ข้ามไปเนื้อหา

ความดันโลหิตต่ำ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ความดันโลหิตต่ำ
(Hypotension)
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10I95
ICD-9458
DiseasesDB6539
MedlinePlus007278
MeSHD007022

ความดันโลหิตต่ำ (อังกฤษ: hypotension) ในทางสรีรวิทยาและแพทยศาสตร์ คือ ภาวะที่มีความดันเลือดต่ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลอดเลือดแดงของระบบไหลเวียนโลหิต ความดันเลือด คือ แรงที่เลือดผลักผนังหลอดเลือดแดงเมื่อหัวใจสูบฉีดเลือด มักถือว่าความดันโลหิตต่ำ หมายถึง มีความดันช่วงหัวใจบีบต่ำกว่า 90 มิลลิเมตรปรอท หรือความดันช่วงหัวใจคลายต่ำกว่า 60 มิลลิเมตรปรอท[1][2] อย่างไรก็ดี ในทางปฏิบัติ การพิจารณาว่าความดันเลือดต่ำหรือไม่นั้นดูจากอาการแสดงที่สังเกตได้เป็นหลัก[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Diseases and Conditions Index – Hypotension". National Heart Lung and Blood Institute. September 2008. สืบค้นเมื่อ September 16, 2008.
  2. Mayo Clinic staff (May 23, 2009). "Low blood pressure (hypotension) — Definition". MayoClinic.com. Mayo Foundation for Medical Education and Research. สืบค้นเมื่อ October 19, 2010.
  3. Mayo Clinic staff (May 23, 2009). "Low blood pressure (hypotension) — Causes". MayoClinic.com. Mayo Foundation for Medical Education and Research. สืบค้นเมื่อ October 19, 2010.
การจำแนกโรค
ทรัพยากรภายนอก