ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตังเกี๋ย"
ล r2.6.3) (โรบอต เพิ่ม: sk:Tonkin |
|||
บรรทัด 31: | บรรทัด 31: | ||
[[ru:Бакбо (район)]] |
[[ru:Бакбо (район)]] |
||
[[sh:Tonkin]] |
[[sh:Tonkin]] |
||
[[sk:Tonkin]] |
|||
[[sv:Tonkin]] |
[[sv:Tonkin]] |
||
[[vi:Bắc Kỳ]] |
[[vi:Bắc Kỳ]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:19, 31 ธันวาคม 2553
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ตังเกี๋ย (เวียดนาม: Bắc Kỳ; อังกฤษ: Tonkin, Tongkin, Tonquin หรือ Tongking) เป็นส่วนที่อยู่ทางเหนือสุดของประเทศเวียดนาม มีอาณาเขตติดต่อกับเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วงและมณฑลยูนนานของจีนทางเหนือ ทางตะวันตกติดต่อกับลาว และทางตะวันออกติดต่อกับอ่าวตังเกี๋ย ตังเกี๋ยตั้งอยู่บริเวณสามเหลี่ยมแม่น้ำแดงอันอุดมสมบูรณ์ และนับเป็นแหล่งปลูกข้าวที่สำคัญ
ประวัติศาสตร์
บริเวณดังกล่าวเคยถูกเรียกว่าวันลาง โดยบรรพบุรุษชาวเวียดนามเมื่อ 2000-100 ปีก่อนคริสตกาล หลักฐานของการตั้งถิ่นฐานที่เก่าแก่ที่สุดนอกเหนือไปจากแหล่งวัฒนธรรมดงเซินแล้ว ทางตอนเหนือของเวียดนามยังพบแหล่งอารยธรรมในโก๋ลัว ซึ่งเป็นเมืองโบราณตั้งอยู่ใกล้กับเมืองฮานอยในปัจจุบัน ตามตำนานของเวียดนามกล่าวว่า ชาวเวียดนามยุคแรกสืบเชื้อสายจากพญามังกร หลากองเกวิน และนางฟ้าอมตะ เอิงเกอ หลากองเกวินและเอิงเกอมีบุตรชายทั้งสิ้น 100 คนก่อนที่ทั้งสองจะแยกทางกัน บุตรชาย 50 คนอาศัยอยู่กับมารดาในบริเวณภูเขา และอีก 50 คนอาศัยอยู่กับบิดาบริเวณทะเล บุตรชายคนแรกได้กลายมาเป็นเชื้อสายพระมหากษัตริย์เวียดนามในยุคแรกสุด ซึ่งรู้จักกันโดยทั่วไปว่า พระมหากษัตริย์หุ่ง (หุ่งเวืองหรือราชวงศ์โฮงบ่าง) พระมหากษัตริย์หุ่งได้เรียกประเทศ ซึ่งตั้งอยู่บริเวณสามเหลี่ยมแม่น้ำแดงทางตอนเหนือของเวียดนามในปัจจุบัน ว่า วันลาง ชาววันลางจะถูกเรียกว่า หลาเวียด
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
รัฐในอารักขาฝรั่งเศส
ฝรั่งเศสได้ครอบครองดินแดนเวียดนามหลังจากสงครามจีน-ฝรั่งเศส (ค.ศ. 1884-85) รัฐบาลอาณานิคมฝรั่งเศสได้แบ่งเวียดนามออกเป็นเขตการปกครอง 3 แห่ง ได้แก่ ตังเกี๋ย (ทางตอนเหนือ) อันนัม (ทางตอนกลาง) และโคชินจีน (ทางตอนใต้) ดินแดนเหล่านี้มีความแตกต่างกันมากในขอบเขตทางภูมิศาสตร์ ชาวเวียดนามส่วนใหญ่เห็นว่าประเทศของตนควรเป็นหนึ่งเดียวกันและต่อสู้เพื่อรวมชาติเป็นเวลานานกว่า 90 ปี การปกครองของฝรั่งเศสส่วนใหญ่มีก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง ระหว่างสงคราม ญี่ปุ่นได้ยึดครองดินแดนดังกล่าว จนกระทั่งสงครามยุติ ภาคเหนือของเวียดนามได้ยอมจำนนและตกเป็นของจีน ส่วนภาคใต้ยอมจำนนต่ออังกฤษ ดังที่ทรูแมนตัดสินใจในการประชุมพอทสดัมโดยประกาศเจตนาที่จะยกดินแดนคืนให้อยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสเช่นเดิม อย่างไรก็ตาม ในปี ค.ศ. 1954 กองทัพเวียดมินห์สามารถเอาชนะกองทัพฝรั่งเศสได้ในยุทธการเดียนเบียนฟู โฮจิมินห์ประกาศว่าตังเกี๋ยเป็นสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม (DRV) ที่จัตุรัสบาดิงห์ในปีเดียวกัน