิวเอลออย แม่ของเธอ เอลซี ดอยอิง ฮันต์ (1903–1994) เป็นครูสอนเปียโนที่โรงเรียนการดนตรีเวสต์พอร์ตและแสดงร่วมกับคณะนักร้องประสานเสียงของชุมนุมศาสนจักรเซากาทัก ในเวสต์พอร์ต รัฐคอนเนทิคัต ฮันต์มีพี่สาวหนึ่งคนชื่อ มาร์เชอ (เกิดปี 1940)[3] เธอเข้าเรียนที่สถาบันศิลปะอินเตอร์โลเชน[4] และสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนการละครแห่งกูดแมนที่สถาบันศิลปะแห่งชิคาโก (ปัจจุบันคือ มหาวิทยาลัยเดอโปล)[5][6][7]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

ฮันต์เริ่มคบหากับคาเรน ไคลน์ นักจิตบำบัด ตั้งแต่ปี 1978[8] ทั้งคู่สมรสกันในปี 2008[9][10]

ครั้นเมื่อเข้าสู่วัยรุ่น ฮันต์ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นภาวะขาดฮอร์โมนการเจริญเติบโต ทำให้เธอมีส่วนสูงเพียง 4 ฟุต 9 นิ้ว (145 เซนติเมตร)[11]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 Bauer, Pat (29 March 2022). "Linda Hunt". Encyclopedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 21 February 2023.
  2. "Linda Hunt hurt in Hollywood crash; 'NCIS' star won Oscar". July 3, 2018.
  3. "Family for Linda Hunt". Turner Classic Movies. สืบค้นเมื่อ December 18, 2017.
  4. Hanson, Byron. "From the Archives with Byron Hanson: February 2010". Interlochen Center for the Arts. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2019. สืบค้นเมื่อ July 3, 2011.
  5. Lacob, Jace (September 26, 2011). "The Cult of Linda Hunt". The Daily Beast. สืบค้นเมื่อ November 3, 2011.
  6. "The Theatre School: History". DePaul University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 19, 2011. สืบค้นเมื่อ July 3, 2011.
  7. "Head-Hunting | News | The Harvard Crimson". www.thecrimson.com.
  8. "Linda Hunt Biography, Celebrity Facts and Awards". TV Guide. สืบค้นเมื่อ July 22, 2018.
  9. Ocamb, Karen (August 10, 2008). "WeHo Marriages Go On". The BILERICO Project. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-14. สืบค้นเมื่อ October 13, 2011.
  10. Keveney, Bill (15 November 2010). "Linda Hunt: A 4-foot-9 force of nature on 'NCIS: LA'". USA Today. สืบค้นเมื่อ 17 June 2013.
  11. Buchalter, Gail. "There are Always Answers" Parade Magazine, 1991.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]