ดาบิก
ดาบิก دابق | |
|---|---|
เมือง | |
  ดาบิก ที่ตั้งในประเทศซีเรีย | |
| พิกัด: 36°32′14″N 37°16′05″E / 36.5372°N 37.2681°E | |
| ประเทศ |  ซีเรีย |
| เขตผู้ว่าการ | อะเลปโป |
| อำเภอ | อะอ์ซาซ |
| ตำบล | อัคตะรีน |
| ควบคุมโดย |  ตุรกี รัฐบาลเฉพาะกาลซีเรีย |
| ความสูง | 449.18 เมตร (1,473.69 ฟุต) |
| ประชากร (2004)[1] | 3,364 คน |
| เขตเวลา | UTC+2 (เวลายุโรปตะวันออก) |
| • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+3 (เวลาออมแสงยุโรปตะวันออก) |
| รหัสภูมิศาสตร์ | C1597 |
ดาบิก (อาหรับ: دابق) เป็นเมืองในซีเรียตอนเหนือ ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือจากอะเลปโปประมาณ 40 กิโลเมตร (25 ไมล์) และห่างจากชายแดนซีเรีย-ตุรกีทางใต้ประมาณ 10 กิโลเมตร (6.2 ไมล์) ตัวเมืองอยู่ในตำบลอัคตะรีน อำเภออะอ์ซาซ เขตผู้ว่าการอะเลปโป จากสำมะโน ค.ศ. 2004 ดาบิกมีประชากร 3,364 คน[1] เมืองนี้เป็นที่ตั้งของยุทธการที่มัรจญ์ดาบิกใน ค.ศ. 1516 ที่จักรวรรดิออตโตมันเอาชนะรัฐสุลต่านมัมลูก[2]
ในอวสานวิทยาอิสลาม เชื่อกันว่าดาบิกเป็นหนึ่งในสองสถานที่มีความเป็นไปได้ (อีกแห่งคืออะอ์มาก) ที่จะเกิดสงครามครั้งใหญ่ระหว่างชาวคริสต์ผู้รุกรานกับชาวมุสลิมผู้ปกป้อง และท้ายที่สุกมุสลิมจะเป็นฝ่ายชนะและถือเป็นจุดเริ่มต้นของวาระสุดท้าย รัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์ กลุ่มก่อการร้ายอิสลาม เชื่อว่าดาบิกเป็นสถานที่ที่จะเกิดสงครามใหญ่ต่อกองทัพคริสเตียนจากตะวันตก และตั้งชื่อนิตยสารออนไลน์ตามชื่อหมู่บ้านนี้[2] หลังกองทัพตุรกีและกบฏซีเรียขับไอซิสออกจากดาบิกในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2016 ทางกลุ่มแทนที่สื่อนี้ด้วย รูมียะฮ์
ในอวสานวิทยาอิสลาม[แก้]
ฮะดีษที่กล่าวถึงอวสานวิทยาอิสลามมีการกล่าวถึงดาบิกเป็นสถานที่ที่จะเกิดเหตุการณ์บางอย่างในมะลาฮิมของมุสลิม (เทียบเท่ากับ apocalypse หรืออารมาเกดโดนของคริสต์)[3] อะบูฮุร็อยเราะฮ์รายงานในฮะดีษที่ศาสดามุฮัมมัดพูดไว้ว่า:
วาระสุดท้ายจะยังไม่เกิดขึ้นจนกว่าชาวโรมันจะมาถึงอัลอะอ์มากหรือที่ดาบิก กองทัพที่ประกอบด้วยผู้คน (ทหาร) ที่เก่งที่สุดในโลกในเวลานั้นจะมาจากมะดีนะฮ์ (เพื่อต่อต้านพวกเขา)[4]
นักวิชาการและผู้อธิบายฮะดีษเสนอแนะว่าคำว่า ชาวโรมัน สื่อถึงชาวคริสต์[5] ฮะดีษที่เกี่ยวข้องกับชัยชนะของชาวมุสลิมยังกล่าวถึงเหตุการณ์หลังจากนั้นว่า หลังจากนั้นจะมีการยึดครองคอนสแตนติโนเปิลอย่างสันติด้วยการตักบีรและตัสบีห์ และท้ายที่สุดคือความพ่ายแพ้ของอัลมะซีฮุดดัจญ์ญาลหลังการกลับมาและลงมาของพระเยซูคริสต์[6][7]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "2004 Census Data for Nahiya Akhtarin" (ภาษาอาหรับ). Syrian Central Bureau of Statistics. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2016-09-05. Also available in English: UN OCHA. "2004 Census Data". Humanitarian Data Exchange.
- ↑ 2.0 2.1 McCants, William (3 October 2014). "ISIS fantasies of an apocalyptic showdown in northern Syria". Markaz. Washington, D.C.: Brookings Institution. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 September 2016. สืบค้นเมื่อ 20 June 2021.
- ↑ Giles Fraser (10 October 2014). "To Islamic State, Dabiq is important – but it's not the end of the world". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ 16 November 2014.
- ↑ Sahih-Muslim Hadith, Vol. 41, Chap. 9, Hadith 6924, per Abu Huraira from Quran/Hadith study site: The Only Quran. Retrieved 16 November 2014
- ↑ Farzana Hassan (15 Jan 2008). Prophecy and the Fundamentalist Quest: An Integrative Study of Christian and Muslim Apocalyptic Religion (illustrated ed.). McFarland. p. 41. ISBN 9780786480791.
- ↑ Farzana Hassan (15 Jan 2008). Prophecy and the Fundamentalist Quest: An Integrative Study of Christian and Muslim Apocalyptic Religion (illustrated ed.). McFarland. pp. 41–2. ISBN 9780786480791.
- ↑ Muhammad Saed Abdul-Rahman (2009). The Meaning and Explanation of the Glorious Qur'an (Vol 2) (2 ed.). MSA Publication Limited. pp. 311–12. ISBN 9781861797667.
บรรณานุกรม[แก้]
- le Strange, Guy (1890). Palestine Under the Moslems: A Description of Syria and the Holy Land from A.D. 650 to 1500. Committee of the Palestine Exploration Fund.
- Lammens, H. (1991) [1965]. "Al-D̲j̲ābiya". ใน Lewis, B.; Pellat, Ch.; Schacht, J. (บ.ก.). The Encyclopedia of Islam. Vol. II: C–G (new ed.). Leiden and New York: Brill. p. 360. ISBN 90-04-07026-5.