ฟรอนเทียร์แอร์ไลน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฟรอนเทียร์แอร์ไลน์
IATA ICAO รหัสเรียก
F9[1] FFT FRONTIER FLIGHT[2]
ก่อตั้ง8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1994 (30 ปี)
เริ่มดำเนินงาน5 กรกฎาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)
AOC #F3LA008Y[3]
ฐานการบิน
ขนาดฝูงบิน142
จุดหมาย98[17]
บริษัทแม่อินดิโกพาร์ทเนอร์ส
การซื้อขายNASDAQ: ULCC
สำนักงานใหญ่สหรัฐ เดนเวอร์ รัฐโคโลราโด สหรัฐ
บุคลากรหลัก
รายได้เพิ่มขึ้น 3.33 พันล้านเหรียญสหรัฐ (ค.ศ. 2022)
รายได้จากการดำเนินงาน
เพิ่มขึ้น -45 ล้านเหรียญสหรัฐ (ค.ศ. 2022)
รายได้สุทธิ
เพิ่มขึ้น -37 ล้านเหรียญสหรัฐ (ค.ศ. 2022)
พนักงาน
6,550 คน (ค.ศ. 2023)
เว็บไซต์www.flyfrontier.com

ฟรอนเทียร์แอร์ไลน์ (อังกฤษ: Frontier Airlines) เป็นสายการบินราคาประหยัดพิเศษสัญชาติสหรัฐ[18] โดยมีสำนักงานใหญ่ในเดนเวอร์ รัฐโคโลราโด และให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 98 แห่งในทวีปอเมริกาผ่านฐานการบินทั้ง 13 แห่ง

กิจการองค์กร[แก้]

ผลประกอบการ[แก้]

ผลประกอบการของฟรอนเทียร์แอร์ไลน์ระหว่างปี 2010 ถึง 2023 มีดังนี้:

2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
รายได้ (ล้านเหรียญสหรัฐ)[19] 1,317 1,662 1,433 1,349 1,575 1,604 1,714 1,915 2,156 2,508 1,250 2,060 3,326 3,589
รายได้สุทธิ (ล้านเหรียญสหรัฐ) 17 11 140 146 200 162 80 251 −225 −102 −37 −11
จำนวนพนักงาน (คน) 3,614 3,653 2,981 3,163 3,584 3,978 4,935 4,974 5,481 6,450 7,214
จำนวนผู้โดยสาร (ล้านคน)[20] 9.3 10.6 10.3 10.2 11.7 12.6 14.8 16.8 19.4 22.7 11.2 20.7 25.5 30.2
อัตราบรรทุกผู้โดยสาร (%)[21] 83.6 87.1 88.8 90.6 90.4 88.0 87.2 86.4 84.9 86.1 67.5 75.9 80.9 81.4
ขนาดฝูงบิน 55 52 54 61 66 78 84 98 104 110 120 136
หมายเหตุ/อ้างอิง [22] [22][23] [22] [22] [22] [24] [24] [24] [a]

[24][25]

[26][25] [25] [27]
  1. ↑ 2020: กิจการได้รับผลกระทบจากการระบาดทั่วของโควิด-19

จุดหมายปลายทาง[แก้]

บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของฟรอนเทียร์แอร์ไลน์

ฝูงบิน[แก้]

ฝูงบินปัจจุบัน[แก้]

แอร์บัส เอ320นีโอของฟรอนเทียร์
แอร์บัส เอ321นีโอของฟรอนเทียร์

ณ เดือนเมษายน ค.ศ. 2024 ฟรอนเทียร์แอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[28][29]

ฝูงบินของฟรอนเทียร์แอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
แอร์บัส เอ320-200 8 — 180 จะปลดประจำการในปี 2024[30]
แอร์บัส เอ320นีโอ 82 49 186 ส่งมอบจนถึงปี 2026[31][32]

ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่นในสหรัฐ

แอร์บัส เอ321-200 21 — 230 จะปลดประจำการภายในปี 2029[30]
แอร์บัส เอ321นีโอ 31 129 240 ส่งมอบจนถึงปี 2029[33][34]

จะเปลี่ยน 18 ตัวเลือกเป็นแอร์บัส เอ321เอกซ์แอลอาร์

แอร์บัส เอ321เอกซ์แอลอาร์ — 18 รอประกาศ ส่งมอบตั้งแต่ปี 2026[35]
รวม 142 196

ฟรอนเทียร์แอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 4.4 ปี

ฝูงบินในอดีต[แก้]

ฟรอนเทียร์แอร์ไลน์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของฟรอนเทียร์แอร์ไลน์
เครื่องบิน จำนวน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ ทดแทนด้วย หมายเหตุ
แอร์บัส เอ318-100[36] 11 2003 2013 ตระกูลแอร์บัส เอ320 ลูกค้าเปิดตัว
แอร์บัส เอ319-100[37] 53 2001 2021 แอร์บัส เอ320นีโอ
โบอิง 737-200[38] 12 1994 2006 ตระกูลแอร์บัส เอ320
โบอิง 737-300[39] 19 1995 2005
บอมบาร์ดิเอร์ ซีอาร์เจ200[40] 6 2004 2006 บอมบาร์ดิเอร์ ซีอาร์เจ700 ให้บริการโดยเมซาแอร์ไลน์
บอมบาร์ดิเอร์ ซีอาร์เจ700 6 2004 2006 บอมบาร์ดิเอร์ คิว400 ให้บริการโดยฮอไรซันแอร์
บอมบาร์ดิเอร์ คิว400[41] 11 2007 2012 ไม่มี ให้บริการโดยลิงซ์เอวิเอชัน
เอ็มบราเออร์ อี170[42] 10 2010 2013 ตระกูลแอร์บัส เอ320 ให้บริการโดยรีพับบลิคแอร์เวย์
เอ็มบราเออร์ อี190[43] 10 2010 2013

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Vasigh, Bijan; Fleming, Kenneth; Humphreys, Barry (2014). Foundations of Airline Finance: Methodology and Practice. Routledge. p. 137. ISBN 978-1-317-80249-5. OCLC 895660773 – โดยทาง Google Books.
  2. ↑ Kurywchak, Sharon (March 29, 2018). "ORDER JO 7340.2H Contractions" (PDF). faa.gov. pp. 3–1–46. สืบค้นเมื่อ May 1, 2018.
  3. ↑ "Federal Aviation Administration – Airline Certificate Information – Detail View". av-info.faa.gov. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 15, 2022. สืบค้นเมื่อ June 27, 2019.
  4. ↑ Maslen, Richard (February 25, 2015). "Frontier Increases its Focus on Atlanta". Routes Online. Routes. สืบค้นเมื่อ April 25, 2018.
  5. ↑ "Frontier Airlines to Re-Open Pilot Base in Chicago". Frontier Newsroom. November 21, 2023. สืบค้นเมื่อ November 22, 2023.
  6. ↑ "Frontier Airlines to Re-Open Pilot Base in Chicago". Frontier Newsroom. November 21, 2023. สืบค้นเมื่อ November 22, 2023.
  7. ↑ "Frontier Airlines to Open a Crew Base at Cincinnati/Northern Kentucky International Airport". Frontier Newsroom. November 21, 2023. สืบค้นเมื่อ November 22, 2023.
  8. ↑ "Frontier Airlines to Open a Crew Base at Cleveland Hopkins International Airport". Frontier Newsroom. November 8, 2023. สืบค้นเมื่อ November 9, 2023.
  9. ↑ "Frontier Airlines to Open a Crew Base at Dallas Fort Worth International Airport".
  10. ↑ Marroquin, Art (May 4, 2017). "Frontier adding Las Vegas flights, local crew base". Las Vegas Review-Journal. สืบค้นเมื่อ April 25, 2018.
  11. ↑ "Frontier Airlines' route droppings revealed; 23 airport pairs no longer served". anna.aero. October 11, 2017.
  12. ↑ Tracy, Dan (August 27, 2015). "Frontier Airlines to hire 200 flight attendants in Orlando". orlandosentinel.com.
  13. ↑ "Frontier Airlines' rapid network changes continue. A return to Philadelphia, now with a ULCC mindset". Insights > Analysis. CAPA—Centre for Aviation. January 14, 2015. สืบค้นเมื่อ April 25, 2018.
  14. ↑ "Frontier Airlines to Open New Crew Base at Phoenix Sky Harbor International Airport". News.flyfrontier.com. March 1, 2022. สืบค้นเมื่อ March 16, 2022.
  15. ↑ "Frontier Airlines to Open Crew Base at San Juan's Luis Muñoz Marín International Airport". Frontier Newsroom. January 17, 2024. สืบค้นเมื่อ January 17, 2024.
  16. ↑ "Frontier to open Tampa base, signals Atlanta intention | Routes". Routesonline.com. สืบค้นเมื่อ March 16, 2022.
  17. ↑ "Frontier Airlines on ch-aviation". ch-aviation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ November 9, 2023.
  18. ↑ "Consumer advocates want the DOJ to move against JetBlue-Spirit merger". NPR. March 1, 2023. สืบค้นเมื่อ March 7, 2023.
  19. ↑ "Operating revenue of Frontier Airlines from 2004 to 2022". สืบค้นเมื่อ October 7, 2023.
  20. ↑ "Total number of passengers carried by Frontier Airlines from 2004 to 2022". สืบค้นเมื่อ October 7, 2023.
  21. ↑ "Frontier Airlines' passenger load factor from 2004 to 2020". สืบค้นเมื่อ October 7, 2023.
  22. ↑ 22.0 22.1 22.2 22.3 22.4 "Form S-1 Registration Statement". March 31, 2017. สืบค้นเมื่อ March 15, 2020.
  23. ↑ "Summary historical consolidated financial and operating data". Frontier. สืบค้นเมื่อ November 13, 2023.
  24. ↑ 24.0 24.1 24.2 24.3 "Frontier Airlines Holdings, Inc. SEC Form S-1 Registration Statement (Amendment No. 3; subject to Completion)". March 3, 2021. สืบค้นเมื่อ December 17, 2021.
  25. ↑ 25.0 25.1 25.2 "Frontier Airlines Reports Fourth Quarter Profit on Strong Revenue and Cost Performance". February 8, 2023.
  26. ↑ "Frontier Airlines Holdings, Inc. Fourth Quarter and Full Year 2021 Financial Results". February 7, 2022. สืบค้นเมื่อ September 6, 2022.
  27. ↑ "Frontier Airlines Reports Fourth Quarter 2023 Financial Results". Frontier Airlines. February 6, 2024.
  28. ↑ "Frontier Airlines Fleet". www.planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ February 13, 2023.
  29. ↑ "Frontier Air Announces Huge Expansion with Commitment for 134 Aircraft". Frontier Airlines. สืบค้นเมื่อ September 3, 2021.
  30. ↑ 30.0 30.1 "Frontier Airlines Fleet Plan Chart Nov. 2021" (ภาษาอังกฤษ).
  31. ↑ "Frontier Airlines Announces Huge Expansion with Commitment for 134 Aircraft".
  32. ↑ "Frontier Airlines Q3 Results". October 26, 2023.
  33. ↑ "US's Indigo Partners orders 255 A321neo Family jets". Ch-Aviation. November 14, 2021.
  34. ↑ Airlines, Frontier (October 26, 2023). "Frontier Airlines 2023 Q3 Results".
  35. ↑ "Frontier Airlines CEO: Transatlantic A321XLR Routes 'Definitely In Consideration'". Routes (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ January 7, 2023.
  36. ↑ Loh, Chris (September 24, 2019). "What Happened To Frontier Airline's Airbus A318 Fleet?". Simple Flying (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
  37. ↑ Drum, Bruce (September 9, 2021). "Frontier Airlines retires the last Airbus A319". World Airline News (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
  38. ↑ "Frontier Airlines Boeing 737-200 | Latest Photos | Planespotters.net". www.planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
  39. ↑ "N311FL Frontier Airlines Boeing 737-3S1". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). November 6, 2021. สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
  40. ↑ "Frontier Airlines Mesa CRJ-200". Infinite Flight Community (ภาษาอังกฤษ). May 22, 2018. สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
  41. ↑ "Frontier Dash 8 Q400". Infinite Flight Community (ภาษาอังกฤษ). July 2, 2016. สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
  42. ↑ "N874RW | Embraer 170-100SE | Frontier Airlines (Republic Airlines) | Josh Bell". JetPhotos (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
  43. ↑ "N169HQ Frontier Airlines Embraer ERJ-190AR (ERJ-190-100 IGW)". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). January 15, 2021. สืบค้นเมื่อ November 25, 2023.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ฟรอนเทียร์แอร์ไลน์&oldid=11427682"