บาร์บาทอส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บาร์บาทอสตามที่ถูกอธิบายไว้ในหนังสือ นิรยภูมินุกรม ฉบับที่ 6

บาร์บาทอส (อังกฤษ: Barbatos) เป็นเอิร์ลและดยุกแห่งขุมนรก เขาปกครองนรกแดนใต้และมีปิศาจในอาณัติ 30 กอง เขาสามารถพูดคุยกับสัตว์ สามารถบอกอนาคต ทำให้สหายและผู้ปกครองคืนดีกัน และสามารถนำพาผู้คนให้พบสมบัติที่ถูกพรางไว้ด้วยอาคม เขามีราชาอยู่ 4 ตนเป็นสหายซึ่งช่วยบังคับบัญชากองปิศาจของเขา

ชื่อของเขามาจากภาษาละตินว่า "บาร์บาตุส" (Barbatus) ซึ่งมีความหมายว่า "ปราชญ์ผู้เฒ่าเครายาวแห่งขุมนรก" บาร์บาทอสเป็นปิศาจตนที่ 8 ตามที่ระบุไว้ในหนังสือ กุญแจย่อยของโซโลมอน แต่ถูกจัดเป็นปีศาจตนที่ 6 ในหนังสือฐานานุกรมปิศาจ