ทันตแพทย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ทันตแพทย์ (อังกฤษ: Dentist) คือแพทย์ผู้มีบทบาทในการดูแลสุขภาพภายในช่องปากให้แก่ประชาชน ทำหน้าที่ดูแลและบำรุงรักษาโรคฟัน โรคเหงือก และความผิดปกติต่างๆ ภายในช่องปาก ซึ่งสุขภาพปากและฟันที่ดี จะนำไปสู่สุขภาพร่างกายโดยรวมที่ดี เพราะสัญญาณของโรคร้ายแรงบางอย่าง มักแสดงอาการโดยเริ่มจากเกิดความผิดปกติภายในช่องปากก่อนเป็นอันดับต้นๆ

สาขาของทันตแพทย์เฉพาะทางในไทย[แก้]

  • สาขาทันตกรรมทั่วไป
  • สาขาทันตกรรมประดิษฐ์ (prosthodontics)
  • สาขาทันตกรรมสำหรับเด็ก (pediatric dentistry)
  • สาขาศัลยศาสตร์ช่องปากและแม็กซิลโลเฟเชียล (oral and maxillofacial surgery)
  • สาขาปริทันตวิทยา (periodontology)
  • สาขาวิทยาเอ็นโดดอนต์ (endodontics)
  • สาขาทันตกรรมหัตถการ (operative dentistry)
  • สาขาทันตกรรมจัดฟัน (orthodontic)
  • สาขาวิทยาการวินิจฉัยโรคช่องปาก (oral medicine)
  • สาขาทันตสาธารณสุข (dental public health)

มหาวิทยาลัยที่เปิดสอนหลักสูตรทันตแพทย์ในไทย[แก้]

รายชื่อดังต่อไปนี้คือมหาวิทยาลัยที่เคยได้รับการรับรองหลักสูตรจากทันตแพทย์สภาฯ

หลักสูตรของทันตแพทย์ในไทย[แก้]

  • หลักสูตรปริญญาตรี
  • หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต
  • หลักสูตรปริญญาโท
  • หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิตชั้นสูง
  • หลักสูตรปริญญาเอก

คณะทันตแพทยศาสตร์แห่งแรกในประเทศไทย[แก้]

คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นคณะทันตแพทยศาสตร์แห่งแรกในประเทศไทย โดยเริ่มแรกนั้นมีฐานะเป็นแผนกอิสระทันตแพทยศาสตร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2483