ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐสวัสดิการ"
ล ใส่ลิงก์ข้ามภาษาด้วยบอต |
|||
บรรทัด 16: | บรรทัด 16: | ||
[[หมวดหมู่:การปกครอง]] |
[[หมวดหมู่:การปกครอง]] |
||
[[cs:Sociální stát]] |
|||
[[de:Wohlfahrtsstaat]] |
|||
[[en:Welfare state]] |
[[en:Welfare state]] |
||
[[eo:Sociala Ŝtato]] |
|||
[[es:Estado de bienestar]] |
|||
[[et:Heaoluriik]] |
|||
[[fi:Hyvinvointivaltio]] |
|||
[[fr:État-providence]] |
|||
[[he:מדינת רווחה]] |
|||
[[it:Welfare state]] |
|||
[[ja:福祉国家論]] |
|||
[[nl:Welvaartsstaat]] |
|||
[[nn:Velferdsstat]] |
|||
[[no:Velferdsstat]] |
|||
[[pl:Państwo opiekuńcze]] |
|||
[[pt:Estado-providência]] |
|||
[[ru:Социальное государство]] |
|||
[[simple:Welfare state]] |
|||
[[sk:Štát blahobytu]] |
|||
[[sv:Välfärdsstat]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:02, 12 มิถุนายน 2551
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
รัฐสวัสดิการ (อังกฤษ Welfare state) เป็นระบบทางสังคมที่รัฐให้หลักประกันแก่ประชาชนทุกคนอย่างเท่าเทียมกันในด้านปัจจัยพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการมีคุณภาพชีวิตที่ดี เช่น หลักประกันด้านสุขภาพ ทุกคนมีสิทธิ์ได้รับบริการป้องกันและรักษาโรคฟรี หลักประกันด้านการศึกษา ทุกคนมีโอกาสได้รับการศึกษาตามความสามารถโดยได้รับทุนการศึกษาฟรีจนทำงานได้ตามความสามารถในการเรียน หลักประกันด้านการว่างงาน รัฐต้องช่วยให้ทุกคนได้งานทำ ใครยังหางานไม่ได้รัฐต้องให้เงินเดือนขั้นต่ำไปพลางก่อน หลักประกันด้านชราภาพ รัฐให้หลักประกันด้านบำนาญสำหรับผู้สูงอายุทุกคน หลักประกันด้านที่อยู่อาศัย ที่ดินทำกิน เป็นต้น
ประเทศที่มีระบบรัฐสวัสดิการจะใช้ระบบการเก็บภาษีแบบก้าวหน้า คือเก็บภาษีจากคนรวยใน % ต่อรายได้สูงกว่าคนจนมาก เก็บจากชนชั้นกลางในระดับพอประมาณ และเก็บจากคนจนน้อยหรือไม่เก็บเลยถ้าจนมาก นอกจากนั้นอาจมีการเก็บเบี้ยประกันสังคมจากคนที่มีงานทำตามอัตราเงินเดือน เงินที่เก็บได้ทั้งหมดรัฐก็จะนำมาใช้จ่ายสำหรับบริการทางสังคมทั้งหมดในระบบรัฐสวัสดิการ ระบบนี้จึงเป็นการ ‘เฉลี่ยทุกข์ เฉลี่ยสุข’ คนที่มีรายได้ดีต้องช่วยจ่ายค่าบริการทางสังคมส่วนหนึ่งแก่คนที่ยากจนกว่า
นอกจากนี้จะเน้นไปที่ภาษีทางตรง คือเก็บจากรายได้ มากกว่าภาษีทางอ้อม เช่น ภาษีมูลค่าเพิ่ม เพราะอย่างหลังจะถูกบวกในราคาสินค้า รวมถึงสินค้าจำเป็นอุปโภคบริโภค ทำให้เกิดความไม่เป็นธรรม เพราะคนรวยคนจนก็บริโภคสิ่งจำเป็นพอๆกัน ทำให้คนจนเสียภาษีทางอ้อมใน % ที่มากกว่าคนรวย
อ้างอิง
สรุปจากข้อมูลบางส่วนในหนังสือ "รัฐสวัสดิการ ทางเลือกที่ดีกว่าประชานิยมของไทยรักไทย" โดย ใจ อึ๊งภากรณ์ และเก่งกิจ กิติเรียงลาภ