พระอาจวิทยาคม (ยอร์ช บี. แมคฟาร์แลนด์)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระอาจวิทยาคม
(ยอร์ช บี. แมคฟาร์แลนด์)
George B. McFarland.jpg
พระอาจวิทยาคม (ยอร์ช บี. แมคฟาร์แลนด์) แพทย์ใหญ่ศิริราชพยาบาลคนแรก เมื่อ พ.ศ. 2435
เกิด1 ธันวาคม พ.ศ. 2409
เมืองธนบุรี ประเทศสยาม
เสียชีวิต3 พฤษภาคม พ.ศ. 2485 (75 ปี)
จังหวัดพระนคร ประเทศไทย
อาชีพนายแพทย์
คู่สมรสแมรี่ ไอนา รู้ด
เบอรธา เบลานท์

พระอาจวิทยาคม (ยอร์ช บรัดเลย์ แมคฟาร์แลนด์) (อังกฤษ: George Bradley McFarland; 1 ธันวาคม พ.ศ. 2409 – 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2485) เป็นแพทย์และนักเขียนชาวอเมริกันในประเทศสยาม ดำรงตำแหน่งแพทย์ใหญ่โรงพยาบาลศิริราช

เป็นพี่น้องกับเอ็ดวิน ฮันเตอร์ ผู้เผยแพร่และค้นคว้าเครื่องพิมพ์ดีดภาษาไทยคนแรก และเป็นพี่น้องกับวิลเลียมเฮย์ซามูเอล นายทหารผู้คิดค้นคำศัพท์ทหารไทย เช่น กลับหลังหัน วันทยาวุธ ทั้งเป็นบุตรของสตรีผู้นำจักรเย็บผ้าไปใช้ที่เพชรบุรีเป็นคนแรกและสอนตัดผ้าให้ชาวบ้านจนมีแบบเสื้ออย่างเรียบง่ายสำหรับผู้หญิง

ประวัติ[แก้]

ยอร์ชเป็นชาวกรุงเทพฯ เกิดที่บ้านหมอบรัดเลย์ ปากคลองบางกอกใหญ่ เป็นบุตรของศาสนาจารย์ เอส. จี. แมคฟาร์แลนด์ และนางเจนนี แมคฟาร์แลนด์ บิดามารดาเป็นมิชชันนารีชาวอเมริกันที่ทำงานเพื่อเผยแพร่ศาสนาและพัฒนาสังคมไทยคนละ 36 ปี โดยเริ่มต้นที่เพชรบุรีในสมัยรัชกาลที่ 4 และมีบุตรธิดาสี่คนที่เกิดที่เมืองไทย รวมทั้งยอร์ชเอง และยังสอนให้บุตรธิดาทราบว่า ประเทศสยามเป็นแผ่นดินแม่ ต้องแทนบุญคุณ[1] และพี่น้องของท่าน เมื่อศึกษาจบมหาวิทยาลัย พี่ชายทั้งสองท่านกลับมาทำงานให้แก่รัฐบาลทั้งหมด รวมทั้งยอร์ชด้วย ยอร์ชได้เรียนหนังสือที่โรงเรียนสวนอนันต์ที่บิดาเป็นครูใหญ่ ตามที่รัฐบาลขอให้จัดตั้งขึ้นในช่วงหนึ่ง เมื่ออายุ 17 ปี จบการศึกษามาเป็นครูช่วยบิดาสอนหนังสืออยู่ 2 ปีจึงได้เดินทางไปศึกษาต่อที่สหรัฐเมื่อ พ.ศ. 2427 สำเร็จปริญญา พ.ศ. 2431 จากวิทยาลัยวอร์ชิงตันและเจฟเฟอร์สัน ได้ปริญญาแพทยศาสตร์ใน พ.ศ. 2433 จากวิทยาลัยเวสเทอร์นเมดิคอล แล้วเรียนศัลยแพทย์เฉพาะทาง ที่วิทยาลัยบัลติมอร์ พ.ศ. 2433 จากนั้นได้เข้าศึกษาต่อด้านศัลยกรรมและทันตกรรมจนได้รับปริญญาทันตแพทยศาสตร์บัณฑิต D.D.S อีกปริญญาหนึ่ง จาก Chirurgical College of Dentistry

ยอร์ชเดินทางกลับประเทศไทยใน พ.ศ. 2434 และได้รับการแต่งตั้งเป็นนายแพทย์ใหญ่ศิริราชพยาบาลในปีต่อมานั้นเอง ซึ่งในขณะนั้น แพทย์พยาบาลอีกทั้งเครื่องไม้เครื่องมือต่าง ๆ ทางการแพทย์ยังไม่พร้อม และยิ่งไปกว่านั้นคนไทยก็ยังไม่ยอมเข้ารักษาด้วยการแพทย์แผนปัจจุบันอีกด้วย ยอร์ชจึงริเริ่มเรียบเรียงตำราแพทย์และบัญญัติศัพท์แพทย์ขึ้นใช้ในการสอนและการปฏิบัติงาน นอกจากนี้ยังเป็นผู้นำอุปกรณ์การสอนที่เป็นเครื่องฉายกระจกสไลด์มาใช้เป็นคนแรก ยอร์ชได้ปฏิบัติหน้าที่ทั้งการเป็นแพทย์และการเป็นครูจนคนทั่วไปเรียกว่า "หมอยอร์ช" และได้รับการยกย่องในขณะนั้นว่าเป็นบิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันมีสมญาว่าเป็นอิฐก้อนแรกของโรงเรียนแพทย์อีกด้วย[2][3]

ในทางส่วนตัว ยอร์ชมีกิจการคลินิกทำฟัน รักษาฟัน ทำฟันปลอมสีดำ รักษาทั้งชาวบ้านและชาววัง และยอร์ชยังมีความรู้ด้านอื่นที่บิดาและพี่ชายส่งต่อให้

ด้วยเหตุที่หมอบรัดเลย์มอบเครื่องพิมพ์ให้แก่บิดาของยอร์ชเพื่อพิมพ์ตำราคำสวด บิดาของยอร์ชจึงค้นคว้าด้านการพิมพ์และเชี่ยวชาญภาษาไทย จนเขียนปทานุกรมและพูดภาษาไทยได้ชัดเจน และยอร์ชก็ทำต่อมา ยอร์ชชำนาญและรู้ภาษาไทยจนบัญญัติศัพท์ต่าง ๆ ได้อย่างดี

ก่อนเสียชีวิต พี่ชายยอร์ชได้มอบหมายให้ยอร์ชพัฒนาเครื่องพิมพ์ดีดให้แพร่หลาย โดยเริ่มต้นที่ยี่ห้อ สมิทพรีเมียร์ และในภายหลังยี่ห้อเรมิงตัน และยอร์ชยังคิดการพิมพ์สัมผัสจนแพร่หลายอีกด้วย ยอร์ชได้ตั้งกิจการดังกล่าวขึ้น มีพนักงานกว่า 50 คน

กระทั่งวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2458 ยอร์ชได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น พระอาจวิทยาคม ถือศักดินา 800[4]

บั้นปลายชีวิต[แก้]

หลุมฝังศพของ พระอาจวิทยาคม

ยอร์ชลาออกจากราชการเมื่อ พ.ศ. 2469 และได้มีส่วนในการย้ายโรงเรียนกุลสตรีวังหลังไปตั้งที่โรงเรียนวัฒนาวิทยาลัยในปัจจุบัน ได้ช่วยเหลือสนับสนุนด้านการเงินสำหรับจัดตั้งโรงเรียนเยนเฮส์เมโมเรียลเพื่ออุทิศให้แก่มารดา ในปี พ.ศ. 2471 ยอร์ชเป็นบรรณาธิการหนังสื่อ "หนึ่งศตวรรษในสยาม ค.ศ. 1828-1928" (อังกฤษ: Historical Sketch of Protestant Missions in Siam 1828-1928) ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของการฉลองครบรอบ 100 ปีแห่งงานโปรเตสแตนต์ในสยามในปีเดียวกัน[5] บิดาของยอร์ชสร้างปทานุกรมมาก่อน และยอร์ชก็มาสานต่อ แก้ไข และเพิ่มถ่อยคำ มีการพิมพ์หลายครั้ง จนถึงในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ประมาณ พ.ศ. 2480 ก็ได้แต่งปทานุกรมภาษาไทย-อังกฤษออกเผยแพร่ด้วย

ยอร์ชสมรสกับแมรี่ ไอนา รู้ด และเบอรธา เบลานท์ ไม่มีบุตรธิดา ยอร์ชได้ดำรงชีวิตมาอย่างสงบและถึงแก่กรรมเมื่ออายุ 75 ปีเศษ

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ปทานุกรม-พิมพ์ดีด-ตำราแพทย์ ฯลฯ มรดกที่ “แมคฟาร์แลนด์” ทิ้งไว้ให้สยาม ศิลปวัฒนธรรม สืบค้นเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2563
  2. สุธาสินา เชาวน์เลิศเสรี (29 November 2019). "George McFarland ชายผู้เป็นอิฐก้อนแรกของศิริราช และทำให้เกิดคณะแพทย์ฯ ศิริราชพยาบาล : The McFarlands in Thailand". The Cloud. สืบค้นเมื่อ 3 June 2021.
  3. "หมอแมคฟาร์แลนด์ "อิฐก้อนแรกของศิริราช"". Silpa Wattanatham. 2 August 2020. สืบค้นเมื่อ 3 June 2021.
  4. พระราชทานบรรดาศักดิ์
  5. ระบบห้องสมุดอัตโนมัติสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์[ลิงก์เสีย], ค้นหาวันที่ 25 ธ.ค. 2556.
  6. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2022-10-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๓๔ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๓๓๑๙, ๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๔๖๐
  7. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๗ ตอนที่ ๔๓ หน้า ๖๑๘, ๒๐ มกราคม ๑๑๙
  8. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญจักรพรรดิมาลา, เล่ม ๔๓ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๓๓๐๖, ๑๒ ธันวาคม ๒๔๖๙
  • พระอาจวิทยาคม ประมวลประวัติครู คุรุสภาจัดพิมพ์ร่วมเฉลิมฉลองครบรอบ 100 ปี กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, 2535. หน้า 32

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]