หลิวเฉิ่ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


หลิวเฉิ่ง จงซานจิงหวัง หรือ ตงสานเชงอ๋อง (จีนตัวย่อ: 刘胜; จีนตัวเต็ม: 劉勝) เป็นกษัตริย์และเจ้าชายแห่งจักรวรรดิฮั่นตะวันตกของประวัติศาสตร์จีน พระบิดาของพระองค์คือ จักรพรรดิฮั่นจิง และพระองค์เป็นพระเชษฐาของ จักรพรรดิฮั่นอู่ สุสานของพระองค์เป็นหนึ่งในแหล่งโบราณคดีที่สำคัญที่สุดของราชวงศ์ฮั่นตะวันตก

พระประวัติ

หลิว เฉิ่ง เป็นพระโอรสของ จักรพรรดิฮั่นจิง และพระสนมเจี่ย ซึ่งมีพระโอรสอีกองค์หนึ่งคือ หลิว เผิงซู่ จ้าวหวัง พระองค์ได้รับศักดินาเป็นดินแดนจงซานจากพระบิดาของพระองค์เมื่อ154 ปีก่อนคริสตกาล และด้วยเหตุนี้พระองค์จึงดำรงพระยศเป็นอ๋องในช่วงหลังกบฏเจ็ดรัฐ

ในปีที่สามของศักราช เจี้ยนยฺเหวียน ในรัชสมัยของจักรพรรดิฮั่นหวู่ พระอนุชาของพระองค์ เจ้าชายหลิวเฉิ่ง และเจ้าศักดินาอีกหลายองค์ได้รับเชิญไปร่วมงานเลี้ยงที่ ฉางอาน ในงานเลี้ยง เจ้าชายหลิวเฉิ่ง เริ่มกรรแสง (ร้องไห้) และบ่นเกี่ยวกับการปฏิบัติต่อเจ้าศักดินาโดยข้าราชการที่ได้รับแต่งตั้งจากส่วนกลาง ซึ่งใช้บทบาทของพวกเขาเฝ้าติดตามตรวจสอบเจ้าศักดินาทั้งหลายอย่างต่อเนื่อง จักรพรรดิฮั่นอู่ ที่ประทับพระทัยกับคำร้องนี้ และรับสั่งอย่างชัดแจ้งว่า "การตรวจสอบที่ไม่เป็นธรรมต่อเจ้าศักดินาควรหยุดได้แล้ว" ต่อมาเจ้าชายหลิวเฉิ่ง กลายเป็นหนึ่งในเจ้าศักดินาที่มีชื่อเสียงที่สุด

เป็นที่ทราบกันดีว่าพระองค์ชอบเสวยน้ำจัณฑ์ (สุรา) และโปรดปรานอิสตรี และขึ้นชื่อว่ามีโอรสประมาณ 120 องค์[1][2]

อ้างอิง

  1. Sima, Qian. Records of the Grand Historian, House of the Five Clans.
  2. Ban, Gu. Book of Han, The Thirteen Sons of Emperor Jing.