ชตุทการ์ท

ชตุทการ์ท
ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย: โรงละครแห่งรัฐ, พิพิธภัณฑ์เมอร์เซเดส-เบนซ์, Schloss Solitude, พิพิธภัณฑ์ศิลปะ, พระราชวังใหม่, Marquardtbau, Königsbau, ห้องสมุด
ธง ตราอาร์ม
ชตุทการ์ท
ที่ตั้งในรัฐบาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค
พิกัด: 48.782°N 9.184°E / 48.782; 9.184
ประเทศ	เยอรมนี
รัฐ	บาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค
ส่วนภูมิภาค	Stuttgart
อำเภอ	Stadtkreis
ก่อตั้ง	คริสต์ศตวรรษที่ 10
การปกครอง
• นายกเทศมนตรี	Frank Nopper (CDU)
พื้นที่
• ตัวเมือง	207.33 ตร.กม. (80.05 ตร.ไมล์)
ประชากร  ({{{Stand}}})
• ตัวเมือง	100,001 คน
• ความหนาแน่น	480 คน/ตร.กม. (1,200 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	2,787,724 (31 Dec 2018) คน
• รวมปริมณฑล	5,300,000 (2015) คน
เดมะนิม	ชาวชตุทการ์ท
เขตเวลา	CET/CEST (UTC+1/+2)
รหัสไปรษณีย์	70173–70619
รหัสโทรศัพท์	0711
ทะเบียนพาหนะ	S
เว็บไซต์	www.stuttgart.de

ชตุทการ์ท (เยอรมัน: Stuttgart, ภาษาเยอรมัน: [ˈʃtʊtɡaʁt] ( ฟังเสียง); สวาเบีย: Schduagert [ˈʒ̊d̥ua̯ɡ̊ɛʕd̥]) เป็นเมืองหลักและเมืองที่ใหญ่ที่สุดในรัฐบาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเน็คคาร์ พื้นที่นี้มีประชากร 635,911 คน ทำให้เป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับ 6 ของประเทศเยอรมนี โดย 2.8 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตเมือง และ 5.3 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตปริมณฑล ทำให้เป็นเขตปริมณฑลที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของประเทศ ตัวเมืองและเขตปริมณฑลมักอยู่ใน 20 อันดับเขตปริมณฑลแรกของยุโรปตามจีดีพี เมอร์เซอร์จัดให้ชตุทการ์ทอยู่ในอันดับที่ 21 ตามคุณภาพชีวิตใน ค.ศ. 2015 หน่วยงานนวัตกรรม 2thinknow จัดให้เมืองนี้อยู่ในอันดับที่ 24 จาก 442 เมืองทั่วโลก และสำมะโน ค.ศ. 2014 ของGlobalization and World Cities Research Networkจัดให้เมืองนี้อยู่ในเมืองระดับโลกสถานะเบตา ชตุทการ์ทเป็นหนึ่งในเมืองเจ้าภาพในการแข่งขันฟุตบอลโลก 1974 และ2006

ชตุทการ์ทยังเป็นทางแยกขนส่ง และมีท่าอากาศยานที่ใหญ่เป็นอันดับ 6 ของประเทศเยอรมนี บริษัทใหญ่ ๆ บางส่วนมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ชตุทการ์ท เช่นพอร์เชอ, บ๊อช, เมอร์เซเดส-เบนซ์ และไดม์เลอร์ อาเก

ชตุทการ์ทเป็นเมืองเยอรมนีที่มีผังเมืองแปลก โดยตัวเมืองขยายไปทั่วเนินเขา (บางส่วนปกคลุมด้วยไร่องุ่น) หุบเขา (โดยเฉพาะรอบ ๆ แม่น้ำเน็คคาร์และแอ่งชตุทการ์ท) และสวน ซึ่งมักสร้างความประหลาดใจแก่ผู้เยี่ยมชมเมืองที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงในฐานะ "แหล่งกำเนิดรถยนต์" ในอดีต สโลแกนการท่องเที่ยวของเมืองคือ "ชตุทการ์ทเสนอได้มากกว่า" ต่อมามีการเปลี่ยนโลโก้และสโลแกนใหม่ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2008 ไปเป็น "Das neue Herz Europas" ("หัวใจใหม่ของยุโรป") ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2010 เมืองนี้ได้เปลี่ยนโลโก้ใหม่เพื่อให้นักธุรกิจอาศัยอยู่ในเมืองมากกว่าเดิมและให้มาพักผ่อนในบริเวณนี้

ชตุทการ์ทเป็นเมืองที่มีผู้อพยพจำนวนมาก รายงานจากEyewitness Travel Guide to Germanyของสำนักพิมพ์ดอร์ลิงคินเดอสเลย์ "ในเมืองชตุทการ์ท ทุก ๆ หนึ่งในสามเป็นชาวต่างชาติ" ร้อยละ 40 ของประชากรชตุทการ์ท และร้อยละ 64 ของประชากรที่มีอายุต่ำกว่า 5 ปี เป็นผู้มีภูมิหลังเป็นผู้อพยพ

ภูมิอากาศ

ข้อมูลภูมิอากาศของชตุทการ์ท (ค.ศ. 1981–2010)
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	18.1 (64.6)	21.0 (69.8)	25.6 (78.1)	30.8 (87.4)	34.5 (94.1)	39.5 (103.1)	40.8 (105.4)	39.7 (103.5)	35.6 (96.1)	30.8 (87.4)	23.3 (73.9)	19.5 (67.1)	40.9 (105.6)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	3.7 (38.7)	5.6 (42.1)	10.8 (51.4)	16.8 (62.2)	22.0 (71.6)	24.8 (76.6)	26.8 (80.2)	26.6 (79.9)	21.7 (71.1)	15.6 (60.1)	8.3 (46.9)	4.4 (39.9)	14.0 (57.2)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F)	0.5 (32.9)	2.6 (36.7)	6.2 (43.2)	12.2 (54)	16.6 (61.9)	19.7 (67.5)	21.8 (71.2)	21.3 (70.3)	16.1 (61)	11.9 (53.4)	5.6 (42.1)	1.4 (34.5)	11.4 (52.5)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	-1.5 (29.3)	0.5 (32.9)	3.6 (38.5)	7.8 (46)	12.2 (54)	15.3 (59.5)	16.8 (62.2)	16.6 (61.9)	12.8 (55)	7.9 (46.2)	3.0 (37.4)	0.6 (33.1)	8.0 (46.4)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	-25.5 (-13.9)	-20.3 (-4.5)	-15.0 (5)	-4.2 (24.4)	-1.6 (29.1)	3.3 (37.9)	6.0 (42.8)	5.1 (41.2)	0.2 (32.4)	-6.3 (20.7)	-14.9 (5.2)	-18.5 (-1.3)	−25.5 (−13.9)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว)	46.2 (1.819)	35.5 (1.398)	38.6 (1.52)	49.6 (1.953)	85.7 (3.374)	86.8 (3.417)	86.1 (3.39)	69.1 (2.72)	57.1 (2.248)	58.8 (2.315)	49.8 (1.961)	50.4 (1.984)	718.7 (28.295)
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด	79.8	96.4	137.9	177.0	236.5	255.8	272.4	258.1	190.4	144.6	74.1	60.4	1,807.2
แหล่งที่มา: Data derived from Deutscher Wetterdienst, note: sunshine hours are from 1990–2012

ประชากร

กลุ่มประชากรต่างชาติที่มีจำนวนมากที่สุด
สัญชาติ	ประชากร (31.12.2018)
ตุรกี	17,900
โครเอเชีย	15,268
อิตาลี	14,021
กรีซ	13,757
โรมาเนีย	6,121
เซอร์เบีย	5,844
บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา	4,963
ซีเรีย	4,585
โปรตุเกส	4,172
โปแลนด์	4,162
อินเดีย	3,624
คอซอวอ	3,363
สเปน	3,233
ฝรั่งเศส	3,212
จีน	3,134
อิรัก	3,099
บัลแกเรีย	3,041
ฮังการี	2,738
ออสเตรีย	2,643
แอลจีเรีย	2,584
รัสเซีย	2,495
ยูเครน	2,038
อัฟกานิสถาน	2,008

ประชากรในชตุทการ์ทลดลงอย่างมากในช่วง ค.ศ. 1960 (637,539) ถึง ค.ศ. 2000 (586,978) การว่างงานในระดับต่ำและโอกาสทางการศึกษาระดับมัธยมศึกษาที่น่าดึงดูดในเวลานั้นนำไปสู่การเติบโตของประชากรใหม่ ซึ่งเติมเต็มโดยคนหนุ่มสาวจากเยอรมนีตะวันออก ใน ค.ศ. 2006 เป็นครั้งแรกในรอบทศวรรษที่มีอัตราการเกิดมากกว่าอัตราการเสียชีวิต ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2008 เมืองนี้มีประชากร 590,720 คน

ประวัติจำนวนประชากร

ปี	ประชากร	±%
1400	4,000	—
1707	16,000	+300.0%
1837	36,041	+125.3%
1900	166,699	+362.5%
1920	315,796	+89.4%
1930	377,461	+19.5%
1940	454,600	+20.4%
1950	497,677	+9.5%
1956	601,115	+20.8%
1961	637,539	+6.1%
1966	624,202	−2.1%
1971	632,947	+1.4%
1976	590,135	−6.8%
1981	583,001	−1.2%
1986	565,486	−3.0%
1991	591,946	+4.7%
1996	585,540	−1.1%
2001	587,152	+0.3%
2006	593,923	+1.2%
2011	591,015	−0.5%
2015	623,738	+5.5%
2018	634,830	+1.8%
source:

ศาสนา

ศาสนาในชตุทการ์ทเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงใน ค.ศ. 1534 จากผลกระทบทางตรงของการปฏิรูปศาสนา ทำให้ประชากรส่วนใหญ่นับถือนิกายโปรเตสแตนต์ อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่ ค.ศ. 1975 จำนวนผู้นับถือนิกายโปรเตสแตนต์ลดลงจากประมาณ 300,000 ถึง 200,000 ใน ค.ศ. 2014 ร้อยละ 26.2 นับถือนิกายโปรเตสแตนต์และร้อยละ 24.0 นับถือโรมันคาทอลิก ส่วนร้อยละ 49.8 ตกอยู่ในกลุ่มอื่น ๆ: มุสลิม, ยิว และผู้ที่ไม่นับถือศาสนาใด ๆ หรือไม่ได้นับในสถิติทางการ

เศรษฐกิจ

ชตุทการ์ทเป็นเมืองศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ มีบริษัทมากกว่า 150,000 บริษัทมีสำนักงานอยู่ในชตุทการ์ท ส่วนมากเป็นอุตสาหกรรมสมัยใหม่ บริษัทที่มีชื่อเสียงได้แก่ เดมเลอร์ พอร์เช่ ฮิวเลตต์-แพคการ์ด และไอบีเอ็ม โดยเฉพาะพอร์เช่นั้นได้ใช้ตราประจำเมืองชตุทการ์ทมาเป็นส่วนหนึ่งของสัญลักษณ์เครื่องหมายการค้าด้วย

ชตุทการ์ทเป็นต้นกำเนิดของรถยนต์ในยุคแรก ๆ มีบริษัทรถยนต์ที่มีชื่อเสียงเช่น เมอร์เซเดส-เบนซ์ พอร์เช่ มายบัค รวมถึงรถต้นแบบคันแรกของโฟล์คสวาเกน เช่นกัน

บรรณานุกรม

• Bauz, Ingrid; Breuggemann, Roland (2013). Die Geheime Staatspolizei in Württemberg und Hohenzollern. Stuttgart, BW: Schmetterling-Verlag. ISBN 978-3-89657-138-0.
• Bekker, Henk (2005). Adventure Guide Germany. Hunter Publishing. ISBN 978-1-58843-503-3. สืบค้นเมื่อ 10 February 2016.
• Bietenholz, Peter G.; Deutscher, Thomas Brian (2003). Contemporaries of Erasumus: A Biographical Register of the Renaissance and Reformation. 1–3, A–Z. Toronto, Ontario, Canada: University of Toronto Press. ISBN 978-0-8020-8577-1.
•  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Stuttgart" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. 25 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
• Dieterle, Elizabeth; Muller, Werner; Schorr, Dieter; Schbert, Dieter; Schukra, Harald (1983). Stuttgart Portrat Einer Stadt. Munich, BV: Kunstverlag Josef Bühn. ASIN B00232CMRW.
• Dorling Kindersley (6 August 2001). Eyewitness Travel Guide to Germany. Eyewitness Travel Guide. New York City, NY: Dorling Kindersley Publishing. ISBN 0-7894-6646-5.
• Dunkel, Franziska (2014). uftalarm. In: Fastnacht der Hölle. Der Erste Weltkrieg und die Sinne. Stuttgart, BW: Haus der Geschichte Baden-Württemberg.
• Gedenkstätten für die Opfer des Nationalsozialismus. Eine Dokumentation. 1. Bonn, North Rhine-Westphalia: Federal Agency for Civic Education. 1995. ISBN 3-89331-208-0.
• Fuchs, Karlheinz (October 2004). Baukunst im deutschen Sudwesten. Leinfelden-Echterdingen, BW: DRW-Verlag. ISBN 3-87181-491-1.
• Gühring, Albrecht; Matthias, Beer; Binder, Petra; Ehmer, Hermann; Friederich, Susanne; Heinz, Reinhard; Juréwitz, Peter; Kull, Ulrich; Meyle, Wolfgang; Müller, Roland; Raberg, Frank; Rees, Werner (2004). Zuffenhausen. Village – Town – City District. Zuffenhausen, Baden-Württemberg: Association For the Promotion of Home and Care Partnership and of Young and Old People. ISBN 3-00-013395-X.
• Haffner, Sebastian (1 March 2004). Die deutsche Revolution 1918/19 (ภาษาเยอรมัน). Reinbek, Schleswig-Holstein: Rowohlt Verlag. ISBN 3-463-40423-0.
• Kirn, Daniel (2007). Stuttgart – Eine kleine Stadtgeschichte. Stroud, Gloucestershire: Sutton. ISBN 978-3-86680-137-0.
• Kitchen, Martin (4 September 2000). Illustrated History of History. Cambridge Illustrated Histories. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-45341-7.
• MacDonogh, Giles (24 February 2009). After the Reich: The Brutal History of the Allied Occupation. New York City: Basic Books. ISBN 978-0-465-00338-9.
• McLachlan, Gordon (2004). The Rough Guide to Germany. London, England: Rough Guides. ISBN 978-1-84353-293-4.
• Peters, Kurt; Schulte-Peevers, Andrea; Johnstone, Sarah; O'Carroll, Etain; Oliver, Jeanne; Parkinson, Tom; Williams, Nicola (2004). Germany. Melbourne, Australia: Lonely Planet. ISBN 978-1-74059-471-4.
• Schulte-Peevers, Andrea; Christiani, Kerry; Di Duca, Marc; Le Nevez, Catherine (15 March 2016). "Stuttgart and the Black Forest". Germany. Melbourne, Australia: Lonely Planet. ISBN 978-1-74321-023-9.
• Schlaich, Klaus; Heckel, Martin; Heun, Werner (1997). Gesammelte Aufsätze: Kirche und Staat von der Reformation bis zum Grundgesetz (ภาษาเยอรมัน). Mohr Siebeck. ISBN 978-3-16-146727-1.
• Wilson, Peter (2009). The Thirty Years War: Europe's Tragedy. Cambridge, Cambridgeshire: Belknap Press. ISBN 978-0-674-03634-5.

อ่านเพิ่ม

ตีพิมพ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 19

• "Stuttgart", Southern Germany and Austria (2nd ed.), Coblenz: Karl Baedeker, 1871, OCLC 4090237, OL 20619468M, สืบค้นเมื่อ 10 February 2016
• W. Pembroke Fetridge (1881), "Stuttgart", Harper's Hand-book for Travellers in Europe and the East, New York: Harper & Brothers, สืบค้นเมื่อ 10 February 2016

ตีพิมพ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 20

• "Stuttgart", Guide through Germany, Austria-Hungary, Switzerland, Italy, France, Belgium, Holland, the United Kingdom, Spain, Portugal, &c (9th ed.), Berlin: J.H. Herz, 1908, OCLC 36795367, สืบค้นเมื่อ 10 February 2016
• Hagel, Jürgen: Mensch und Natur im Stuttgarter Raum. Silberburg-Verlag, Tübingen 2001, ISBN 3-87407-385-8.
• Hagel, Jürgen: Das Paradies des Neckars Bad Cannstatt. In: Wolfgang Niess, Sönke Lorenz (Hrsg.): Kult-Bäder und Bäderkultur in Baden-Württemberg. Markstein-Verlag, Filderstadt 2004, ISBN 3-935129-16-5.
• Kreh, Ulrike: Naturdenkmale Stuttgart. Naturschätze vor der Haustüre. Hrsg. v. Amt für Umweltschutz der Landeshauptstadt Stuttgart. verlag regionalkultur Ubstadt-Weiher, 2005, ISBN 3-89735-405-5.
• Hermann Lenz: Stuttgart. Portrait einer Stadt. Insel Verlag, Frankfurt am Main/Leipzig 2003, ISBN 3-458-17158-4.
• Ostertag, Roland (Hrsg.): Das Bosch-Areal. Verlag Karl Krämer, Stuttgart 2004, ISBN 3-7828-1613-7.
• Ostertag, Roland (Hrsg.): Stuttgart… wohin? Band 2, mit Beiträgen von Max Bächer, Helmut Böhme, Otto Borst, Hermann Hesse, Timo John, Wolfgang Kil, Arno Lederer, Roland Ostertag, Frei Otto, Hannelore Schlaffer, Walter Siebel, Klaus Töpfer. Karl Krämer Verlag, Stuttgart 2004, ISBN 3-7828-4042-9.
• Schaefer, Albert T.: Stuttgart Panorama. Mit Texten von Manfred Rommel. edition braus, Heidelberg 2006, ISBN 3-89904-224-7 (Fotoband).
• Schäfer, Hartmut: Befunde aus der "Archäologischen Wüste:" Die Stiftskirche und das Alte Schloss in Stuttgart. Denkmalpflege in Baden-Württemberg 31, 2002, S. 249–258.
• Zelzer, Maria (Hrsg.): Stuttgart unterm Hakenkreuz. Chronik 1933–1945. Cordeliers, Stuttgart 1983, ISBN 3-608-91931-7.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Stuttgart คู่มือการท่องเที่ยวจากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ชตุทการ์ท ที่ OpenStreetMap
• Stuttgart's Official Website
• Stuttgart's Official Tourist Board
• Tourist Attractions in Stuttgart
• Stuttgart-Zuffenhausen Porsche Town
• Stuttgart International Airport
• International School of Stuttgart
• Stuttgart-Stammheim Homepage
• Stuttgart's Public Transportation System
• Stuttgart-American Expatriate Spouses Group