นกกระจอกเทศเอเชีย
| นกกระจอกเทศเอเชีย ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: 3.6–0.008Ma Early Pliocene to Early Holocene | |
|---|---|
| |
| โครงกระดูกของนกกระจอกเทศเอเชีย | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอตา |
| อาณาจักร: | สัตว์ |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง |
| ชั้น: | สัตว์ปีก |
| ชั้นฐาน: | Palaeognathae |
| อันดับ: | Struthioniformes |
| วงศ์: | Struthionidae |
| สกุล: | Struthio Milne-Edwards, 1871[1] |
| สปีชีส์: | †Struthio asiaticus |
| ชื่อทวินาม | |
| †Struthio asiaticus Milne-Edwards, 1871[1] | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
นกกระจอกเทศเอเชีย (อังกฤษ: Asian ostrich หรือ Asiatic ostrich; ชื่อวิทยาศาสตร์: Struthio asiaticus) เป็นสปีชีส์หนึ่งที่สูญพันธุ์แล้วของนกกระจอกเทศ ซึ่งมีถิ่นอาศัยตั้งแต่โมร็อกโก, ตะวันออกกลางจนถึงจีน, และมองโกเลีย ซากดึกดำบรรพ์บ่งบอกว่านกชนิดนี้อยู่ในสมัยไพลโอซีนไปจนถึงช่วงต้นสมัยโฮโลซีน (3.6 MYA[2] - 8,000 cal yr BP[3]) ลูกปัดทำจากเปลือกไข่ที่เจอในแหล่งขุดค้นทางโบราณคดีในอินเดีย ซึ่งมีอายุมากกว่า 25,000 ปี พบว่ามีร่องรอยของดีเอ็นเอนกกระจอกเทศ และเมื่อวิเคราะห์ลำดับเบส พบว่านกสปีชีส์นี้จัดอยู่ในสกุล Struthio[4]
นกกระจอกเทศเอเชียเคยมีอยู่อย่างแพร่หลายในเอเชีย นอกจากนี้ยังเคยอาศัยอยู่ทางตอนเหนือของอนุทวีปอินเดียและทางใต้ของไซบีเรีย สำหรับในจีน เป็นที่ทราบว่านกกระจอกเทศเอเชียสูญพันธุ์ที่จุดสิ้นสุดหรือไม่นานนักหลังสิ้นสุดยุคน้ำแข็ง
ดูเพิ่ม[แก้]
เชิงอรรถ[แก้]
- ↑ Sharpe, R. Bowdler (1899)
- ↑ Paleobiology Database (2012)
- ↑ "Ostrich Eggshell from the Far Eastern Steppe: Stable Isotopic Exploration of Range, Commodification, and Extirpation - ProQuest". www.proquest.com (ภาษาอังกฤษ). ProQuest 2456446032. สืบค้นเมื่อ 2020-11-24.
- ↑ Jain, Sonal; Rai, Niraj; Kumar, Giriraj; Pruthi, Parul Aggarwal; Thangaraj, Kumarasamy; Bajpai, Sunil; Pruthi, Vikas (2017). "Ancient DNA Reveals Late Pleistocene Existence of Ostriches in Indian Sub-Continent". PLOS ONE. 12 (3): e0164823. Bibcode:2017PLoSO..1264823J. doi:10.1371/journal.pone.0164823. PMC 5342186. PMID 28273082.
ผลงานที่อ้างถึง[แก้]
- Sharpe, R. Bowdler (1899). A Handlist of the Genera and Species of Birds. Vol. I. Red Lion Court Fleet Street, London UK: Taylor and Francis. p. 2. สืบค้นเมื่อ 1 February 2010.
- Buffetaut, E. (2022). Feduccia, A. (บ.ก.). "The First-Named Fossil Ostrich: A Revision of Struthio asiaticus, from the Siwaliks of India". Diversity. 14 (10): 860. doi:10.3390/d14100860.
- Jain, Sonal; Rai, Niraj; Kumar, Giriraj; Pruthi, Parul Aggarwal; Thangaraj, Kumarasamy; Bajpai, Sunil; Pruthi, Vikas (2017). "Ancient DNA Reveals Late Pleistocene Existence of Ostriches in Indian Sub-Continent". PLOS ONE. 12 (3): e0164823. Bibcode:2017PLoSO..1264823J. doi:10.1371/journal.pone.0164823. PMC 5342186. PMID 28273082.
- Mayr, Gerald (October 31, 2016). Avian Evolution. The Fossil Record of Birds and Its Paleobiological Significance. Wiley. p. 98. ISBN 9781119020769. สืบค้นเมื่อ 30 September 2022.
- Mourer-Chauviré, Cécile; Geraads, Denis (January 2008). "The Struthionidae and Pelagornithidae (Aves: Struthioniformes, Odontopterygiformes) from the late Pliocene of Ahl Al Oughlam, Morocco". Oryctos. 7: 169–194.
อ่านเพิ่ม[แก้]
- Paleobiology Database (2012). "Struthio asiaticus". Paleobiology Database. Paleobiology Database. สืบค้นเมื่อ 14 Jun 2012.
- Routledge, Jennifer (2020). "Ostrich Eggshell from the Far Eastern Steppe: Stable Isotopic Exploration of Range, Commodification, and Extirpation". ProQuest Dissertations Publishing, 2020
 | บทความสัตว์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |