ลิงซ์แอร์
| |||||||
ก่อตั้ง | ค.ศ. 2006 (18 ปี) (ในชื่อ นิวแอร์แอนด์ทัวร์) 20 ตุลาคม ค.ศ. 2008 (15 ปี) (ในชื่อ เอ็นเนอร์เจ็ต) 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 2021 (2 ปี) (ในชื่อ ลิงซ์แอร์) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 7 เมษายน ค.ศ. 2022 (2 ปี) (ในชื่อ ลิงซ์แอร์) | ||||||
เลิกดำเนินงาน | 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 (0 ปี) | ||||||
AOC # | 15852[2] | ||||||
ท่าหลัก | แคลกะรี | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 9[3] | ||||||
จุดหมาย | 17 | ||||||
สำนักงานใหญ่ | แคลกะรี, ประเทศแคนาดา | ||||||
บุคลากรหลัก | เมอร์เรน แมคอาเธอร์ (ประธานและซีอีโอ) | ||||||
เว็บไซต์ | flylynx |
ลิงซ์แอร์ (อังกฤษ: Lynx Air) เป็นอดีตสายการบินต้นทุนต่ำพิเศษสัญชาติแคนาดา สายการบินเคยดำเนินงานในชื่อเอ็นเนอร์เจ็ต แล้วจึงเปลี่ยนชื่อเป็นลิงซ์แอร์ในวันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 2021[4]
ประวัติ[แก้]
เอ็นเนอร์เจ็ต[แก้]
เอ็นเนอร์เจ็ตก่อตั้งขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 2006 โดยกลุ่มผู้ประกอบการกลุ่มเล็กๆ เดิมเป็นที่รู้จักในชื่อ นิวแอร์แอนด์ทัวร์ จนถึงวันที่ 20 ตุลาคม ค.ศ. 2008 เมื่อนิวแอร์แอนด์ทัวร์เปิดเผยชื่อและโลโก้ใหม่ของบริษัทในชื่อเอ็นเนอร์เจ็ต[5] เอ็นเนอร์เจ็ตก่อตั้งขึ้นโดยบุคคลเก้าคน รวมถึง ทิม มอร์แกน อดีตรองประธานอาวุโสของเวสต์เจ็ต[6] เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน ค.ศ. 2008 เอ็นเนอร์เจ็ตได้รับใบรับรองผู้ดำเนินการเดินอากาศ (AOC) และใบอนุญาตผู้ดำเนินการเดินอากาศที่ออกโดยหน่วยงานขนส่งของแคนาดา[7] ในปลายปี ค.ศ. 2021 เอ็นเนอร์เจ็ตได้เปลี่ยนชื่อสายการบินใหม่เป็นลิงซ์แอร์
ลิงซ์แอร์[แก้]
ลิงซ์แอร์เปิดตัวเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564 โดยมีแผนจะเริ่มบินในช่วงไตรมาสแรกของปี พ.ศ. 2565 ในระหว่างการประกาศ สายการบินได้ทำสัญญากับเครื่องบินโบอิ้ง 737 MAX 8 จำนวน 46 ลำ โดยจะเริ่มส่งมอบได้ในช่วงต้นปี พ.ศ. 2565 ปัจจุบันสายการบิน บินเส้นทางในประเทศและจะให้บริการปลายทางระหว่างประเทศในภายหลัง Lynx Air ใช้โมเดลสายการบินราคาประหยัดสำหรับการดำเนินงาน
จุดหมายปลายทาง[แก้]
ฝูงบิน[แก้]
ฝูงบินปัจจุบัน[แก้]
ณ เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2022 ลิงซ์แอร์มีเครื่องบินประจำการฝนฝูงบิน ดังนี้:
เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ |
---|---|---|---|---|
โบอิง 737 แมกซ์ 8 | 6 | 51 | 189 | |
รวม | 6 | 51 |
ฝูงบันในอดีต[แก้]
ในนามเอ็นเตอร์เจ็ต สายการบินเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้
เครื่องบิน | รวม | เริ่มประจำการ | ปลดประจำการ | หมายเหตุ |
---|---|---|---|---|
โบอิง 737-700 | 7 | 2008 | 2017 | |
โบอิง 737-800 | 1 | 2011 | 2011 | เช่ามาจากทรานซาเวีย |
1 | 2013 | 2014 | ||
เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา ดีเอชซี-6 ทวินออตเตอร์ | 2 | 2018 | 2020 | |
ไพเพอร์ พีเอ-30 ทวินโคแมนชี | 1 | 2011 | 2012 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Canadian ICAO Designators" (PDF). navcanada.ca. Nav Canada. สืบค้นเมื่อ 18 February 2022.
- ↑ Transport Canada (July 20, 2022), Civil Aviation Services (CAS) AOC. wwwapps.tc.gc.ca.
- ↑ "Lynx Air Fleet Details and History". www.planespotters.net.
- ↑ "LynxAir BookSecure PWA". www.flylynx.com.
- ↑ "Enerjet - NewAir & Tours announces new name". web.archive.org. 2016-12-20. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-20. สืบค้นเมื่อ 2022-04-12.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "Enerjet airline set to launch in Canada". web.archive.org. 2008-10-22. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-10-22. สืบค้นเมื่อ 2022-04-12.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "Enerjet - Enerjet Achieves Regulatory Approvals". web.archive.org. 2016-12-20. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-20. สืบค้นเมื่อ 2022-04-12.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 "Lynx Air To Serve Five Canadian Destinations". Routes (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2022-01-20.
- ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 ""Ultra affordable" Lynx Air is expanding in the Toronto region | News". dailyhive.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-03-18.
- ↑ Air, Lynx (February 15, 2022). "Lynx Air's network continues to bloom as it adds Victoria, BC as its sixth destination". GlobeNewswire News Room.
- ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 Pearson, Charles (28 September 2022). "International Expansion: Canada's Lynx Air Adds Its 1st US Routes". Simple Flying. สืบค้นเมื่อ 28 September 2022.
- ↑ "Lynx Air Fleet Details and History". Planespotters.net. สืบค้นเมื่อ February 15, 2022.
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Enerjet