ข้ามไปเนื้อหา

ผู้ใช้:Rattakorn c/sandbox6

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รัฐวิกตอเรีย

Victoria
รัฐ
ธงของรัฐวิกตอเรีย
ธง
ตราของรัฐวิกตอเรีย
ตรา
สมญา: 
Garden State, The Place To Be, On The Move
คำขวัญ: 
"Peace and Prosperity"
(สันติภาพและความรุ่งเรือง)
แผนที่ของประเทศออสเตรเลียเน้นรัฐวิกตอเรีย
ประเทศธงของประเทศออสเตรเลีย ออสเตรเลีย
เมืองหลวงเมลเบิร์น
ตั้งเป็นอาณานิคม2393
จัดตั้งรัฐบาล2399
ประกาศเป็นรัฐ2444
รัฐธรรมนูญพรบ. รัฐธรรมนูญ 2518
พรบ. ออสเตรเลีย3 มี.ค. 2529
ข้าหลวงเดวิด เดอ เครทเซอร์
การปกครอง
 • ผู้ว่าการเทด เบลเลอ (พรรคเสรีนิยม)
 • สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร37
 • สมาชิกวุฒิสภา12
พื้นที่
 • ทั้งหมด237,629 ตร.กม. (91,749 ตร.ไมล์)
 • พื้นดิน227,416 ตร.กม. (87,806 ตร.ไมล์)
 • พื้นน้ำ10,213 ตร.กม. (3,943 ตร.ไมล์)  4.3%
อันดับพื้นที่6
ความสูงจุดสูงสุด (เขาโบกอง)1,986 ม เมตร (Bad rounding hereFormatting error: invalid input when rounding ฟุต)
ประชากร
 (ก.ค. 2553)
 • ทั้งหมด5,547,527[1] คน
 • อันดับ2
 • ความหนาแน่น24.39 คน/ตร.กม. (63.2 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่น2
ผลิตภัณฑ์มวลรวม (2552-53)
 • ผลิตภัณฑ์$293,313[2] ล้าน
(อันดับที่ 2)
 • ต่อหัว$53 316
(อันดับที่ 2)
สัญลักษณ์
 • สีสีกรมท่าและสีเงิน
เขตเวลาUTC+10 (เวลาออมแสง: UTC+11)
รหัสไปรษณีย์VIC
รหัส ISO 3166AU-VIC
เว็บไซต์www.vic.gov.au

รัฐวิกตอเรีย เป็นรัฐที่มีประชากรมากที่สุดอันดับสองในประเทศออสเตรเลีย[1] แต่เป็นหนึ่งในรัฐที่เล็กที่สุดของประเทศเช่นกัน[3] ซึ่งประชากรส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ที่นครหลวงเมลเบิร์นเมืองหลวงของรัฐ ชื่อ "วิกตอเรีย" นำมาจากพระนามพระราชินีวิกตอเรียซึ่งทรงดำรงตำแหน่งเป็นประมุขในขณะนั้น ยุคตื่นทองในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1850 ดึงดูดให้ผู้คนจำนวนมากย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในบริเวณรัฐนี้จนกลายเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมกระทั่งปัจจุบัน

ประวัติศาสตร์

[แก้]

การปกครอง

[แก้]
สภาแห่งรัฐวิกตอเรียที่กรุงเมลเบิร์น

ธรรมนูญของรัฐซึ่งประกาศใช้ในปี พ.ศ. 2518 กำหนดแนวทางการปกครองรัฐ ทั้งนี้การเปลี่ยนแปลงธรรมนูญต้องผ่านสภารัฐ ขณะนี้กำลังเสนอให้ต้องผ่านการทำประชามติด้วย

อำนาจบริหาร

[แก้]

พระประมุขของเครือรัฐออสเตรเลียซึ่งก็คือพระราชินีเอลิซาเบธทรงบริหารอำนาจผ่าน "ข้าหลวงประจำรัฐวิกตอเรีย" (Governor of Victoria)[4] ทำหน้าที่เป็นผู้แทนพระองค์ ปฏิบัติตามคำแนะนำของผู้ว่าการรัฐและคณะรัฐมนตรี (แต่ก็มีอำนาจปลดผู้ว่าการรัฐได้เช่นกัน) รวมทั้งตรวจสอบว่าการปกครองเป็นไปด้วยระบอบประชาธิปไตยอย่างโปร่งใส ในทางปฏิบัติแล้วข้าหลวงเป็นผู้ต้อนรับพระราชอาคันตุกะและเข้าร่วมงานที่ต้องการผู้แทนที่เป็นกลางทางการเมือง[5] ตำแหน่งดังกล่าวมักจะเป็นข้าราชการชาววิกตอเรียนที่ปลดเกษียณแล้ว ข้าหลวงคนปัจจุบันคือ เดวิด เดอเครทเซอร์

การบริหารแบ่งออกเป็นสามระดับซึ่งกำหนดตามรัฐธรรมนูญของออสเตรเลีย ได้แก่[6]

  • การปกครองโดยสหพันธรัฐ (Federal government) ดูแลด้านความมั่นคง การต่างประเทศ การตรวจคนเข้าเมือง การพาณิชย์ และการสื่อสารโทรคมนาคม
  • การปกครองโดยรัฐ (State government) มี "ผู้ว่าการรัฐวิกตอเรีย" (Premier of Victoria) เป็นผู้บริหารพร้อมกับคณะรัฐมนตรี (Cabinet) ผู้ว่าการจะต้องเป็นหัวหน้าพรรคหรือหัวหน้าคณะพรรคร่วมรัฐบาลที่มีเสียงเกินกึ่งหนึ่งในสภาล่างของรัฐ คณะรัฐมนตรีต้องเป็นผู้แทนจากสภาล่างหรือสภาสูง รัฐบาลรัฐมีหน้าที่ดูแลด้านการศึกษา การสาธารณสุข และการรักษาความสงบเรียบร้อย ผู้ว่าการรัฐคนปัจจุบันคือ เทด เบลเลอ
  • การปกครองส่วนท้องถิ่น (Local government) จะมีสำนักงานส่วนท้องถิ่น (Council) ดูแลเรื่องส่วนท้องถิ่น เช่น สวนสาธารณะ การกำจัดสิ่งปฏิกูล เป็นต้น รัฐวิกตอเรียมีเขตปกครองส่วนท้องถิ่น 79 เขตด้วยกัน[7] ผู้ดูแลเขตปกครองส่วนท้องถิ่นจะเรียกว่า Councillor มาจากการเลือกตั้งทุก ๆ 4 ปี
สภาแห่งรัฐวิกตอเรีย
พรรค สมัชชา สภา
พรรคแรงงาน 43 16
พรรคเสรีนิยม 35 18
พรรคชาติ 10 3
กรีนส์ 0 3
แหล่งที่มา: กกต.รัฐวิกตอเรีย

อำนาจนิติบัญญัติ

[แก้]

รัฐวิกตอเรียปกครองโดยใช้ระบบสองสภา[4] ได้แก่

  • สภาล่าง เรียกว่า Victorian Legislative Assembly - มีผู้แทน 88 คนจาก 88 เขตเลือกตั้ง สมัยละ 4 ปี
  • สภาสูง เรียกว่า Victorian Legislative Council - มีผู้แทน 40 คนจาก 8 เขตเลือกตั้ง สมัยละ 4 ปี

โดยกำหนดให้มีการเลือกตั้งทุก ๆ 4 ปี ในวันเสาร์สุดท้ายของเดือนพฤศจิกายน[5]

นอกจากนี้จะมีผู้แทนอีก 49 คนในรัฐสภาแห่งออสเตรเลียเพื่อทำหน้าที่เป็นผู้แทนรัฐ เป็น ส.ส. 37 คน และ ส.ว. อีก 12 คน

ภูมิศาสตร์

[แก้]
ไฟล์:ภาพถ่ายทางอากาศวิกตอเรีย.jpg
ภาพถ่ายทางอากาศของรัฐ

รัฐวิกตอเรียมีภูมิประเทศอันหลากหลาย พื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ในเขตอบอุ่น (temperate) ประมาณร้อยละ 36 เป็นป่าไม้ พื้นที่สูงสุดอยู่ประมาณ 2000 ม. เหนือระดับน้ำทะเล แม่น้ำเมอร์เรย์ (Murray) ที่อยู่ทางเหนือเป็นแม่น้ำที่มีความยาวที่สุดของรัฐ นอกจากนี้ยังมีทะเลสาบขนาดใหญ่หลายแห่งและชายฝั่งที่ทอดยาวราว 1,600 กิโลเมตร ช่องแคบบาสส์ (Bass) แยกระหว่างรัฐวิกตอเรียและออสเตรเลียแผ่นดินใหญ่กับรัฐแทสเมเนีย

รัฐวิกตอเรียมีภูมิอากาศอันหลากหลายถึงแม้ว่าจะเป็นรัฐขนาดเล็กก็ตาม ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือจะมีอากาศร้อน ส่วนชายฝั่งทะเลมีอากาศเย็น เทือกเขาเกรทดิไวดิงทำให้บริเวณกลางรัฐมีภูมิอากาศเย็นแบบภูเขา อย่างไรก็ดีเพราะว่าอยู่ใต้สุดของเกาะออสเตรเลียอากาศทั่วไปจึงหนาวเย็นและมีฝนตกหนักกว่ารัฐอื่น ๆ ลมจากมหาสมุทรใต้ที่พัดมาในฤดูร้อนเย็นกว่าอากาศปกติ และที่พัดมาในฤดูหนาวก็ศอุ่นกว่าอากาศปกติ ลักษณะอุณหภูมิที่เหมาะสมเช่นนี้ทำให้เมืองใหญ่ ๆ ส่วนมากตั้งอยู่ที่แถบนี้ เช่น เมืองเมลเบิร์น

บริเวณต่าง ๆ

[แก้]
แผนที่รัฐวิกตอเรียอย่างย่อ
แผนที่รัฐวิกตอเรียอย่างย่อ

รัฐวิกตอเรียมีเทศบาล (local government area) ถึง 79 เขตด้วยกัน[8] แต่สามารถแบ่งเป็นบริเวณต่าง ๆ ทางภูมิศาสตร์ให้เข้าใจง่ายดังภาพข้างต้น

  • เขตนครหลวงเมลเบิร์น (City of Melbourne) รวมเมืองเมลเบิร์นและปริมณฑล ซึ่งเป็นศูนย์รวมทางเศรษฐกิจ การเงิน และวัฒนธรรม ประชากรของรัฐประมาณร้อยละ 75 อาศัยอยู่
  • เขตเหนือ เป็นพรมแดนระหว่างรัฐวิกตอเรียกับรัฐนิวเซาท์เวาส์ มีภูมิประเทศอันหลากหลาย โดยมีแม่น้ำเมอร์เร่ตัดผ่าน บริเวณบางส่วนแห้งแล้ง แต่บางที่ก็สามารถปลูกฟาร์มองุ่นได้ เช่น เมืองมิลดูร่า
  • เขตตะวันออกเฉียงเหนือ บางส่วนเป็นที่ราบสูง (High Country) ทำให้สามารถเล่นสกีในฤดูหนาวได้ ขณะที่บางส่วนสามารถปลูกองุ่นได้เช่นที่เมืองเชพพาร์ตัน[9]
  • เขตตะวันตก รวมบริเวณเมืองต่าง ๆ ที่เคยเป็นเหมืองแร่ทองคำในอดีต เช่น เมืองบัลลาแรท ส่วนเมืองฮอร์แชมก็อยู่ใกล้กับอุทยานแห่งชาติแกรมเปียนส์ซึ่งเป็นที่นิยมของนักไต่เขา
  • เขตตะวันตกเฉียงใต้ มีถนนที่ขึ้นชื่อคือถนนเกรทโอเชียน ตัดผ่านอุทยานแห่งชาติพอร์ทแคมป์เบลริมทะเล
  • เขตกิบบสแลนด์[10] (Gippsland) มีความหลากหลายทางภูมิประเทศ ทั้งแม่น้ำ ชายฝั่งทะเล ภูเขา ทะเลสาบ ตลอดจนเขตสงวนและอุทยานแห่งชาติ[11]

อุณหภูมิ

[แก้]

ภาคตะวันตกและตะวันตกเฉียงเหนือเป็นภูมิภาคที่ร้อนที่สุดเพราะมีลมพัดมาจากทะเลทรายใกล้เคียง อุณหภูมิเฉลี่ยในฤดูร้อนสูงกว่า 30 องศา ส่วนในฤดูหนาวอุณหภูมิประมาณ 15 องศา อุณหภูมิสูงที่สุดที่เคยวัดได้อยู่ที่ 48.8 องศา ที่เมือง Hopetoun (ระหว่างช่วงคลื่นความร้อนพัดผ่านในปี 2552)[12]

ภูเขาทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาเกรทดิไวดิงเป็นบริเวณที่เย็นที่สุด อุณหภูมิเฉลี่ยในฤดูหนาวต่ำกว่า 9 องศา บางแห่งมีอุณหภูมิติดลบ โดยอุณหภูมิต่ำสุดที่เคยวัดได้อยู่ที่ –11.7 องศา ในปี 2508 และปี 2513[12]

ข้อมูลภูมิอากาศของรัฐวิกตอเรีย
เดือน ม.ค. ก.พ. มี.ค. เม.ย. พ.ค. มิ.ย. ก.ค. ส.ค. ก.ย. ต.ค. พ.ย. ธ.ค. ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) 25.9
(78.6) 		25.8
(78.4) 		23.9
(75) 		20.3
(68.5) 		16.7
(62.1) 		14.0
(57.2) 		13.4
(56.1) 		15.0
(59) 		17.2
(63) 		19.7
(67.5) 		21.9
(71.4) 		24.2
(75.6) 		19.83
(67.7)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) 14.3
(57.7) 		14.6
(58.3) 		13.2
(55.8) 		10.8
(51.4) 		8.6
(47.5) 		6.9
(44.4) 		6.0
(42.8) 		6.7
(44.1) 		8.0
(46.4) 		9.5
(49.1) 		11.2
(52.2) 		12.9
(55.2) 		10.23
(50.41)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) 47.7
(1.878) 		47.4
(1.866) 		50.4
(1.984) 		57.1
(2.248) 		55.7
(2.193) 		49.1
(1.933) 		47.6
(1.874) 		50.2
(1.976) 		58.0
(2.283) 		66.4
(2.614) 		60.1
(2.366) 		59.3
(2.335) 		649
(25.551)
แหล่งที่มา: กรมอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลีย[13]

หยาดน้ำฟ้า

[แก้]

วิกตอเรียเป็นรัฐที่มีฝนตกมากที่สุดเป็นอันดับสองของประเทศรองลงมาจากรัฐแทสเมเนีย โดยทางใต้จะมีฝนมากกว่าทางเหนือและที่สูงมากกว่าที่ต่ำ เช่น พื้นที่แถบกิบบสแลนด์ (เป็นพื้นที่ทางเกษตรกรรม) บริเวณทางใต้ของรัฐ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีฝนตกมากที่สุด ในบางครั้งภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีฝนตกต่อปีสูงกว่า 1800 มม. ขณะที่ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือมีน้อยกว่า 250 มม. ส่วนหิมะนั้นปกติจะตกบริเวณกลางรัฐที่มีภูเขาอยู่มาก[12]

  • อุณหภูมิเฉลี่ยและหยาดน้ำฟ้าในวิกตอเรีย
  • อุณหภูมิเฉลี่ย มกราคม (ฤดูร้อน) ทางเหนือของรัฐจะร้อนกว่าชายฝั่งทะเลและภูเขา
    อุณหภูมิเฉลี่ย มกราคม
    (ฤดูร้อน)

    ทางเหนือของรัฐจะร้อนกว่าชายฝั่งทะเลและภูเขา
  • อุณหภูมิเฉลี่ย กรกฎาคม (ฤดูหนาว) บริเวณที่ราบสูงเย็นที่สุดในฤดูหนาวและอาจมีหิมะตกด้วย
    อุณหภูมิเฉลี่ย กรกฎาคม
    (ฤดูหนาว)

    บริเวณที่ราบสูงเย็นที่สุดในฤดูหนาวและอาจมีหิมะตกด้วย
  • หยาดน้ำฟ้าเฉลี่ย ฝนปริมาณมากบริเวณที่ราบสูงทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือและตามชายฝั่ง
    หยาดน้ำฟ้าเฉลี่ย

    ฝนปริมาณมากบริเวณที่ราบสูงทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือและตามชายฝั่ง

ประชากรศาสตร์

[แก้]
แนวโน้มประชากร
2539 4,932,000
2550 5,087,000
2554 5,500,000
2559 6,000,000
2564 6,400,000
2569 6,800,000
2574 7,300,000
แหล่งที่มา: สำนักงานวางแผนและพัฒนาชุมชน
เมืองเมลเบิร์นมีประชากรอาศัยอยู่มากที่สุด

ประชากรยุคบุกเบิกส่วนใหญ่แล้วมาจากประเทศอังกฤษและไอร์แลนด์ ภายหลังมีประชากรจากทั้งยุโรปตะวันออก เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และจีนอพยพเข้ามาอาศัยอยู่จำนวนมาก ประชากรราวสองในสามระบุว่ามีเชื้อสายออสเตรเลีย สกอต อังกฤษ หรือไอริช มีประชากรไม่ถึง 1% ที่ระบุว่าตนเป็นชาวอะบอริจิน ชาววิกตอเรียนประมาณ 72% ระบุว่าเกิดที่ประเทศออสเตรเลีย

เมืองเมลเบิร์นมีประชากรอยู่ประมาณ 3.9 ล้านคน เมืองอื่น ๆ ที่มีประชากรเป็นอันดับรอง ๆ คือ จีลอง บัลลาแรท เบนดิโก เชพพาร์ตัน มิลดูร่า และวอร์นัมบูล[14]

เมื่อเทียบกับรัฐอื่น ๆ แล้ววิกตอเรียเป็นรัฐที่มีประชากรอาศัยอยู่ในเมืองมากที่สุดถึง 90% ในปี 2546 รัฐบาลรัฐเริ่มรณรงค์ให้ผู้คนย้ายออกไปตั้งถิ่นฐานนอกเมือง[15] แต่ความพยายามดังกล่าวก็ไม่เป็นผลเท่าใดนัก โดยดูได้จากสถิติการเติบโตของประชากรในเมืองเมลเบิร์นอย่างต่อเนื่อง[16]

ส่วนในด้านโครงสร้างอายุ สำนักงานสถิติแห่งชาติคาดการณ์ว่าในอนาคตรัฐวิกตอเรียจะมีปัญหาเรื่องจำนวนที่ลดน้อยลงของประชากรเด็ก และจำนวนที่เพิ่มมากขึ้นของผู้ชรา โดยสามารถดูได้จากตารางด้านล่างนี้

การคาดการณ์โครงสร้างอายุ[17]
พื้นที่ อายุ ≤ 14 อายุ ≥ 60 อายุเฉลี่ย
2545 (%) 2594 (%) 2545 (%) 2594 (%) 2545 (%) 2594 (%)
รัฐวิกตอเรีย 19.7 13.6 13.1 27.3 36.0 46.9
ทั้งประเทศ (เฉลี่ย) 20.3 14.0 12.7 27.1 35.9 46.8

ศาสนา

[แก้]

ประชากรราว 60.5% ระบุว่านับถือศาสนาคริสต์ โดยนับถือนิกายคาทอลิกมากที่สุด (27.5%) รองลงมาคือนิกายอังกลิคันและโปรเตสแตนต์ ศาสนาอื่น ๆ ได้แก่ ศาสนาพุทธมีผู้นับถือประมาณ 13,000 คน ศาสนาอิสลาม 109,000 คน และชาวยิวอีกประมาณ 40,000 คน ประชากรราว 20% ไม่นับถือศาสนาใด อย่างไรก็ดีอัตราการเข้าวัดก็ยังอยู่ในเกณฑ์ต่ำ[18]

ในปี 2551 คู่สมรสที่เลือกแต่งงานในโบสถ์ลดลงมาเหลือ 36% ในขณะที่เหลือเลือกจดทะเบียนสมรสที่หน่วยงานท้องถิ่นเท่านั้น[19]

การศึกษา

[แก้]

ประถมศึกษาและมัธยมศึกษา

[แก้]

การศึกษาในระดับชั้นประถมศึกษามี 7 ปี และในระดับมัธยมมี 6 ปี การศึกษาภาคบังคับระหว่างอายุ 6 - 17 ปี

โรงเรียนมีอยู่สองระบบด้วยกันคือโรงเรียนรัฐและโรงเรียนเอกชน โรงเรียนรัฐจะไม่เสียค่าใช้จ่าย (สำหรับพลเมืองออสเตรเลีย) บริหารโดยรัฐบาลแห่งรัฐวิกตอเรีย ส่วนโรงเรียนเอกชนจะเป็นโรงเรียนศาสนา มีทั้งคาทอลิก โปรเตสแตนต์ ยิว และอิสลาม ได้รับเงินสนับสนุนจากทางรัฐบ้าง โรงเรียนที่สอบคัดเลือกนักเรียนเข้ามามีอยู่ 5 แห่งเท่านั้น ทั้งนี้ทุกโรงเรียนจะต้องปฏิบัติตามมาตรฐานหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานที่กำหนด

ปัจจุบันรัฐวิกตอเรียมีโรงเรียนทั้งหมด 2241 แห่ง เป็นโรงเรียนรัฐอยู่ 1539 แห่ง มีนักเรียนศึกษาในโรงเรียนรัฐประมาณ 540,000 คน ส่วนโรงเรียนเอกชนมีอยู่ 702 แห่ง [20]

อุดมศึกษา

[แก้]
มหาวิทยาลัยแห่งเมลเบิร์น

รัฐวิกตอเรียเป็นรัฐที่ชาวไทยนิยมไปศึกษาต่อเป็นอันดับสอง[3] มีมหาวิทยาลัยอยู่ 9 แห่งด้วยกัน[21] ได้แก่

ที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดคือมหาวิทยาลัยแห่งเมลเบิร์นซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่ก่อตั้งแห่งที่สองในประเทศออสเตรเลีย เและมหาวิทยลัยโมแนช

มหาวิทยาลัยหลายแห่งจะให้ทุนช่วยเหลือค่าเล่าเรียน[3] เช่น มหาวิทยาลัยแห่งเมลเบิร์น[22] มหาวิทยาลัยโมแนช [23] และมหาวิทยาลัยดีคิน (Deakin University)[24]

ห้องสมุดรัฐวิกตอเรีย

ห้องสมุด

[แก้]

ห้องสมุดรัฐวิกตอเรียเก็บรวบรวมเอกสารทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับรัฐ และนำออกเผยแพร่ผ่านทางโปรแกรมและบริการต่าง ๆ ด้วยกัน สำหรับประเภทสื่อท่ีสามารถค้นคว้าได้มีทั้งหนังสือ แผนที่ รูปภาพ วัตถุ ตลอดจนคลิปวิดีโอ คลิปเสียง และฐานข้อมูลด้วย

นอกจากนี้เขตปกครองส่วนท้องถิ่นจะดูแลรักษาห้องสมุดในบริเวณของตน


อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 3101.0 - Australian Demographic Statistics, June 2010 สำนักงานสถิติแห่งชาติออสเตรเลีย (อังกฤษ)
  2. ↑ 5220.0 – Australian National Accounts: State Accounts สำนักงานสถิติแห่งชาติออสเตรเลีย (อังกฤษ)
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 ทุนเรียนฟรีที่เรียนต่อ ออสเตรเลีย + นิวซีแลนด์. สำนักพิมพ์ ฏ ปฏัก. 2551. p. 38. ISBN 978-974-04-1852-8.
  4. ↑ 4.0 4.1 Parliament of Victoria - About Parliament สภาแห่งรัฐวิกตอเรีย (อังกฤษ)
  5. ↑ 5.0 5.1 State Government TravelVictoria.com (อังกฤษ)
  6. ↑ Parliament of Victoria - Three levels of government สภาแห่งรัฐวิกตอเรีย (อังกฤษ)
  7. ↑ Local Government TravelVictoria.com (อังกฤษ)
  8. ↑ Victorian Local Government Directory สำนักงานวางแผนการพัฒนาชุมชน รัฐวิกตอเรีย (อังกฤษ)
  9. ↑ High Country TravelVictoria.com (อังกฤษ)
  10. ↑ Gippsland howjsay.com
  11. ↑ Gippsland TravelVictoria.com (อังกฤษ)
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 "Austrlian temperature extreme" (PDF). กรมอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลีย. สืบค้นเมื่อ 6 เม.ย. 2554. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help) (อังกฤษ)
  13. ↑ "Climate statistics for Australian locations". กรมอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลีย. สืบค้นเมื่อ 3 เม.ย. 2554. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  14. ↑ "3218.0 - Regional Population Growth, Australia, 2007-08". สำนักงานสถิติแห่งชาติออสเตรเลีย. 23 เม.ย. 2552. สืบค้นเมื่อ 6 เม.ย. 2554. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help) (อังกฤษ)
  15. ↑ Provincial Victoria (อังกฤษ)
  16. ↑ โคลแบตช์, ทิม (24 เม.ย. 2552). "Pressure grows as Melbourne rockets to 4 million". ดิ เอจ. Melbourne. (อังกฤษ)
  17. ↑ Australia Social Trends 2547 (อังกฤษ)
  18. ↑ 2006 Census Community Profile Series : Victoria (อังกฤษ)
  19. ↑ More Victorians ditching the church, and opting for registry wedding Herald Sun (อังกฤษ)
  20. ↑ Summary Statistics for Victorian Schools Department for Education, Government of Victoria สืบค้นข้อมูลวันที่ 8 เม.ย. 2554 (อังกฤษ)
  21. ↑ Victorian universities in Victoria Australia australian-universities.com (อังกฤษ)
  22. ↑ Melbourne International Fee Remission Scholarships (MIFRS) University of Melbourne {{en icon}]
  23. ↑ Applying for a postgraduate scholarship Monash University (อังกฤษ)
  24. ↑ Research scholarships Deakin University (อังกฤษ)

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Victoria, Australia
ทางการ
อื่น ๆ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ผู้ใช้:Rattakorn_c/sandbox6&oldid=6491378"