ธีโอดอร์ โมเรล
หน้าตา
ธีโอดอร์ โมเรล | |
---|---|
เกิด | Theodor Gilbert Morell 22 กรกฎาคม ค.ศ. 1886 Trais-Münzenberg, Germany |
เสียชีวิต | 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1948 Tegernsee, Bavaria, West Germany | (61 ปี)
อาชีพ | แพทย์ |
นายจ้าง | อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ |
มีชื่อเสียงจาก | บริการเป็นแพทย์ส่วนตัวของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ |
คู่สมรส | Hannelore Moller (สมรส 1920–1948) |
ธีโอดอร์ กิลเบิร์ต โมเรล (22 กรกฎาคม 1886 – 26 พฤษภาคม 1948) เป็นแพทย์ชาวเยอรมันซึ่งเป็นที่รู้จักคือเป็นแพทย์ส่วนตัวของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์.โมเรลเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในประเทศเยอรมนีสำหรับการรักษาแบบนอกคอกของเขา.เขาได้ช่วยเหลือฮิตเลอร์เป็นประจำวันในสิ่งที่เขาทำเป็นเวลาหลายปีและอยู่เคียงข้างกับฮิตเลอร์จนถึงช่วงสุดท้ายของยุทธการที่เบอร์ลิน
ธีโอดอร์ โมเรล เป็นแพทย์ที่ได้สั่งจ่ายยาให้กับฮิตเลอร์ทั้งหมดเพื่อที่จะรักษาโรคหลายโรคที่ฮิตเลอร์เป็นอยู่และฮิตเลอร์ก็ทานยาหลายเม็ดต่อวัน ซึ่งยาที่โมเรลได้จ่ายยานั้นจะมีดังต่อไปนี้
- Atropa belladonna (2–4 pills with every meal in Koster's Antigaspills,[1] compound containing strychnine, subject of investigation) [2]
- อะโทรปีน (extract of seminal vesicles) [1]
- Brom-Nervacit (bromide, since August 1941 a spoonful almost every night, to counteract stimulation from methamphetamine and permit sleep)[3]
- คาเฟอีน
- คาโมมาย
- โคเคน และ อะดรีนาลีน (via eyedrops) [4]
- อี. โคไล [5]
- เอนไซม์
- Eukodal or Eukodol (trade name for oxycodone)[6]
- Eupaverinum (papaverine, antispasmotic)[3]
- Glyconorm (metformin) [3]
- เมแทมเฟตามีน (as Pervitin and Vitamultin)[3][1]
- มอร์ฟีน
- Mutaflor (pills prescribed to Hitler for flatulence in 1936, the first unorthodox drug treatment from Morell; bacteria extracted from human faeces, see: E. coli) [5]
- oxedrine tartrate
- โพแทสเซียม โบรไมด์
- เพอร์เฟนาซีน (a derivative of Phenazone)
- โปรตีน และ ลิพิด มาจากสัตว์ เนื้อเยื่อ และ ไขมัน
- โซเดียม บาร์บิทอล
- สตริกนิน[2]
- ซัลโฟนาไมค์
- เทสโทสเตอโรน
- วิตามิน
อ้างอิง
[แก้]- Doyle, D. (2005), Adolf Hitler's Medical Care (PDF), "Royal College of Physicians of Edinburgh", 35, pp. 75–82.
- Irving, David John Cawdell (1991). Hitler's War and the War Path. Focal Point. ISBN 1872197108 – via Google Books.
- Joachimsthaler, Anton (1999) [1995]. The Last Days of Hitler: The Legends, the Evidence, the Truth. Trans. Helmut Bögler. London: Brockhampton Press. ISBN 978-1-86019-902-8.
- O'Donnell, James P. (2001) [1978]. The Bunker. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-80958-3.
- Snyder, Louis (1994) [1976]. Encyclopedia of the Third Reich. Da Capo Press. ISBN 978-1-56924-917-8.
- Trevor-Roper, Hugh (2012). The Last Days of Hitler. Pan Macmillan. ISBN 0330470272 – via Google Books.
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Doyle 2005, p. 8/8 in PDF.
- ↑ 2.0 2.1 Trevor-Roper 2012, p. 82.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อChannel4
- ↑ Irving 1991, p. 697.
- ↑ 5.0 5.1 Irving 1991, p. 173.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อOhler