ข้ามไปเนื้อหา

ผักเหมียง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ผักเหมียง (Gnetum gnemon)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Gnetophyta
ชั้น: Gnetopsida
อันดับ: Gnetales
วงศ์: Gnetaceae
สกุล: Gnetum
สปีชีส์: G.  gnemon
ชื่อทวินาม
Gnetum gnemon
L.
ผักเหลียง

ผักเหลียง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Gnetum gnemon) เป็นพืชเมล็ดเปลือยในสกุลมะเมื่อย ลักษณะเป็นไม้พุ่ม เมล็ดแก่สีส้ม ติดเมล็ดช่วงเดือนมีนาคมถึงเมษายน เป็นพืชพื้นเมืองของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และทางตะวันตกของหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก แพร่กระจายจากรัฐอัสสัมผ่านอินโดนีเซีย มาเลเซียไปจนถึงฟิลิปปินส์และฟีจี ในไทยพบทางภาคใต้ เช่น พบในจังหวัดพังงา ภูเก็ต ชื่อในภาษาต่าง ๆ ได้แก่ เมอลินโจ หรือ เบอลินโจ (ภาษาอินโดนีเซีย), บาโก (ภาษามลายู, ภาษาตากาล็อก), ปีแซ (ภาษามลายูปัตตานี), แด (ภาษากวาราแอ) และ Bét, Rau bép, Rau danh หรือ Gắm (ภาษาเวียดนาม)

การใช้ประโยชน์

[แก้]

จัดเป็นผักพื้นบ้านในภาคใต้ที่นิยมปลูกแซมในสวนยางพารา โดยใบอ่อนรับประทานได้ ในอินโดนีเซียนำไปใส่ซุป เรียก sayur asam นำไปบดเป็นผงแล้วใส่แป้งทำเป็นขนมซึ่งมีรสขม เรียก emping เคยมีความเชื่อว่ากรดยูริกในผักเหลียงที่เป็นอันตรายสำหรับผู้เป็นโรคเกาต์ แต่รายงานล่าสุดของนักวิทยาศาสตร์ญี่ปุ่นเมื่อปี 2008 (Mori, M.,et al., 2008) พบว่ามิได้เป็นเช่นนั้น

อ้างอิง

[แก้]