ท่าอากาศยานฮัมบวร์คฟิงเคินแวร์เดอร์
ท่าอากาศยานฮัมบวร์คฟิงเคินแวร์เดอร์ Flugplatz Hamburg-Finkenwerder | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ข้อมูลสำคัญ | |||||||||||
การใช้งาน | ส่วนตัว | ||||||||||
พื้นที่บริการ | ฐานการผลิตอากาศยานของแอร์บัสในฮัมบวร์ค | ||||||||||
ที่ตั้ง | ฮัมบวร์ค เยอรมนี | ||||||||||
เหนือระดับน้ำทะเล | 23 ฟุต / 7 เมตร | ||||||||||
พิกัด | 53°32′09″N 09°50′13″E / 53.53583°N 9.83694°E | ||||||||||
แผนที่ | |||||||||||
ทางวิ่ง | |||||||||||
| |||||||||||
แอร์บุส-แวร์คฮัมบวร์ค-ฟิงเคินแวร์เดอร์ (เยอรมัน: Airbus-Werk Hamburg-Finkenwerder) หรือรู้จักกันในชื่อ ท่าอากาศยานฮัมบวร์คฟิงเคินแวร์เดอร์ (เยอรมัน: Flugplatz Hamburg-Finkenwerder) (IATA: XFW, ICAO: EDHI) เป็นท่าอากาศยานและเป็นฐานการผลิตอากาศยานสำหรับแอร์บัส ที่ตั้งอยู่ในเขตฟิงเคินแวร์เดอร์ ท่าอากาศยานเป็นส่วนสำคัญของฐานการผลิตอากาศยานของแอร์บัสและเอทีอาร์ โดยมีการใช้งานเฉพาะเที่ยวบินองค์กร เที่ยวบินขนส่ง การทดสอบ และการส่งมอบ รวมถึงของแอร์บัส เอ380 ในอดีต
ประวัติ
[แก้]ใน ค.ศ. 1933 บริษัทผู้ผลิตเรือโบลมอุนท์ฟ็อส ในฮัมบวร์คได้เริ่มการผลิตเรือบิน โดยเชื่อว่ามีความต้องการเรือบินโลหะพิสัยไกล โดยเฉพาะจากสายการบินแห่งชาติด็อยท์เชอลุฟท์ฮันซา จึงมีการก่อตั้งฮัมบัวร์เกอร์ฟลูคท์ซ็อยค์เบา (ฮาเอ็ฟเบ) เป็นบริษัทลูก โดยเดิมมีแผนที่จะทำการผลิตในโรงงานต่อเรือของโบลมอุนท์ฟ็อส พร้อมกับลานบินและสายการผลิตขึ้นสุดท้ายสำหรับเครื่องบินบกในฐานการผลิตอากาศยานเว็นท์เซินดอร์ฟ[2][3][4][5]
ใน ค.ศ.1937 ฮาเอ็ฟเบถูกควบรวมกิจการเข้ามาเป็นหน่วยงานย่อยในโบลมอุนท์ฟ็อส ซึ่งฐานการผลิตฟิงเคินแวร์เดอร์ที่ก่อสร้างสำเร็จใน ค.ศ. 1939 จะดำเนินงานโดยหน่วยงานย่อยนี้ การดำเนินงานได้รับผลกระทบอย่างมากจนต้องระงับไปในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยได้กลับมาดำเนินงานต่อภายหลังสงครามภายใต้บริษัทฮาเอ็ฟเบเดิม[6]
ใน ค.ศ.1964 ได้มีการทำการบินครั้งแรกของฮาเอ็ฟเบ 320 ฮันซาเจ็ท และเครื่องต้นแบบทรันส์อัล เซ-160 จากท่าอากาศยาน โดยจากการควบรวมกิจการครั้งใหญ่ ฮาเอ็ฟเบและฐานการผลิตฟิงเคินแวร์เดอร์ได้มาเป็นส่วนหนึ่งของแอร์บัส
ระหว่างเดือนเมษายน ค.ศ. 2006 และเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2007 ได้มีการขยายทางวิ่งทางฝั่งใต้ โดยเพิ่มความยาวจาก 2,684 เมตรเป็น 3,183 เมตร เพื่อรองรับแผนการผลิตรุ่นขนส่งสินค้าของแอร์บัส เอ380[7]
การผลิตอากาศยาน
[แก้]ฐานการผลิตของแอร์บัสในฟิงเคินแวร์เดอร์เป็นฐานหลักของแอร์บัสในประเทศเยอรมนีและมีพนักงานประจำประมาณ 15,000 คน โดยฐานนี้เป็นสถานที่ผลิตและประกอบชิ้นส่วนลำตัวส่วนหัวและส่วนท้ายของเอ330 และเอ350 และยังเป็นสายการผลิตขั้นสุดท้าย โรงทำสี และสถานที่ส่งมอบสำหรับเครื่องบินตระกูลเอ320ส่วนใหญ่ ที่นี่ยังเป็นศูนย์ชิ้นส่วนอะไหล่อากาศยาน ซึ่งมีการเก็บชิ้นส่วนไว้มากกว่า 120,000 ชิ้น และยังมีศูนย์บำรุงรักษาและศูนย์ฝึกการบินเครื่อตระกูลเอ320
เที่ยวบิน
[แก้]ปัจจุบันไม่มีสายการบินที่ให้บริการเที่ยวบินสู่ท่าอากาศยานฟิงเคินแวร์เดอร์ ท่าอากาศยานมีอัตราการเคลื่อนอากาศยานประมาณ 10 ถึง 15 ลำต่อวัน โดยส่วนมากเป็นเที่ยวบินที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการผลิตอากาศยาน แอร์บัสจะมีการจัดเที่ยวบินองค์กรสำหรับผู้บริหารสู่ฐานการผลิตในตูลูซสองเที่ยวต่อวันให้บริการโดยสายการบินโบโลเตอาสัญชาติสเปนตั้งแต่วันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019 ในสัญญาห้าปี โดยก่อนหน้าจะให้บริการโดยเจอร์เมเนีย[ต้องการอ้างอิง]
อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ
[แก้]- ค.ศ. 1967: นักบินบนเครื่องบินคอนแวร์ 990 คอรอนาโดของสปันตักซ์ได้สับสนทางวิ่งความยาว 1360 เมตรของท่าอากาศยานฟิงเคินแวร์เดอร์ เป็นทางวิ่ง 3000 เมตรของท่าอากาศยานฮัมบวร์คในฟูลส์บึทเทิล และได้ลงจอดบนทางวิ่งที่สั้นกว่านั้น เครื่องบินสามารถลงจอดได้อย่างปลอดภัย[8]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]รายการอ้างอิง
[แก้]- ↑ "AIP VFR online". dfs.de (ภาษาอังกฤษ). DFS Deutsche Flugsicherung GmbH. สืบค้นเมื่อ 2023-02-21.
- ↑ Amtmann, Hans; "Blohm und Voss Remembered" (Part 1), Aeroplane Monthly, February 1998, pp. 22–27
- ↑ Pohlmann, Hermann; 'Chronik Eines Flugzeugwerkes 1932-1945. B&V - Blohm & Voss Hamburg - HFB Hamburger Flugzeugbau (in German). Motor Buch Verlag, 1979 ISBN 3-87943-624-X
- ↑ Gunston, Bill; World Encyclopedia of Aero manufacturers, 2nd edition, Sutton, 2005.
- ↑ Walden, Hans; Wie Geschmiert: Rüstungsproduktion und Waffenhandel im Raum Hamburg ("Well Oiled: Armament Production and Arms Trading in the Hamburg Area"), Loeper, 1997. B+V Geschichte v. 1933-1938 (retrieved 1 May 2017)
- ↑ Pohlmann, Hermann; Chronik Eines Flugzeugwerkes (Story of an aircraft manufacturer), 2nd impression, Motorbuch Verlag, 1982.
- ↑ ReGe Hamburg Projekt-Realisierungsgesellschaft: Start- und Landebahn an Airbus übergeben เก็บถาวร 16 มกราคม 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน In German, 15 January 2014.
- ↑ Bonsen, Götz (30 May 2017). "Irrflug einer Pannen-Airline: Gabelflug mit Spantax: Wie vor 50 Jahren ein Flugzeug in Hamburg kurz verschwand | shz.de". shz. สืบค้นเมื่อ 29 September 2020.
บรรณานุกรม
[แก้]- Jefford, C.G. (1988). RAF Squadrons. A comprehensive record of the movement and equipment of all RAF squadrons and their antecedents since 1912. Shrewsbury, UK: Airlife. ISBN 1-85310-053-6.