พระเจ้าออตโตแห่งกรีซ
| พระเจ้าออตโตแห่งกรีซ | |
|---|---|
| |
|
| |
| พระอิสริยยศ | พระมหากษัตริย์กรีซ |
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์วิทเทลส์บัค |
| รัชกาล | 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2375 - 23 ตุลาคม พ.ศ. 2405 |
| รัชกาลถัดไป | พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| พระราชสมภพ | 1 มิถุนายน พ.ศ. 2358 |
| สวรรคต | 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2410 (52 พรรษา) |
| พระราชบิดา | พระเจ้าลุดวิกที่ 1 แห่งบาวาเรีย |
| พระราชมารดา | เทเรสแห่งแซก-ไฮลด์แบร์กโอต์เชน |
| พระอัครมเหสี | อมาเลียแห่งออลเดนบูร์ก |
พระเจ้าออตโตแห่งกรีซ กรีก: O Όθων, Βασιλεύς της Ελλάδος, O Óthon, Vasiléfs tis Elládos; 1 มิถุนายน พ.ศ. 2358 – 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2410) เป็นเจ้าชายแห่งบาวาเรีย ที่ได้ครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์กรีซพระองค์แรก เมื่อพ.ศ. 2375 ภายใต้อนุสัญญาลอนดอน พ.ศ. 2375 พระองค์ครองราชย์จนกระทั่งถูกปลดจากราชบัลลังก์ในปี พ.ศ. 2405
พระองค์เป็นพระโอรสพระองค์ที่สองของพระเจ้าลุดวิกที่ 1 แห่งบาวาเรีย พระเจ้าอ็อตโตขึ้นครองบัลลังก์แห่งกรีซในขณะที่ยังทรงพระเยาว์ รัฐบาลของพระองค์จึงอยู่ภายใต้คณะผู้สำเร็จราชการสามคนซึ่งประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ศาลบาวาเรีย[1] ต่อมาพระองค์ทรงได้รับความนิยมเหนือผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน เมื่อพระองค์ด้รับการพิสูจน์อย่างกว้างขวางกับประชาชนว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ปกครองและเป็นกษัตริย์อย่างแท้จริง แต่ในที่สุดความต้องการรัฐธรรมนูญและแผ่ขยายเป็นวงกว้างและพระองค์ต้องเผชิญหน้ากับการจลาจลติดอาวุธ แต่ก็เกิดความสงบและสันติภาพในปีพ.ศ. 2386 หลังประชาชนได้รับรัฐธรรมนูญ
ตลอดรัชสมัยของพระองค์ พระเจ้าอ็อตโตไม่สามารถแก้ไขความยากจนของกรีซและป้องกันการแทรกแซงทางเศรษฐกิจจากภายนอก การเมืองกรีซในยุคนี้ขึ้นอยู่กับความเกี่ยวพันกับสามมหาอำนาจและความสามารถในการรักษาอำนาจของพระเจ้าอ็อตโตคือกุญแจสู่อำนาจที่เหลืออยู่ของพระองค์ พระองค์ต้องมีส่วนร่วมกับกลุ่มอื่น ๆ ในขณะที่ไม่ทำให้เกิดความเสียหายกับมหาอำนาจ เมื่อกรีซถูกปิดล้อมโดยกองทัพเรืออังกฤษในปี พ.ศ. 2393 และอีกครั้งในปีพ.ศ. 2397 เพื่อหยุดยั้งกรีซจากการโจมตีจักรวรรดิออตโตมันระหว่างสงครามไครเมีย พระเจ้าอ็อตโตยืนอยู่ท่ามกลางชาวกรีซ และในที่สุดพ.ศ. 2405 พระองค์ถูกปลดในขณะที่อยู่ในชนบท และเสด็จสวรรคตในระหว่างการเนรเทศในบาวาเรียเมื่อพ.ศ. 2410[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "SAE – Revival of Sarakatsani Caravan at the 22nd Panhellenic Sarakatsani Conference / World Council of Hellenes Abroad". En.sae.gr. 28 March 2011. สืบค้นเมื่อ 1 October 2011.
- ↑ Poulianos,, Aris Ν. (1993). SARAKATSANI – THE MOST ANCIENT PEOPLE OF EUROPE.
